അഥർവ്വം 6 [ചാണക്യൻ] 187

ഈ സമയം ശങ്കരൻ പൂമുഖത്തെ ചാരു കസേരയിൽ ഇരുന്നു റേഡിയോയിലൂടെ ആകാശവാണി കേട്ടു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.

ദേവനെ കണ്ടതും അയാൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“എങ്ങോട്ടാടാ രാവിലെ? ”

“ഞാൻ രഘുവേട്ടന്റെ വീട്ടിൽ പോകുവാണ് അച്ഛാ.. ഇന്നാ പുള്ളിടെ കുഞ്ഞിന്റെ നൂല് കെട്ട് ”

“ആണോ എപ്പോഴാ നീ തിരിച്ചു വരുന്നേ ? ”

ശങ്കരൻ ഒന്നിരുത്തി മൂളിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഉച്ച കഴിഞ്ഞു തിരിക്കാം അച്ഛാ എന്തേലും ആവശ്യമുണ്ടോ? ”

“ഹാ നമുക്ക് അമ്പലത്തിലേക്ക് ഒന്നു പോകണം.

ഇന്നല്ലേ അവിടുത്തെ കുറി വിളിക്കുന്നേ.. പൂജാരി നമ്മളോട് പ്രത്യേകം പോകാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഉച്ച പൂജയുടെ സമയത്ത് പോകാം എന്താ? ”

“അച്ഛന്റെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ”

ദേവൻ വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“എന്നാൽ പൊക്കോ ”

ദേവൻ തലയാട്ടികൊണ്ട് ചാവി കയ്യിൽ പിടിച്ചു മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി.

ഈ സമയം തൊടിയിൽ കളിക്കുകയായിരുന്ന മാലതി ഇത് കണ്ടതും ദേവന്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി വന്നു.

അവൾ നന്നായി കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ദേവേട്ടാ പോരുമ്പോ എന്റെ നാരങ്ങ മിട്ടായി മറക്കല്ലേ കേട്ടോ”

മാലതി കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ദേവനിലേക്ക് ചേർന്നു നിന്നു.

“ഇല്ലെന്റെ മാതു ഞാൻ മറക്കാണ്ട് വാങ്ങിച്ചോളാ ”