രാക്ഷസൻ 8 [FÜHRER] 328

എനിക്കായല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ ആര്‍ക്കായാണു നിങ്ങള്‍ ഈ താലി വാങ്ങിയത്. ഒടുവില്‍ ദേവിയുടെ ക്ഷേത്രനടയില്‍ നിങ്ങളിത് ഉപേക്ഷിച്ചു മടങ്ങുന്നതും ഞാന്‍ കണ്ടു. ഇനിയെങ്കിലും വാ തുറന്ന് എന്തെങ്കിലും പറ. ഭദ്രയുടെ മുന്നില്‍ മാത്രമെന്താ ഇയാളുടെ നാവു ചലിക്കാത്തത്.

ക്ഷോഭിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍  പറയുമ്പോഴും അവന്‍ ഭദ്രയുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോട്ടം പായിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്നെ കിടന്നു. അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി.

ഭദ്രേ.. നിനക്കു മുന്നില്‍ നല്ലൊരു ജീവിതമുണ്ട്, എന്നെപ്പോലൊരുത്തന്റെ ഭാര്യയായി തീര്‍ക്കേണ്ടതല്ല നിന്റെ ഭാവി.. എന്നെക്കുറിച്ചു നിനക്കറിയാവുന്നതല്ലേ..
പക്ഷെ നീ അറിയാത്തൊരു വേഷമുണ്ടെനിക്ക്.. നിന്റെ മുന്നില്‍ വച്ചു തന്നെ എന്റെ കൈയ്യാല്‍ മനുഷ്യജീവനുകള്‍ പിടഞ്ഞു തീരുന്നതു കണ്ടിട്ടും നീ എന്തിനാ ഈ കൊലയാളിയെ ഇങ്ങനെ സ്‌നേഹിക്കുന്നത്.
നിനക്കു ഞാന്‍ ഒരിക്കലും ചേരില്ല…. നിനക്കെന്നല്ല ഒരു പെണ്ണിനും ഞാന്‍ യോഗ്യനല്ല… എന്റെ നിഴല്‍ പോലും മരണത്തിന്റെതാണ്.. എന്റെ വിയര്‍പ്പു തുള്ളികള്‍ക്കു രക്തത്തിന്റെ ഗന്ധമാണ്..പത്താം വയസുമുതല്‍ ഇന്നിവിടെവരെ ഞാന്‍ കൊന്നു തള്ളിയ ജീവനുകള്‍ക്കു കണക്കില്ല.. ഇനിയും പാപികള്‍ക്കു പെടുമരണം നല്‍കാന്‍ എന്റെ ഈ കൈയ്കള്‍ ഉണ്ടാകും… ഇവയൊന്നും എനിക്ക് ഒരിക്കലും തെറ്റായി തോന്നിയിട്ടില്ല.. പക്ഷെ ഒരു നാള്‍ എന്റെ കര്‍മ്മങ്ങളില്‍ നിനക്കു കുറ്റബോധം തോന്നുന്ന നാള്‍ മുതല്‍ നീ എന്നെ വെറുത്തു തുടങ്ങും… അന്നും

അവന്റെ വാക്കുകള്‍ തുടരാന്‍ അവള്‍ അനുവദിച്ചില്ല..

മതി അലോകേട്ടാ. ഭദ്രയ്ക്കു നിങ്ങളില്‍ വിശ്വാസമുണ്ട്.. ഒരു നിരപരാധിയുടെ പോലും രക്തം ഈ കൈകളില്‍ പറ്റിയിട്ടില്ലെന്നും  ഇനി പറ്റുകയുമില്ലെന്നും എനിക്കറിയാം.. അതാണു ഭദ്രയ്ക്കു നിങ്ങളുടെ മേലുള്ള വിശ്വാസം.

കാത്തിരുന്നോളാം ഞാന്‍ ഈ ആയുസൊടുങ്ങും വരെ.. പക്ഷെ ഈ താലി എനിക്കു വേണം. ഇന്നു ഇപ്പോള്‍ തന്നെ.

നിങ്ങളോട് ആദ്യമായും അവസാനമായും ഭദ്ര ആവശ്യപ്പെടുന്നത് ഇതു മാത്രമാ. അവളുടെ ശബ്ദമിടറി. മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.

ഭദ്രയ്ക്കായി അവന്‍ പണ്ടൊരിക്കല്‍ വാങ്ങി ഉപേക്ഷിച്ച താലി വീണ്ടും ഒരു നിയോഗമെന്നപോലെ അവളുടെ കൈയ്കളാല്‍ തന്റെ നേര്‍ക്കു നീട്ടിപ്പിടിച്ചു നില്‍ക്കുന്നത് അലോക് നോക്കി നിന്നു.

ഉറച്ചൊരു തീരുമാനമെന്നപോലെ അവളുടെ കൈയ്യില്‍ നിന്നും താലി വാങ്ങി അവളുടെ കഴുത്തിലേക്കു ചാര്‍ത്തി.. ആനിമിഷം ഭദ്ര അറിയാതെ തന്റെ കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു നിന്നുപോയി.. താലികെട്ടിയശേഷം അലോക് അവന്റെ സമീപത്തു കിടന്ന മഴുകൊന്നു തന്റെ വിരലില്‍ മുറിവുണ്ടാക്കി അവളുടെ സീമന്തരേഖ ചുവപ്പിച്ചു… നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന അവളുടെ കണ്ണുനീര്‍ അവന്‍ തുടച്ചു മാറ്റിയതും ഭദ്ര അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്കു വീണ് അവനെ ഇറുക്കി പുണര്‍ന്നു. ഇനി ഒരിക്കലും അടർത്തിമാറ്റാനാവില്ലെന്ന പോലെ ശക്തിയായിരുന്നു അവളുടെ കരങ്ങൾക്ക്.