എന്നും നീ മാത്രം-A flop story [Demon king- DK] 1854

‘””ടാ……………
കിച്ചു……..
ഒന്ന് കണ്ണ് തുറക്കെടാ………..'”

‘”ഒന്ന് പോ മാളു…….
ഞാൻ കുറച്ചൂടെ ഉറങ്ങട്ടെ……..'”

,,,, ഒന്ന് എഴുന്നേൽക്കെടാ…..
എനിക്ക് ചായ കുടിക്കാൻ തോനുന്നു…….'”

‘”,,,,,, ഹ്….. മ്……..'”

‘””,,,,,,, കിച്ചു……….'”

,,,, ഹ്മ്മ്…… എനിക്ക് വയ്യ മാളു…..'”

,,,,,, എന്താടാ ഇത്……
ഇങ്ങനെ മടി പിടിച്ചാലോ……
ഞാൻ പോയ ഇതൊക്കെ നീ ഒറ്റക്ക് ചെയ്യേണ്ടിവരും……..'”

,,,,,, ഓഹ്……..

,,,,, നീ എഴുന്നേൽക്കുന്നുണ്ടോ……'””

,,,,, ഒന്ന് പോ മാളു…..
വേണേൽ നീ ഒറ്റക്ക് ചായ ഉണ്ടാക്കി കുടിച്ചോ …..'””

,,,,,,. പോടാ പട്ടി……
നീ നന്നാവില്ല……'”

ഉള്ളിൽ വന്ന ഈർഷ്യയോടെ ഞാൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റു…….

,,,,, ഡീ മാളു……..'””

ഉറക്കപ്പിച്ചിൽ അവനെന്നെ വിളിച്ചു…..

,,,,, എന്താടാ……?

,,,,, എനിക്ക് കൂടെ ഒരു ചായ…..
കടുപ്പം കുറച്ച് മധുരം കൂട്ടി…..'””

,,,,, വേണേൽ ഉണ്ടാക്കി കുടിച്ചോ……

,,,,, താങ്ക്യൂ മാളു…….'””

ഞാൻ പറഞ്ഞതിന് എതിരായ മറുപടിയും തന്ന് അവൻ വേഗം തലയിലൂടെ പുതപ്പും മൂടി കിടന്നു….

ഞാൻ അവനെ ഒരു നോക്ക് കൂടെ നോക്കിയ ശേഷം പുറത്തേക്ക് പോയി…..

അടുപ്പിൽ ചായക്കുള്ള വെള്ളവും വച്ച് വാഷ് റൂമിൽ പോയി മുഖം കഴുകി…..
അപ്പോൾ അവിടെയുള്ള മിററിൽ ഞാനെന്റെ മുഖം കണ്ടു……

കറുപ്പ് വീണ കണ്ണുകൾ…..
പൂർണ്ണമായും മുടി പോയി മൊട്ടയായ തല…..

ഇനി എത്ര കാലം ഇങ്ങനെ തള്ളി നീക്കും…..

അന്നൊക്കെ എന്ത് രസം ആയിരുന്നു….

സ്കൂൾ….
കോളേജ്…..
ഫ്രണ്ട്‌സ്……
പിന്നെ എന്റെ കിച്ചു…..

ഞാൻ മാളു….(മാളവിക )
അവൻ കിച്ചു (കൃഷ്ണ ദാസ് )
ചെറുപ്പം തൊട്ട് തുടങ്ങിയ പ്രണയം ആണ്…..
ഇതുവരെ പിരിഞ്ഞിട്ടില്ല…..
ഇപ്പോഴും ഒരുമിച്ചു തന്നെ….
എന്റെ അമ്മാവന്റെ മകൻ കൂടെയാണ് അവൻ….

സന്തോഷകരമായ ജീവിതം….

പക്ഷെ അതിനൊക്കെ എത്ര നാൾ ദൈവം ആയുസ്സ് തന്നു…..

കാൻസർ എന്ന മഹാവിപത്തിനെ ദൈവം എന്റെ മേലിൽ കുത്തി ചാർത്തിയിട്ട് ഇന്നേക്ക് ഒരു വർഷം തികയും…..

എത്ര എത്ര മരുന്നുകൾ ചികിത്സകൾ….
അവസാനം രക്ഷ ഇല്ലെന്ന് ഡോക്ടർമാർ തന്നെ വിധി എഴുതി…..

ഇതൊന്നുമല്ല എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചത്…..

അവനാണ്…..

കിച്ചു……

അവനിൽ ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല…..

എന്റെ അസുഖം അറിഞ്ഞിട്ടും അവനൊരു കുലുക്കവും ഇല്ല…..

എന്നത്തേയും പോലെ എന്നോട് പെരുമാറുകയും തല്ല് പിടിക്കുകയും സ്നേഹിക്കുകയും എല്ലാം ചെയ്യുന്നുണ്ട്……

ഒരു നുള്ള് വിഷമം പോലും അവനിൽ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല…..
ഇന്നിതാ ഒരു ചായ ഇട്ട് തരാൻ പറഞ്ഞിട്ട് പോലും ഒരു കുലുക്കവും ഇല്ല…..

പലപ്പോഴും ഞാൻ രോഗി ആണെന്ന കാര്യം തന്നെ മറന്നു പോകുകയാണ്…..

ഇപ്പോഴിതാ വീട്ടുകാരുടെ നിർബന്ധം കാരണം അവസാന ദിനങ്ങൾ ആഘോഷിക്കുവാൻ വന്നിരിക്കുകയാണ് ഇങ്ങോട്ട്…..

ഗോവ…..

ഞാൻ നല്ല സന്തോഷത്തിൽ ആണ്…..
പക്ഷെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്തോ…..
വല്ലാത്ത വിഷമം…….

എന്റെ കിച്ചു എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ലേ…..

ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചിരുന്നപ്പോഴാണ് മൂക്കിലൂടെ ഒരിറ്റ് ചോര ഒഴുകി വന്നത്…..

ഞാൻ അത് തുടച്ച് ഒരു ഗ്ലാസ്‌ ചായയുമായി കിച്ചുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി…..

ഇപ്പോഴും അവൻ ഉറക്കമാണ്.….

“ടാ……
കിച്ചു…..”