ഓണത്തുമ്പി [രേഷ്മ] 139

ആഘോഷങ്ങളും നമ്മൾ ആഘോഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു… പക്ഷെ ഇന്നത്തെ കാലത്തു ഓരോ ആഘോഷങ്ങളും അവനവന്റെ കുടുംബത്തിലേക്ക് മാത്രം ഒതുങ്ങി പോവുന്ന കാഴ്ചയാണ് കാണാറുള്ളത്…ഐക്യത്തോടെയും സ്നേഹത്തോടെയും കളങ്കമില്ലാതെയും ഒരു സമൂഹം കെട്ടി പെടുത്തു എന്നു കരുതുന്ന മാവേലി തമ്പുരാൻ നമ്മളെ കാണാൻ വരുന്നു എന്നു നാം കരുതുന്ന ഈ ദിവസമെങ്കിലും നാം നമ്മുടെ ചുറ്റു പാടുകളിലേക് നോക്കണം നമ്മൾ മൂക്ക് മുട്ടെ കഴിക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ അയൽക്കാരൻ പട്ടിണി ആണെങ്കിൽ നമുക്ക് എങ്ങനെ അതു ആഘോഷമാകും അങ്ങനെ ഒരു ചിന്തയിൽ നിന്നാണ്.. നമ്മുടെ ഈ ഓണം വിത്യസ്ഥമാക്കാൻ ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചത്… നമ്മുടെ ഗ്രാമം ഒരുമിച്ച് ഓണം ആഘോഷിക്കുന്നു ജാതി മത വർഗ ഭേദങ്ങൾ ഇല്ലാതെ… നിങ്ങൾ വീട്ടിലേക്കു വാങ്ങിയ പച്ചക്കറികളിൽ നിന്നും മറ്റു സാധനങ്ങളിൽ നിന്നും ഒരു പങ്ക് ഇവിടെ ഏല്പിക്കുന്നു ഇവിടെ നമ്മൾ ഒരുമിച്ച് ഒത്തൊരുമയോടെ അതു പാകം ചെയ്തു സദ്യ ഉണ്ടാക്കി കഴിച്ചു.. നമ്മൾ സന്തോഷമായി പിരിയുന്നു… അതു കൂടാതെ ഈ പ്രാവശ്യം നമ്മുടെ കൂടെ കുറച്ചു അമ്മമാർ കൂടെ ഉണ്ട്‌…..മാവേലി എന്ന നന്മയെ പാതാളത്തിലേക്കു ചവുട്ടി താഴ്ത്തിയ പോലെ ഒമ്പതു മാസം ചുമന്നു പ്രസവിച്ച അമ്മമാരെ ശരണാലയങ്ങളിലും അഗതി മന്ദിരങ്ങളിലും കൊണ്ടു തള്ളുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തിലാണ് നാം ജീവിക്കുന്നത്.. അമ്മയെന്ന സ്വർഗത്തെ പാതാളത്തിലേക്കു ചവുട്ടി താഴ്ത്തുന്ന വാമനൻമാരുള്ള സമൂഹം… ഈ ഓണ ദിനത്തിൽ ഈ അമ്മമാരെ നമ്മൾ ഏറ്റെടുക്കുക ആണ്… പ്രിയപ്പെട്ട അമ്മമാരേ നിങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ചത് മകനോ മകളോ ആരും ആവട്ടെ… പക്ഷേ മക്കളായി ഞങ്ങൾ ഉള്ളപ്പോൾ ഇനി നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയരുത്…

“” എന്താ ഹരിതേച്ചി ഹരിയേട്ടൻ പറയുന്നത് “” സ്റ്റേജിൽ ഹരിയുടെ പ്രസംഗം തുടരുന്നതിനിടയിൽ ചന്ദന പതിയെ ഹരിതയോട് ചോദിച്ചു..

“” ആ അമ്മമാരെ കണ്ടോ ഒരു പതിനഞ്ചു പേരുണ്ട് നമ്മുടെ ടൗണിനു അടുത്ത് ഒരു ശരണാലയത്തിൽ ആയിരുന്നു അവർ.. ഹരിയും കൂട്ടുകാരും എന്തോ ആവശ്യത്തിന് അതു വഴി പോയപ്പോൾ ആണ് അവിടുത്തെ സ്ഥിതി കണ്ടത്… മക്കള് ഉപേക്ഷിച്ച അമ്മമാർ.. ഭക്ഷണം പോലും കിട്ടാതെ.. മരുന്നും വസ്ത്രവും കിട്ടാതെ.. ചിലരൊക്കെ പൊട്ടിയ വൃണം പഴുത്തൊഴുകി കിടക്കുന്ന നിലയിൽ ഒക്കെ ആയിരുന്നു.. അവരെ ഒക്കെ..ആരു നോക്കാനാ മിക്കവരും ശരണാലയം ഒക്കെ നടത്തുന്നത് സർക്കാരിന്റെ ഗ്രാൻഡ് കിട്ടാൻ മാത്രം ആണ്.. ഏതേലും ഒരു ഹോം നഴ്സിനെയും വെക്കും അതു നോക്കിയാൽ നോക്കി അല്ലേൽ അങ്ങനെ കിടന്നു മരിക്കും…

ഹരിയും കൂട്ടുകാരും കൂടെ ആ അമ്മമാരേ നമ്മുടെ ക്ലബ്ബിനടുത്തു ഒരു വീടെടുത്തു അവിടെ താമസിപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.. അതിന്റെ ഉത്ഘാടനം കൂടിയാണ് ഇന്ന്…

“”അതാണോ ചേച്ചി ആ കാണുന്ന “”സ്നേഹകൂട് “.. ചന്ദന പുറത്തേക് വിരൽ ചൂണ്ടി..

“” ഹ്മ്മ് അതേ… “”

ഹരിയുടെ പ്രസംഗവും സ്നേഹക്കൂടിന്റെ ഉത്ഘാടനവും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ ശേഷം ഓരോ കലാപരിപാടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു….

ഇതിനിടയിൽ ചന്ദന ഹരിയെ തേടിയെങ്കിലും കണ്ടില്ല… പക്ഷെ തിക്കും പോക്ക് നോക്കുന്ന ചന്ദനയെ ഹരി കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവൻ ഓണ സദ്യ ഉണ്ടാക്കുന്ന പാചകകാരുടെ കൂടെ ആയിരുന്നു… ഹരിത ആണെങ്കിൽ ക്ലബിന് മുന്നിൽ ഇട്ട വലിയ പൂക്കളത്തിന്റെ ഫോട്ടോ എടുക്കുന്ന തിരക്കിലും…

ഹരി പായസത്തിനു ഇളക്കി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് വേദിയിൽ നിന്നും ശ്രുതി മധുരമായ ഒരു പാട്ടു ഒഴുകി വന്നതു… ഒരു നിമിഷം ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന പ്രവർത്തി പോലും മറന്നു അവൻ ആ സംഗീതത്തിൽ ലയിച്ചു നിന്നു…

ആരാ ശ്രീകുട്ടാ ആ പാടുന്നത്.. വേദിയുടെ പുറകിൽ നിന്നും അവിടേക്കു വന്ന ശ്രീകുട്ടനോട് ഹരി ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു..

“”ഇതാണോടാ നീ പറഞ്ഞ കാളരാഗം.. സാമദ്രോഹി… എന്ത് രസായിട്ട ആ കുട്ടി പാടണെ “”

“”ങേ ചന്ദന ആണോ ആ പാടുന്നേ “”

ഇളക്കി കൊണ്ടിരുന്ന ചട്ടുകം.. ശ്രീകുട്ടനെ ഏല്പിച്ചു ഹരി വേഗം വേദിയുടെ മുന്പിലേക് നടന്നു..

ചന്ദന വേദിയിൽ നിന്നു മനോഹരമായി പാടുന്നു.. പാട്ടിന്റെ ഭാവങ്ങൾ അവളുടെ മുഖത്തു മാറി മാറി വിരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…ഹരി അവളുടെ മുഖത്തേക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു…. പാടുന്നതിനിടയിൽ കണ്ണുകൾ തുറന്ന ചന്ദന കണ്ടു തന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഹരിയെ…