ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 19 3986

ഇപ്പോൾ അങ്ങനെയാണല്ലേ….. .
ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റായ ദിവസം വൈകുന്നേരം ഇനിയൊരിക്കലും തമ്മിൽ കാണില്ലെന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ പോകാനിറങ്ങിയപ്പോൾ ഇങ്ങനെയൊന്നുമല്ല പറയുന്നത് കേട്ടത് …..!
ഭൂമി ഉരുണ്ടതാണെന്നും അതുകൊണ്ടു ഭൂമിയുടെ കറക്കത്തിനിടയിൽ നമ്മൾ എവിടെയെങ്കിലും കണ്ടുമുട്ടും എന്നൊക്കെയാണല്ലോ സാഹിത്യം പറഞ്ഞിരുന്നത് ……
അതുകൊണ്ട് ഞാൻ എണ്ണതേച്ചു തരുമെന്ന് കരുതി എന്റെ പൊന്നുമോൻ…….
വെറുതെ ഇരിക്കേണ്ട വേണമെങ്കിൽ സ്വയം തേച്ചു കുളിച്ചു കേട്ടോ ……..’

അല്പം ശുണ്ഠിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞ കാര്യംതന്നെ അതേപോലെ തിരിച്ചടിച്ചുകൊണ്ടു ഒറ്റയടിക്കവൾ അയാളെ നിശബ്ദനാക്കി.

” ഓർമ്മവച്ച കാലംമുതൽ എണ്ണ തേച്ചു കുളിക്കുന്നതാണ് എൻറെ ശീലം …..
എണ്ണ തേക്കാതെ എപ്പോഴെങ്കിലും കുളിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അന്നു ഭയങ്കര തലവേദനയായിരിക്കും ഉറപ്പാണ്……
ഇപ്പോഴാണ് ഞാൻ മറ്റൊരു കാര്യം ഓർത്തത്….. അന്നു മായ ഹോട്ടൽമുറിയിലേക്ക് വരുന്ന ദിവസം ധൃതിയിൽ കുളിച്ചപ്പോൾ തലയിൽ എണ്ണ തേക്കുവാൻ ഞാൻ മറന്നുപോയിരുന്നു……! അതുകൊണ്ടാണ് തലവേദനവന്നതെന്നു പോലും എനിക്കിപ്പോൾ സംശയമുണ്ട് ……!
സാരമില്ല ……
എണ്ണ തേക്കാതെതന്നെ ഞാനിന്നും കുളിക്കാം….. എനിക്കു തലവേദന വന്നാലും…..
കടന്നുപോയാലും….
ചിലപ്പോൾ മരിച്ചുപോയാൽപ്പോലും ആർക്കും ചേതമൊന്നുമില്ലല്ലോ……!

സഹതാപത്തിൽ അവൾ വീണുപോകുമെന്നു ഉറപ്പുള്ളതുകൊണ്ടു തന്നെയാണ് ഇടയ്ക്കിടെ അവളെ ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കിക്കൊണ്ട് അവസാനത്തെ ബ്രഹ്മാസ്ത്രം പ്രയോഗിച്ചുകൊണ്ട് കുളിമുറിയിലേക്ക് പോകാൻ എന്ന ഭാവത്തിൽ അവളുടെ ചുമലിൽ നിന്നും തുവർത്ത് വലിച്ചെടുത്തത്.

പ്രതീക്ഷ തെറ്റിയില്ല …..!

“എന്റെ ഈശ്വരന്മാരെ …….
ഇതൊരു വല്ലാത്ത കഷ്ടം തന്നെ …..