അഥർവ്വം 6 [ചാണക്യൻ] 187

എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമായിട്ടോ ”

അനന്തു അത്ഭുതത്തോടെ അഞ്‌ജലി വരച്ച തന്റെ ചായാ ചിത്രത്തിലേക്ക് കണ്ണുകൾ നട്ടിരുന്നു.

“സത്യമാണോ ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടായോ? ”

അഞ്‌ജലി വിശ്വാസം വരാതെ അവനെ
നോക്കി.

“സത്യം അഞ്‌ജലി. എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമായി. എന്നെയും ഇങ്ങനെ വരയ്ക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുമോ? ”

“ഞാൻ പഠിപ്പിക്കാം നന്ദുവേട്ടാ ”

“ആഹാ സന്തോഷം.  ”

അനന്തു അഞ്ജലിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

അഞ്‌ജലി അനന്തുവിന്റെ നീല കണ്ണുകളും ചിരിയും ഒക്കെ നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു.

അവൾക്ക് അവന്റെ ചിരിയും സംസാരവും വല്ലാത്തൊരു ഊർജം നൽകുന്നതായി തോന്നി.

അനന്തു യാദൃശ്ചികമായി അടുത്ത താള് കൂടി മറിച്ചു.

ആ താളിൽ ആലേഖനം ചെയ്തിട്ടുള്ള ചിത്രം കണ്ടതും അനന്തു സ്തബ്ധനായി.

ആ ചിത്രത്തിലൂടെ അനന്തുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ഓടി നടന്നു.

മനസ്സിനുള്ളിലേക്ക് വല്ലാത്തൊരു ദുഃഖം നുരഞ്ഞു പൊന്തുന്നപോലെ അവനു തോന്നി.

ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ടു ചിത്രത്തിൽ നിന്നും കണ്ണുകൾ പറിച്ചെടുത്തു അഞ്ജലിയെ അവൻ ഉറ്റു നോക്കി.

“ഇന്ന്‌ വെളുപ്പിനെ കണ്ട സ്വപ്നമാ..

ഒരാൾ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ കഴുത്തിൽ താലി ചാർത്തുന്ന രംഗം.

പഞ്ഞികെട്ടുകൾ പോലുള്ള മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ ആയിരുന്നു അവരുടെ വിവാഹം.