ഓടുന്നതിനിടയിലും വീട്ടിൽ എന്തേലും അത്യാഹിതം സംഭവിച്ചുവോ എന്നായിരുന്നു മനസ് നിറയെ…
എന്റെ വല്ലിമ്മ (ഉമ്മയുടെ ഉമ്മ) യുടെ മുഖം മനസിലെക് ഓടി കയറി ഇങ്ങനെ വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു..…
കഴിഞ്ഞ വർഷം ഉപ്പ വിദേശത്തു നിന്നും ആക്‌സിഡന്റ് ആയി മരിച്ച അന്ന് മുതൽ.. പട്ടിണിയില്ലാതെ നോക്കുന്നത്.. മെലിഞ്ഞു എല്ലൂന്തിയ ആ കൈകളാണ്… ആ കൈകളാണ് ഈ യുള്ളവന്റെ ആയുസ്സിനെ ഇപ്പൊ മുമ്പോട്ട് തള്ളുന്നത് …
പ്രായം പതിനാല് ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും കുത്തി ഒലിച്ചു വരുന്ന മഴ വെള്ള പാച്ചിലിൽ ഒറ്റപെട്ടു പോയ കുട്ടിയുടെ അവസ്ഥയായിരുന്നു..
അന്ന് വരെ രാജാവിനെ പോലെ ജീവിച്ചിരുന്നവൻ ഒരൊറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് ഒന്നുമില്ലാത്തവനെ പോലെ…
“മാളിക പുറത്ത് ഏറിയ മന്നന്റെ തോളിൽ മാറാപ്പ് കയറ്റുന്നതും ഭവാൻ ”
അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ അത് എന്താണെന്നു അന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞു…
I can’t say anything. Waiting for next part.
രണ്ട് തെറി യെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കുന്ന എനിക്കുകൻ. പറയുന്ന ഇങ്ങക്കും ഒരു സമാധാനം കിട്ടും ???
താങ്ക്സ് ഫോർ യുവർ കമെന്റ് ❤❤❤
പൊളി
താങ്ക്യൂ ???
നൗഫുവിന്റെ കഥകൾക്ക് ഒരു പ്രത്യേക ഫീലാണ്. നമ്മളെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നടക്കുന്ന തരത്തിലാണ് അവതരണം, കഥാപാത്രങ്ങളെ നമുക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാൻ സാധിക്കും കാരണം സാധാരണക്കാരുടെ ജീവിതങ്ങൾ ആണതിൽ. ഇതിലെ നിച്ചു വീട്ടിലേക്കോടുന്നതും നെയ്ച്ചോറ് കഴിക്കുമ്പോൾ കണ്ണീരു വീണ് ഉപ്പു രസം അനുഭവിക്കുന്ന രംഗം കൺമുന്നിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു, അത്രയും ഹൃദയസ്പർശിയായിരുന്നു അവതരണം.
പഹയാ.. ഇജ്ജെന്നെ ഇങ്ങനെ പൊക്കിയാൽ മിഡിലീസ്റ്റിലെ ഏറ്റവും ഉയരമുള്ള ബുർജ് ഖലീഫ അമ്മളെ താഴെ ആണെന്ന് തോന്നി പോകും ???
എന്തായാലും നല്ല വാക്കുകൾക് ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദി ???
♥️♥️♥️♥️♥️
❤❤?