ഒരു നിമിഷം [Arrow] 1662

ഇനി എന്ത്….. ഈ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം അയയിൽ കിടക്കുന്ന മുണ്ട് ആണ്, മേശക്ക് മുകളിലെ കടലാസ്സിൽ ഒരു കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് കുറിച്ചിട്ടിരുന്നു ഇന്നലെ,
“പ്രണയം”. പേന എടുത്തു ആ കവിത എഴുതി പൂർത്തി ആക്കി.

” പ്രണയം”

അവസാനത്തെ കവിതയാണ് പ്രണയം,
അക്ഷരങ്ങളെ പ്രണയിച്ചവന് മുന്നിൽ നിന്ന് അക്ഷരങ്ങൾ ഓടി ഒളിച്ചപ്പോൾ, ഇത്രനാൾ അവൻ അറിയാതെ അവനെ പ്രണയിച്ചവളുടെ വിളി കേട്ടു,
ആത്മഹത്യ എന്ന വീഥിയിലൂടെ സ്വർണ കുളമ്പുള്ള കുതിരപ്പുറത്തേറി അവൻ, അവനെ പ്രണയിച്ച മരണത്തിനെ പ്രാപിച്ചു. അവൻ എഴുതിയ അവസാന കവിതയാണ് പ്രണയം. !!

പേന ആ കവിതക്ക് മുകളിൽ വെച്ചിട്ട് എഴുന്നേറ്റു മേശപ്പുറത്തു സ്റ്റൂൾ ഇട്ടു, അതിൽ കയറി മുണ്ടിന്റെ ഒരറ്റം ഫാനിൽ കൊളുത്തി,
മറ്റേ അറ്റത്തു കുടുക്കിട്ട് കഴുത്തിൽ ഇട്ട് സ്റ്റൂൾ തട്ടാൻ പോയ ആ നിമിഷം..

ആ നിമിഷത്തിലാണ് അവൾക്ക് എന്താണ് പറയാനുള്ളത് എന്ന് അറിയണം എന്ന് തോന്നിയത്. ചാടി ഇറങ്ങി നേരെ അവളുടെ വീട്ടിലേക്കു വെച്ചു പിടിച്ചു, ഓടുകയായിരുന്നു, ഓടി ഓടി ഒരു വിധം വീടെത്തി. അവളുടെ വീട്ടിൽ നറച്ചും ആളുകൾ, ബന്ധുക്കളും കൂട്ടുകാരുമാണ്, ബെർത്ത്‌ day പാർട്ടി ആസ്വദിക്കാൻ വന്നവർ, അവരുടെ ഒന്നും കണ്ണിൽ പെടാതെ ഞാൻ അവളെ നോക്കി നടന്നു, അവളുടെ മുറിയിൽ ഇരുന്നു കരയുന്നവൾ, കൂടെ കൂട്ടുകാരികൾ ഉണ്ട്, അവർ അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുകയാണ്,

” അവൻ എന്താടി ഫോൺ വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കത്തത്? ”

അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോളാണ് എന്റെ ഫോൺ ഞാൻ ബൈക്കിന്റ ബാഗിൽ വെച്ച കാര്യം ഓർത്തത്.

” അവൻ എന്നോട് പിണക്കത്തിൽ ആയിരിക്കും അല്ലേ, അവൻ എന്നെ പ്രെപ്പോസ് ചെയ്തപ്പോൾ എനിക്കെന്തോ അവിടന്ന് ഇറങ്ങി പോരാനാണ് തോന്നിയത്, എനിക്ക് വല്ലാതെ സങ്കടം വന്നു, അത് അവനെ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടം അല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ല, ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായത് കൊണ്ടാ, കുറെ നാളായിട്ട് അവനിൽ നിന്ന് കേൾക്കാൻ കൊതിച്ചതാണ് ഇത്, അന്ന് + 2 വെക്കേഷന് അവനെ കാണാതെ ഇരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ അനുഭവിച്ച ഫീലിംഗ്സ് നിങ്ങൾക്കു പറഞ്ഞാ മനസിലാവില്ല, ഇനി ഒരു മൂന് മാസം കൂടിക്കഴിഞ്ഞാൽ അവനെ നഷ്ടപ്പെടും എന്ന് ഓർത്ത് ഞാൻ ഉരുകുവായിരുന്നു, അപ്പോഴാ അവൻ വന്ന് അങ്ങനെ പറഞ്ഞേ…. എനിക്ക് എന്തോ വല്ലാതെ സങ്കടം വന്നു അതാ അവിടന്ന് ഇറങ്ങിപൊന്നേ… ”

പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ അവൾ പറയുന്നുണ്ട്, സന്തോഷത്തിന്റെ ഉച്ചകോടിയിൽ നിക്കുന്ന ഞാൻ അതൊന്നും കേൾക്കുന്നില്ല, നേരെ ചെന്ന് അവളെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാനാണ് തോന്നിയത്, അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോളാണ് വാതിലിന്റ അവിടെ ഒരു പെൺകുട്ടി എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടത്, അവൾ എന്നെ കൈകാട്ടി വിളിച്ചു ഞാൻ അവൽക്കരികിലേക്ക് നടന്നു, ഇവളെ എവിടെയോ കണ്ട് പരിചയം ഉള്ളപോലെ തോന്നി, ഞാൻ അവൾക്ക് പിറകെ നടന്നു, എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, ആരാണിവൾ, എവിടെ വെച്ചാണ് ഞാൻ ഇവളെ കണ്ടിട്ടുള്ളത്, എവിടേക്കാണ് ഇവൾ പോകുന്നത് എല്ലാത്തിനും ഉപരി എന്തിനാണ് ഞാൻ ഇവളെ പിന്തുടരുന്നത്? ഒരു വാതൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് എന്റെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഞാൻ ഉണർന്നത്, അത് എന്റെ ഹോസ്റ്റൽ റൂമിന്റെ വാതിൽ ആയിരുന്നു, റൂമിനുള്ളിൽ ഞങ്ങളെ കാത്ത് എന്നോണം ഒരു കുതിര നിൽക്കുന്നു, സ്വർണ കുഞ്ചിരോമങ്ങളും കുളമ്പുമുള്ള കുതിര, അതിൽ കയറി ഇരുന്നിട്ട് അവൾ എനിക്ക് നേരത്തെ കൈ നീട്ടി, അവളുടെ കൈപിടിച്ച് ആ കുതിരപ്പുറത്തു കയറുന്ന

നേരത്താണ്, മേശക്ക് മേലെ മറിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സ്റ്റൂളും മുകളിൽ ഫാനിൽ തൂങ്ങി ആടുന്ന ഒരു ശരീരവും ഞാൻ കണ്ടത്, അത് എന്റെ ശവം ആയിരുന്നു……….