അഥർവ്വം 6 [ചാണക്യൻ] 187

ശിവജിത്ത് കസേരയിൽ നിന്നും ചാടിയെണീറ്റ് ചീറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

രാജൻ പോലീസ് നേരിയ ഭയത്തോടെ പുറകിലേക്ക് ഒരു ചുവട് വച്ചു.

രോഷത്തോടെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി പിടിച്ചു ശിവജിത്ത് അയാളെ തുറിച്ചു നോക്കി.

“ജിത്തൂ നീ വീട്ടിലേക്ക് കേറിപ്പോ”

ശങ്കരൻ അവനെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

അതു കേട്ടിട്ടും കലിയടങ്ങാതെ ശിവജിത്ത് അവിടെ തന്നെ നിന്നപ്പോൾ ശങ്കരൻ കോപത്തോടെ കസേരയിൽ നിന്നും ചാടിയെണീറ്റു.

“കേറിപ്പോടാ അകത്തേക്ക് ”

ശങ്കരൻ ആജ്ഞയുടെ സ്വരത്തിൽ അവനു നേരെ അലറി.

ശിവജിത്ത് നിലത്തു അമർത്തി ചവിട്ടി തന്റെ രോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് മനയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.

മുത്തശ്ശൻ ദേഷ്യപെടുന്നത് അനന്തു ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു.

അവനും എന്തോ ഒരു വയ്യായ്മ പോലെ തോന്നി.

“രാജൻ പൊയ്ക്കോ”

ശങ്കരന്റെ ആജ്ഞ കേട്ടതും ബലരാമൻ അങ്ങുന്നിന് എങ്ങനെ ഇങ്ങനൊരു മകൻ ഉണ്ടായി എന്ന് ആത്മഗതം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രാജൻ അവരെ വണങ്ങിയിട്ട്  തിരിച്ചു ജീപ്പിലേക്ക് പോയി.

അല്പ സമയം അവിടെ നിശബ്ദത തളം കെട്ടിക്കിടന്നു.

“അനന്തൂട്ടാ പോയി കിടന്നോ ”

ബലരാമൻ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു.

പക്ഷെ ആ പുഞ്ചിരിക്ക് പുറകിൽ എന്തൊക്കെയോ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നതായി അനന്തുവിന് തോന്നി.

അവൻ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു പതിയെ മനയിലേക്ക് നടന്നു.