ഉടനെ അവളോരു മഞ്ഞകടലാസുകഷ്ണം എന്റെ നേർക്ക് നീട്ടികൊണ്ടു ചോദിച്ചു
“എന്താ ഇത്…?”
ദൈവമേ തമിഴന്റെ കൈയിൽനിന്നും പണം പലിശക്ക് വാങ്ങിയതിന്റെ രസീത്.
അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ പിന്നെ എനിക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.
“ചുരിദാർ വാങ്ങിക്കാനാണോ പലിശക്ക് പണമെടുത്തെ.?
രൗദ്രഭാവത്തിൽ അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു.
“അത്…. ലച്ചൂ ഞാൻ…”
“ഉള്ളത് പോലെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാമെന്നുപറഞ്ഞ ഏട്ടന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങിവന്നവളാ ഞാൻ. ആ ഏട്ടനാണോ ഇപ്പൊ പലിശക്ക് പണമെടുത്ത്…”
“ലച്ചൂ… ”
ഇടയിൽ കയറി ഞാൻ വിളിച്ചു.
“നിന്റെ ഒരാഗ്രഹവും എനിക്ക് സാധിച്ചുതരാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. പാതിവഴിയിൽ നിർത്തിവച്ച നിന്റെ MBBS പഠനം, നാളെ ലോകമറിയാനിരുന്ന നർത്തകി.. അങ്ങനെ ഒരുപാട്…
ഇതെങ്കിലും എനിക്ക് പറ്റില്ല്യാച്ചാ പിന്നെ ഞാനെന്തിനാ ഒരു ഭർത്താവായി ഇങ്ങനെ…”
പറഞ്ഞു മുഴുവനാക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ അവൾ എന്റെ വായ കൈകൊണ്ട് പൊത്തിപ്പിടിച്ചു.
എന്നിട്ടവൾ വാങ്ങിക്കൊണ്ടുകൊണ്ടുവന്ന ചുരിദാർ എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി പത്തുമിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞ് അതുധരിച്ച് എന്റെ മുൻപിൽ വന്നുനിന്നു.
മഞ്ഞനിറമുള്ള ചുരിദാരിൽ കറുപ്പ് നിറത്തിലുള്ള ചിലവർക്കുകൾ ഡെസൈൻ ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
അഴിഞ്ഞുവീണ മുടിയിഴകൾ ഫാനിന്റെ കാറ്റിൽ പാറിനടന്നു.
ട്യൂബ് ലൈറ്റിന്റെ പ്രകാശത്തിലും അവളുടെ വെള്ളക്കല്ലുപതിച്ച മൂക്കുത്തി വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
രാവിലെ അവളെഴുതിയ അഞ്ജനം കരിനീല മിഴിയിൽ അതുപോലെതന്നെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്.
Super!!!