സഫലമീ യാത്ര [Fire blade] 100

എനിക്ക് വീണ്ടും ഉറക്കം വരാൻ തുടങ്ങി… മയങ്ങിതുടങ്ങുമ്പോളും ഒരുവൻ എന്റെ മുടിയിലൂടെ തലോടുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

” ഞങ്ങളൊക്കെ ഇല്ലെടാ…. നിന്നെ ഞങ്ങക്ക് വേണം, എളുപ്പം ഇതൊക്കെ മാറ്റി വാ… ”

അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ പറയുന്നത് കേട്ടാണ് എന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞത്…

ബോധത്തിനും അബോധത്തിനും ഇടയിൽ നേരിയ ഒരു നൂൽപ്പാലമേ ഉള്ളൂ….. ഇന്ന് ഞാൻ ഓർമയുടെ ലോകത്ത് നിന്നും അബോധത്തിലേകക്കുള്ള യാത്രയിലാണ്…

**************

ഗൗരി ….. നീയെന്റെ ആരായിരുന്നു…??

മുറപ്പെണ്ണ് ,കളിക്കൂട്ടുകാരി,കാമുകി, സഹോദരി…. ഇവയിൽ ഒന്ന് അല്ലെങ്കിൽ എല്ലാം…. ഓരോ സമയത്ത് എനിക്കാവശ്യമുള്ള തണൽ പോലെ എന്റെ കൂടെ നിന്നവൾ…!!

കുഞ്ഞുനാൾ തൊട്ട് നിന്നെ എന്റെ ആത്മാവിൽ ഓരോ അണുവിലും ആവോളം ആവാഹിച്ചു വളർന്നതാണ്….

ജീവിതത്തിൽ എന്താകണമെന്ന് ഓർമ്മ വെച്ച നാൾ മുതൽ ഉറപ്പിച്ച ബാല്യമാണ് എന്റേത്…അത് എന്റെ ഗൗരിയുടെ സ്വന്തമായിരിക്കുക എന്നത് മാത്രമാണ്..

വളർന്നു വരുമ്പോൾ അതിനു കൂടുതൽ വ്യക്തത വന്നു, നിന്റെ ഭർത്താവ്, കുട്ടികളുടെ അച്ഛൻ…. ഇതല്ലാതെ മറ്റൊരു മോഹമോ ആഗ്രഹമോ എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…

വലിയ കോയിക്കൽ എന്ന കൂട്ടുകുടുംബത്തിലേ അനേകം അംഗങ്ങളിൽ നമ്മൾ രണ്ടുപേരും പരസ്പരം അഗാധമായി പ്രണയിച്ചു… മറ്റൊരാൾ പോലും അറിയാതെ, അല്ലെങ്കിൽ ആ വിശ്വാസത്തിൽ….

എന്നേക്കാൾ മൂന്നു വയസിനു ഇളയവളായി എന്റെ കുഞ്ഞമ്മാവന്റെ മോളായി ജനിച്ച ഗൗരി എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണി തന്നെയായിരുന്നു… പക്ഷെ ഞാനോ….ഞാനാണെങ്കിൽ തല തെറിച്ച സന്തതി എന്ന് ലോകം വാഴ്ത്തുന്ന സ്വഭാവം….

നിന്നെ എന്ന് മുതലാണ് ഞാനെന്റെ ജീവനേക്കാൾ സ്നേഹിച്ച്‌ തുടങ്ങിയത്…? ഓർമയില്ല..!!!

പക്ഷെ നിന്നെപ്പോലെ ഏതു മറവിയിലേക്ക് ഞാൻ ഊളിയിട്ടാലും എന്നിൽ നിന്ന് അടർന്നു പോവാത്ത നിന്റെ ഒരായിരം ഓർമകളുണ്ട്, നീ സമ്മാനിച്ച എത്രയോ നനുത്ത ചുംബനങ്ങളുണ്ട്, ഒന്നിച്ചു നനഞ്ഞു തീർത്ത മഴയിൽ കൈമാറിയ ചൂടുണ്ട്….

നിന്റെ പരത്തിയിട്ട ചുരുണ്ട മുടിയിഴകളിലെ കാച്ചെണ്ണയുടെ സുഗന്ധവും , ചിരിക്കുമ്പോൾ തെളിഞ്ഞുകാണുന്ന നുണക്കുഴിയും എന്റെ ഏത് പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തെയും മറക്കാൻ എന്നെ സഹായിച്ചു…പക്ഷെ ഇന്ന് എന്റെ എറ്റവും വലിയ ദുഖമായി നീ മാറി…