പൂവിളിയും, പൂക്കളവും, ഓണത്തൂബികളും,  ഊഞ്ഞാലും, പുത്തന്‍ ഉടുപ്പും, ഓണസദ്യയും ഒക്കെ ആയി മലയാളികളുടെ മനസ്സില്‍ സന്തോഷത്തിന്റേയും സമൃദ്ധിയുടേയും പുതു വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ മൊട്ടിടുന്ന നാളുകള്‍. ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളും ഒക്കെ ഒത്തുചേരുന്ന നിമിഷങ്ങള്‍… അങ്ങനെ ഓണം എന്നത് മറക്കാന്‍ ആകാത്ത ഒരു അനുഭവം ആണ്. അങ്ങനെ.. ഒരു ഓണം, എന്‍റെ ജീവിതത്തിലും ഒരു സമ്മാനം ഏകി കടന്നു പോയി.

ഇത് എന്‍റെ കഥ ആണ്. ഞാന്‍ ഒരിയ്ക്കലും ഓര്‍മ്മിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാത്ത , എന്നാല്‍ എനിക്കു ഒരിയ്ക്കലും മറക്കാനും കഴിയാത്ത എന്‍റെ കഥ.. ഞാന്‍ കീര്‍ത്തന. അച്ഛനും അമ്മയും ഒരു അനുജനും പിന്നെ ഞാനും ചേര്‍ന്ന ഒരു കുഞ്ഞ് കുടുംബം. അച്ഛന്‍ ജയചന്ദ്രന്‍. ഖത്തറില്‍ ആയിരുന്നു. അമ്മ രാജേശ്വരി, ടീച്ചര്‍ ആണ്. അനുജന്‍ പ്രണവ്. അച്ഛന്‍ പുറത്തു ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ എന്നേയും അനുജനേയും വളര്‍ത്തിയത് ഒക്കെ അമ്മ ആണ്. ഒരു ടീച്ചര്‍ ആണല്ലോ, അതിന്റെ എല്ലാ സ്വഭാവവും അമ്മയുടെ രീതികളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. 5 മണി ആകുമ്പോള്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കണം, കുളിച്ചു വന്നു പഠിക്കണം. പിന്നെ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു വന്നാലോ… അപ്പോളും തീരില്ല. ടി‌വി കാണുന്നതില്‍, ഫോണ്‍ യൂസ് ചെയ്യുന്നതില്‍, അങ്ങനെ എന്തിനും ഒരു ലിമിറ്റ് പറയും. ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആണെങ്കിലും ആള്‍ക്ക് ഞാനും അച്ചുവും എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ ജീവന്‍ ആണ്.. അയ്യോ… അച്ചു ആരാ എന്നു പറഞ്ഞില്ല അല്ലേ. എന്‍റെ അനുജന്‍  തന്നെയാ. അവനെ വീട്ടില്‍ വിളിക്കുന്നത് അങ്ങനെ ആണ്. എന്‍റെ പേര് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.. എന്നെ വീട്ടില്‍ വിളിക്കുന്നത് അമ്മു എന്നാണ് കേട്ടോ.. നിങ്ങള്‍ക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടം ഉള്ള പേരില്‍ വിളിക്കാം..

ശോ.. ഞാന്‍ ഇത് ഒക്കെ പറഞ്ഞു നിങ്ങളെ ബോര്‍ അടിപ്പിക്കുവാ അല്ലേ.. കഥ പറയുന്നതിന് ഇടക്ക് ഞാന്‍ വേറെ എങ്ങോട്ടോ പോയി.. ഒന്നും തോന്നരുത്.. ഇപ്പോ ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ഒക്കെയാ. ബാക്കി കഥ പറയട്ടെ..

അങ്ങനെ വീട് എന്നത് സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ ഒരു കാരാഗ്രഹ വാസം പോലെ തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു. എപ്പോളും പഠിക്ക്, പഠിക്ക് എന്നു കേട്ടു കേട്ടു കേള്‍വിയൊക്കെ മരവിച്ച അവസ്ഥ. അതിനു ഒരു ആശ്വാസം കിട്ടുന്നത് അച്ഛന്‍ നാട്ടില്‍ എത്തുന്ന ദിവസങ്ങളില്‍ ആയിരുന്നു. കുറച്ചു ദിവസത്തെ ലീവിന് ആണല്ലോ അച്ഛന്‍ വരുന്നത്. ഒന്നോ രണ്ടോ മാസങ്ങള്‍. മാക്സിമം 3 . അതില്‍ കൂടുതല്‍ ഇല്ല.