“നിന്റെ പേരെന്താണ് ..??”
” ഞാൻ .. ഞാൻ രേണുക.. ഒരു ബന്ധക സ്യുള”
രേണുക.. ഒരുവട്ടംകൂടി അവൻ ആ പേര് ഉച്ചരിച്ചു .
വിശന്നു വരുന്ന പുരുഷന്മാരെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുക എന്നതാണ് ഞങ്ങളുടെ പ്രതിജ്ഞ . വരൂ കിടക്കാം ക്ഷീണമുള്ളതല്ലേ ബാക്കി ഉള്ളതെല്ലാം ബ്രഹ്മമുഹൂർത്തത്തിലാവാം .. പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ കോസടി വിരിച്ചു ആരുടെയൊക്കെയോ കണ്ണീരും വിയർപ്പും അതിന്റെ നിറത്തിനു എന്നപോലെ ചില സ്വപ്നങ്ങളുടെ നിറങ്ങൾക്കും ഭംഗം വരിത്തിരിക്കാം എന്നവന് തോന്നി . സർവ്വതിനും സാക്ഷിയായ ഭിത്തിയിൽ എരിഞ്ഞുനിന്നിരുന്ന പന്തവും തല താഴ്ത്തി ഇരുളിൻ മാറിലൊളിച്ചു .. ചില ജീവിതങ്ങൾ എന്നപോലെ .
താരകളും ചന്ദ്രികയും പോയി മറഞ്ഞപ്പോൾ അരുണൻ തൻ പൊൻ കിരണങ്ങളാൽ വന്നമാത്രേ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു..ഓരോ പ്രഭാതവും എന്താണ് ലോകത്തോട് വിളിച്ചു പറയുന്നത് ഞാൻ നിന്നിലേക്ക് കടന്നു വരുന്ന പുതിയൊരു ദിവസമാണ് ഒരിക്കലും ഞാൻ തിരിച്ചു വരികയില്ല എന്നിൽ നിന്ന് നീ നന്മകൾ കൊയ്തെടുക്കുക എന്നാവുമോ ..!! തന്റെ ശാരീരിക ക്ഷീണതെ നിദ്രാദേവി കനിഞ്ഞനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു പ്രഭാതം പോലെ ഒരു പുതിയ ഊർജ്ജ്യം സിരകളിൽ നിറയുന്നു, സാമന്ത് പതിയെ എണിറ്റു ചുറ്റും നോക്കി രേണുകയെ അവിടെ കാണുവാൻ ഇല്ല . പതിയെ അവിടെനിന്നും പുറത്തിറങ്ങി ആ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ നേരെ നടക്കുമ്പോൾ ക്ഷേത്ര പരിസരത്തെവിടെയെങ്കിലും വെച്ച് രുക്മിണിയെ കാണാനാകുമെന്ന് അവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു.
തുടരും …