ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 6 [നൗഫു] 4369

“തന്നെ തന്നെ.. നീ എന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമെന്ന് പേടിച്ചു രാവിലെ ബാങ്ക് കൊടുക്കുന്നത് വരെ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല.. പിന്നെ എപ്പോഴോ  ഉറങ്ങി പോയി.. അതാണേൽ നിന്റെ ചവിട്ടിൽ താളം തെറ്റി… ഏതു നേരത്താണോ ഈ കുരിശ് ചുമക്കാൻ തോന്നിയത് അള്ളോ…”

 

“സോറി…”

 

“പോടീ.. നിന്റെ ഒരു കോറിയും വേണ്ട.  എന്താ പതിവില്ലാത്ത ഒരു ഇളക്കം.. ഇന്നലെ കണ്ടത് പോലെ അല്ലല്ലോ…”

 

“അത്…” 

 

ഒരു നിമിഷം അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു..

 

എന്റെ റബ്ബേ.. എന്തോ പണി വരുന്നുണ്ട്.. ഉറപ്പാണ്… എന്തായാലും സൂക്ഷിക്കുക തന്നെ…

 

ടും ടും ടും.. നാജി…

 

ഞങ്ങളുടെ ബെഡ്‌റൂമിന്റെ വാതിലിൽ ഹുസ്ന തട്ടി വിളിക്കുവാൻ തുടങ്ങി.. നാജി പെട്ടന്ന് അങ്ങോട്ട് പോയി വാതിൽ തുറന്നു…

 

“രണ്ടാളും എഴുന്നേറ്റില്ലേ..ഹ്മ്മ്.. ആഘോഷമൊക്കെ കഴിഞ്ഞോ മോളെ…” 

 

ഒന്ന് ആക്കി കൊണ്ട് നാജിയോട് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ഹുസ്ന അകത്തേക്കു കയറി..

 

“ടാ.  നീ ഇന്നലെ ഇവിടെ ആണോ കിടന്നത്..” 

 

സോഫയുടെ അരികിൽ നിൽക്കുന്ന എന്നോട് ഹുസ്ന ചോദിച്ചു…

 

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ താഴേക്ക് നോക്കി നിന്നു..

 

“എന്താണ് മോളെ നാജി.. ഇത്രയും വലിയ ബെഡ് ഉണ്ടായിട്ട് നീ ഇവനെ കൂടെ കിടത്തിയില്ലേ…”

 

“കൂടെ കിടത്താൻ ആകുമ്പോ ഞാൻ കിടത്തിക്കോളാം.. ഇത്ത എന്താ നേരത്തെ…”

 

“ചായ എടുത്തു വെച്ചുട്ടുണ്ട്… പെട്ടന്ന് കൂട്ടി കൊണ്ട് വരാൻ പറഞ്ഞു പുതിയാപ്പിളയെ..”

 

 എന്റെ മുഖത്തേക് നോക്കി പുഞ്ചിരി ച്ചു കൊണ്ട് ഹുസ്ന പറഞ്ഞു..

 

ഞാൻ പെട്ടന്ന് ബാത്‌റൂമിലേക് പോയി.. ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ രണ്ട് പേരെയും കാണാൻ ഇല്ല.. പോയിട്ടുണ്ടാവും..