അഥർവ്വം 6 [ചാണക്യൻ] 187

അപ്പോഴാണ് അവൾ അനന്തുവിനെ കണ്ണു തുറന്നു നോക്കുന്നത്.

അനന്തുവിന്റെ മുഖം കണ്ടതും അവളിൽ ഒരു ഞെട്ടലുണ്ടായി.

അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.

അധരങ്ങൾ വിറ കൊണ്ടു.

“സോറി കുട്ടി ഞാൻ അറിയാതെ റോങ് സൈഡിൽ വന്നുപോയതാ ക്ഷമിക്കണം.”

അനന്തു നിസ്സഹായതയോടെ പറഞ്ഞു.

“എന്നെ എടുത്തു ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ടു പോകഡോ  ”

സംയമനം എടുത്തു ആ പെൺകുട്ടി അവിടെ കിടന്നു നിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി.

അനന്തു ആകെ വെപ്രാളത്തോടെ അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“സാരുല്ല കുട്ടി ഞാൻ ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ടു പോകാം ”

“തന്റെ മടിയിൽ ഇരുത്തിയാണോ എനിക്ക് കുട്ടി എന്ന് പേരിട്ടത് ”

അവൾ കലിപ്പോടെ ചോദിച്ചു.

ഇത് വല്ലാത്ത കുരിശായല്ലോ അനന്തു ആത്മഗതം പറഞ്ഞു അവളെ നോക്കി.

“ഞാൻ എന്താ പിന്നെ വിളിക്കണ്ടേ? ”

“എന്നെ അരുണിമ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി. ”

“ശരി ശരി എന്നാൽ ഞാൻ അരുണിമയെ ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ടു പോകട്ടെ? “”

“വേഗം കൊണ്ടു പോകഡാ കാലമാടാ എനിക്ക് വേദന സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല ”

കൈ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തു വച്ചു അരുണിമ വേദന കൊണ്ടു പുളഞ്ഞു.

അനന്തു വേഗം ഫോൺ എടുത്തു മുത്തശ്ശനെ വിളിച്ചു.

എന്നാൽ മുത്തശ്ശൻ ബിസി ആയതിനാൽ ബലരാമൻ അമ്മാവന്റെ നമ്പറിലേക്ക് ഡയൽ ചെയ്തു.