അമ്മു [ നൗഫു കിസ്മത് ] 4905

ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും മനസവിടെയൊന്നുമല്ലായിരുന്നു.

എങ്ങനെ എങ്കിലും ഫ്ലാറ്റിലെത്താൻ ഉള്ളിൽ ആരോ ആർത്തുവിളിച്ചു…

അമ്മുവിന്റെ തിരിച്ചുപോക്ക് ആദ്യമേ മനസിൽകണ്ടതാണ്.. പക്ഷെ പോവാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്തോ നെഞ്ചിൽ കൊളുത്തിവലിക്കുന്ന വേദന.

വൈകിട്ട് ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തിയപ്പോൾ സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്ന ആളെ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കണ്ടതിലുള്ള ഞെട്ടൽ എന്നിൽ ഉളവായിരുന്നു.

“”ആ..മോൻ വന്നോ…കുറച്ചു നേരമായി മോനെയും നോക്കി നില്കുവായിരുന്നു ഞാൻ.””

സോഫയിൽ നിന്നെണീറ്റു എന്റെ അരികിൽ വന്നുകൊണ്ടദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

“”” നിന്റെ സ്ഥാനത്തു വേറെ ആരേലും ആയിരുന്നേൽ അവൻ ഒരു പക്ഷെ ഇവിടുന്നു ഒരടി നടക്കില്ലയിരുന്നു… എന്റെ മോളെ കരയിച്ച അവനെ ഞാൻ ജീവനോടെ വിടില്ലായിരുന്നു… പക്ഷെ മോൻ…നീ എനിക് അവളെ പോലെ തന്നെ ആണ്..അല്ല അവളെക്കാൾ മുന്നേ എന്റെ കൈയിലേറ്റു വാങ്ങിയതാ നിന്നെ.. ഞാൻ വളർത്തിയ എന്റെ മോനാ… മരുമകനായിട്ടല്ല..സ്വന്തം മകനായിട്ടാ കണ്ടേക്കുന്നെ…