ശിവശക്തി 12 [ പ്രണയരാജ] 402

ഹരിനാരായണ തിരുമേനി പറഞ്ഞതിൽ വിട്ടു പോയതെന്താണെന്നറിയാതെ,  ചിന്താക്കുഴപ്പത്തിലാണ് അനുപമയും, അനന്തനും ആ സമയം കാർത്തുമ്പിയുടെ ശബ്ദമുയർന്നത്.

അപ്പുവിനെ കൈയ്യിലേന്തി. മുഖത്തോടു മുഖം വെച്ചവൾ പതിയെ ചോദിച്ചു.

നിൻ്റെ വേലയാണോടാ…കള്ളാ….

അതിനു കൈ കൊട്ടി ചിരിക്കുകയാണ് അപ്പു ചെയ്തത്. കാർത്തുമ്പി മുഖം കറുപ്പിച്ച് രൂക്ഷമായി അവനെ നോക്കിയതും. തൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ കൂർപ്പിച്ച് വിതുമ്പി കരച്ചിലിൻ്റെ വക്കിലെത്തിയിരുന്നു, കുഞ്ഞപ്പു.

ഡോക്ടർ പാവല്ലേ… അപ്പൂ…..

അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും വന്ന വാക്കുകളായിരുന്നു അത്.

ഞാൻ ക്ഷമിച്ചില്ലെ ഡോക്ടറോട് പിന്നെ എന്താ….

അതു പറയുമ്പോ അവളുടെ ദേഹത്തെ ഓംകാര ചിഹ്നം ഒന്നു പ്രകാശിച്ചു. കാർത്തുമ്പി പൂർണ്ണ മനസ്സോടെ ക്ഷമിച്ചതിൻ്റെ തെളിവ്.

അവരുടെ സംസാരവും ചേഷ്ടകളും നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് അനന്തനും അനുപമയും. പെട്ടെന്നു കുഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞു അനന്തനെ നോക്കി റ്റാറ്റാ… എന്ന് കൈ വീശി കാട്ടി. ആ സമയം അവൻ്റെ വലതു കൈയിലെ ഓംകാര ചിഹ്നം ചുവന്ന പ്രകാശത്താൽ തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ ചൊരിയുന്ന ആ പ്രകാശം അനന്തൻ്റെ ദേഹത്ത് പതിഞ്ഞതും

അപ്പൂ…….

അപ്പു , മോനെ

എന്നലറിക്കൊണ്ട് അനന്തൻ അവനരികിലേക്കെത്തി. അവനെ വാരിപ്പുണർന്ന്, നെറുകയിൽ മുത്തമർപ്പിച്ചു. കൂടാതെ ഒരിക്കൽ കൂടി ആ കുഞ്ഞു കാലുകൾ തൊട്ടു നമസ്ക്കരിക്കുമ്പോ, ആ കുഞ്ഞു കൈകൾ അനന്തൻ്റെ ശിരസിനെ സ്പർഷിച്ചു.

ലാവണ്യപുരത്തെ രഹസ്യവനത്തിൻ്റെ അതിർവരമ്പിൽ നാഗങ്ങൾ ഇഴഞ്ഞു വരികയാണ്. അവരെല്ലാം വന്നു അതിർത്തിയിൽ നിന്നു കൊണ്ട് കാടു നോക്കി ഫണമുയർത്തി നിൽക്കുകയാണ്.

തങ്ങളുടെ ശിരസ്സ് നിലത്തു കൊത്തി രക്തം പൊടിച്ച ശേഷം നാഗങ്ങൾ നിലത്ത് ഓംകാര ചിഹ്നം തങ്ങളുടെ രക്തത്താൽ വരച്ച നിമിഷം. എവിടെ നിന്നോ ശഖുനാദം ഉയർന്നു കേൾക്കാം….

രഹസ്യ വനത്തിനകം അതിതീവ്രമായ പ്രകാശത്താൽ വർണ്ണിതമായി. അടുത്ത നിമിഷം, നാഗങ്ങൾ കാടിൻ്റെ ഉള്ളകത്തേക്ക് ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി. ആ കാഴ്ച്ച ദൂരെ നിന്നും കാലകേയഭടൻ  കരംങ്കമാരൻ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അവൻ്റെ മിഴികൾ തിളങ്ങുകയാണ്. അമൂല്യമായ ആ ആയുധത്തിനായി അവൻ്റെ ഉള്ളം വിതുമ്പുകയാണ്. രഹസ്യവനത്തിൻ്റെ കവാടം തുറന്നിരിക്കുകയാണ്. കവാടം വഴി നാഗങ്ങൾ പോകുന്നു. അവരെ പിന്തുടർന്ന് തനിക്കും വനത്തിൽ പ്രവേശിക്കാം എന്ന പ്രതീക്ഷയൽ അതി വേഗം അവൻ വനത്തിലേക്ക് ഓടിയടുക്കുകയാണ്.

വനാതിർത്തിയിൽ എത്തിയതും അവൻ്റെ ഉള്ളം അതിശക്തമായി തുടിക്കുകയായിരുന്നു . ഉള്ളിൽ ഭയവും, പ്രതിക്ഷയും ഒരുപോലെ നിഴലിക്കുന്ന കരംങ്കമാരൻ, തൻ്റെ കാലുകൾ അതിർത്തി കടക്കാനായി ഉള്ളിലേക്കു വെച്ചതും ഉയർന്നു വന്നു. അഗ്നിയാൽ തീരത്ത വേലി.

ആ തീച്ചൂളയിൽ കരംങ്കമാരൻ്റെ കാൽ ദഹിച്ച് പോയി, വേദനയിൽ പുളത്ത് കൊണ്ട് പുറം തിരിഞ്ഞവൻ വീണു കിടന്നലറി വിളിച്ചു. അവൻ്റെ അലമുറ കേട്ടു വന്നു നോക്കിയ, കാലകേയ ഭടൻമാർ ഭയന്ന നിമിഷം. ഒരു കാലിൻ്റെ  ഭാഗം പൂർണ്ണമായി ദഹിച്ച്, അസ്ഥി കാണുന്ന പരുവമായ അവനെ ഭയത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.

മാലാഖേ……