ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 30[നൗഫു] 4881

നാജി ഭയത്തോടെ എന്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു… അവളിൽ നിന്നും ചുടു നിശ്വസം എന്റെ തോളിൽ അടിക്കുന്നുണ്ട്…

ഇന്നോവയിൽ ഇപ്പോ ഫോർത് ഇന്റിക്കേറ്റർ കത്തുന്നുണ്ട്… അതിങ്ങനെ ലൈറ്റ് മിന്നി തിളങ്ങി മഞ്ഞ പ്രകാശം പുറപ്പെടുവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു…

തിരിച്ചു വന്ന വഴി തന്നെ പോയാലോ എന്ന് ഞാൻ ഒരു പ്രാവശ്യം ചിന്തിച്ചു.. പക്ഷെ അടുത്തുള്ള ടൗണിൽ എത്തുവാൻ ഉള്ള എണ്ണ മാത്രമേ ബൈക്കിൽ ഉള്ളൂ… വരുന്ന സമയം നേരമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അടിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല..

അടുത്താണേൽ ഒരൊറ്റ വീട് പോലും കാണുന്നില്ല…ചുറ്റിലും ആ മലയുടെ മുകളിലേക്കും താഴ്വാരത്തേക്കുമായി റബ്ബർ മരങ്ങൾ മാത്രം നിര നിരയായി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു..

ഇന്നോവയുടെ മുന്നിലെ ഡോറുകൾ തുറന്നു രണ്ടു യുവാക്കൾ പുറത്തേക് ഇറങ്ങി.. അവർ ഞങ്ങൾ നിൽക്കുന്ന ഭാഗത്തേക് ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് കയ്യിലുള്ള സിഗരറ്റിനു തീ കൊടുത്തു കൊണ്ട് കാറിന്റെ അരികിലുള്ള കൽ കെട്ടിൽ ഇരുന്നു.. ഞങ്ങളെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട്…

ഹൃദയം ഓടുന്ന വേഗത പോലും തീർച്ചറിയാൻ കഴിയാത്ത അത്ര വേഗത്തിൽ ഓടുന്നുണ്ട്… ഞാൻ നാജിയെ മെല്ലെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഓള് ഇപ്പൊ കരയും എന്ന അവസ്ഥയിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ട്…