ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 19 3986

അബദ്ധത്തിലെന്നപോലെ രണ്ടാമതും ആവർത്തിച്ചപ്പോഴാണ് ഒരു പൂച്ചയെ പിടിക്കുന്നതുപോലെ ചെവിയിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ടു അവൾ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചതും സോപ്പും ബ്രഷും തുവർത്തതുമായി കുളിമുറിയിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടതും…..!

കുളിച്ചു പുറത്തിറങ്ങുമ്പോഴേക്കും അവൾ കൗണ്ടറിൽ പോയി ബില്ലുമായി മടങ്ങിയെത്തിയിരുന്നു .
അപ്പോഴത്തെ അവളുടെ മുഖത്തെ പ്രസരിപ്പും ഊർജസ്വലതയും തിടുക്കവുമൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ കഴിഞ്ഞദിവസങ്ങളിലെക്കാൾ ഒരുപാടു മാറിയിരിക്കുന്നതായി അയാൾക്കു തോന്നി .

‘ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഇവർ കഴുത്തറക്കുമെന്നു…… ഒരു പനിയുമായി വെറും രണ്ടുദിവസം കിടന്നതിനു എട്ടായിരത്തി അഞ്ഞൂറു രൂപയാണ് ബില്ല് …….!
അതിനുമാത്രം എന്ത് ഉലക്കയാണ് ഇവർ ചെയ്തത് അല്ലേ …….’

കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി മുടിചീകുന്നതിനിടയിലാണ് ബില്ലെടുത്തു നീട്ടിക്കൊണ്ട് അമർഷത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞത് .

“രണ്ടുമൂന്നുതവണ രക്തം പരിശോധിച്ചു ….
യൂറിൻ പരിശോധിച്ചു …..
ഡ്രിപ്നൽകി …..
ഡോക്ടർമാരുടെ ഫീസ് ….
മുറിവാടക …….
കറണ്ട് ചാർജ് …..
അങ്ങനെ ഒരുപാട് കാര്യമില്ലേ മായേ…..
അവർക്കും ചിലവൊക്കെയുണ്ട് അതും നമ്മൾ നോക്കേണ്ടേ മായേ…….’

ചില ദിവസങ്ങളിൽ താൻ ധൂർത്തടിക്കുന്ന്തിന്റെ പകുതി പൈസപോലും ആശുപത്രിയിലെ ബില്ലിൽ ഇല്ലെന്നു ഓർത്തുകൊണ്ടാണ് ലാഘവത്തോടെ അയാൾ പറഞ്ഞത്.

” ആരും ചോദിക്കാനും പറയാനു ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ് ഇവർ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പൈസ വാങ്ങുന്നത് …… ”

അവൾ വീണ്ടും അമർഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.