എന്റെ ഉമ്മാന്റെ നിക്കാഹ് 4 [നൗഫു] 1721

ഉമ്മമാർ അയാളെ തന്നെ നോക്കി…

വേലിക്കു അരികിലായി കുറച്ചു നിമിഷം നിന്നു.. അവർ ആരാണെന്നോ എന്താണെന്നോ എന്തിന് വന്നതാണെന്നോ അറിയാതെ…

വല്ലിമ്മ ചക്കി അമ്മയുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു…

അവർ ഇന്നലെ മുതൽ പേരക്കുട്ടി നഷ്ട്ടപെട്ട ഒരു അമ്മയുടെ സങ്കടത്തിലും… മനസ്സിനുള്ളിലെ വിങ്ങി പൊട്ടലിലുമായിരുന്നു…

ഇന്നലെ രാത്രി മുതൽ ഒരു പോള കണ്ണടക്കാൻ പോലും സാധിച്ചിരുന്നില്ല..

എന്റെ നിച്ചു.. അവന് വിഷമം വന്നു എന്തേലും ചെയ്തോ എന്നായിരുന്നു ആ മനസ് നിറയെ…

അവർക്കറിയാം അവരുടെ കുട്ടിയെ…സങ്കടം വന്നാൽ കുറച്ചു നേരമേ അവനെ കൊണ്ട് പിടിച്ചു നിൽക്കാനാവൂ… ആരെയും നോവിക്കാതെ കരയാൻ അറിയാം അവന്…