ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 6 [നൗഫു] 4368

“ടാ.. നിന്നെ ഉമ്മ വിളിക്കുന്നു…” 

 

ഹുസ്ന ഇത്ത എന്നോട് പറഞ്ഞു…

 

“എവിടെ.”

 

“എന്റെ റൂമിൽ ഉണ്ട്…”

 

ഹാവൂ.. ചീത്ത പറയാൻ ആണെങ്കിലും അമ്മായി ഒന്ന് വിളിച്ചല്ലോ… ഞാൻ ഹുസ്ന യുടെ റൂമിലേക്കു എത്തി..

 

“മോനെ.. ബാവു…”

 

എന്നെ കണ്ട ഉടനെ അമ്മായി കണ്ണിൽ വെള്ളം നിറച്ചു കൊണ്ട് കൈകൾ കൂട്ടി പിടിച്ചു…

 

“എന്താ അമ്മായി ഇത്…”

 

“ബാവു.. നീ എന്റെ മോളെ ഇഷ്ട്ടപെടുകയോ അവളുടെ പിറകെ നടക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം.. പക്ഷെ നിങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിക്കാൻ ആയിരുന്നു പടച്ചവന്റെ വിധി.. അതിനോട് നീ പൊരുത്തപെടണം… എന്റെ മോളെ നീ വിഷമിപ്പിക്കരുത്..”

 

പടച്ചോനെ ഉപദേശം.. ഞാൻ അവളെ അല്ല അവൾ എന്നെ ഉപദ്രവിക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു കൊടുക്കാൻ ഇവിടെ ആരുമില്ലേ… എന്റെ മനസ്സിൽ തന്നെ ചോദിച്ചു നോക്കി.. നോ ഉത്തരം…

 

“എന്താ ഇവിടെ..” 

 

സുക്കൂർ മാമൻ അവിടേക്കു പെട്ടന്ന് കയറി വന്നു..

 

കണ്ണുനീർ തുടച്ചു മാറ്റി അമ്മായി ഒന്നുമില്ലെന്ന്‌  പറഞ്ഞു…

 

“ഹ്മ്മ്.. വേഗം ഇറങ്ങാൻ നോക്കു…”

 

ഹാരിസ് ഇക്ക കാറുമായി പുറത്ത് നിൽക്കുന്നുണ്ട്…

 

ഇക്കയുമായി സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്ന സമയമാണ് നാജി മനോഹരമായി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ അരികിലേക് വന്നത്…

 

“ഇക്കാ.. ചാവി കൊണ്ട.. ഞാനും ഇവനും പോയ്കോളാം… നിങ്ങൾ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു വരുമല്ലോ..”