മിഴികൾക്കപ്പുറം 2 [നെപ്പോളിയൻ] 55

“ഇക്കാ എനിക്കൊരു വിശമവും ഇല്ല, ഞാന്‍ ഇക്കാക്ക് ചേര്‍ന്ന പെണ്ണല്ല, ഇങ്ങളെ ഉമ്മ പറഞ്ഞപോലെഎനിക്കെന്തോ പൊരുത്തക്കേടുണ്ട്, ഞമ്മക്ക് തീരെ ഭാഗ്യല്ലാന്ന് കൂട്ടിക്കോളി”പറഞ്ഞ് തീര്‍ന്നതും അവള്‍ഏങ്ങലടിച്ച് കരയാന്‍ തുടങ്ങി,

“ഹസൂ നീയിങ്ങനെ കരയല്ലേ ഇക്കാക്ക് വിശമാവും”

“ഞാന്‍ പിന്നെ എന്താ വേണ്ടത് ഇന്ക്ക് കരയാന്‍ മാത്രല്ലേ അറിയൂ”

“ഞാനെന്താ വേണ്ടത് ഹസൂ നീ പറ” അവള്‍ക്ക് പെട്ടന്ന് ഉത്തരം നല്‍കാന്‍ കഴിയാത്ത ഒരുചോദ്യമായിരുന്നു.അത്,­ അവള്‍ ഒന്നും പറയാതെ ഫോണ്‍ വെച്ചു. വീണ്ടും അരമണിക്കൂറിനു ശേഷം അവള്‍ആഷിക്കിനെ വിളിച്ചു. ഫോണെടുത്തപാടെ അവന്‍ ചോദിച്ചത് ഇത്രനേരം നീ കരഞ്ഞതായിരുന്നോഎന്നായിരുന്നു. അല്ലെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും അവനത് വിശ്വസിക്കാന്‍ കൂട്ടാക്കിയില്ല.അവസാ­നം ഹസ്ന ചോദിച്ചു.

“അതെ ഞാന്‍ കരഞ്ഞു അതിന് നിങ്ങള്‍ക്കെന്താ?

ഇതൊ­ക്കെ ചോദിക്കാന്‍ നിങ്ങളെന്‍റെ ആരാ?”

“ഹസൂ..”

അവന്‍റെ ഇടറിയ സ്വരം കരച്ചിലിന്‍റെ വക്കോളമെത്തി.

“ഞാന്‍ നിന്‍റെ ആരുമല്ലേ ഹസൂ പറ”

“അല്ല നിങ്ങളെന്‍റെ ആരുമല്ല. നിങ്ങളെ വീട്ടില്‍ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത കല്ല്യാണത്തിന് എനിക്ക് താല്‍പര്യമില്ല”

“ആരൊക്കെ വേണ്ടാ പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് നിന്നെ വേണം ഞാനത്രക്കും ഇഷ്ടപെട്ടുപോയി”ആഷിക്­ക് പറഞ്ഞു.

“അതിനുമാത്രം നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ എന്ത് ബന്ധമാ ഉള്ളത് പറ എന്ത് ബന്ധമാ ഉള്ളത്”

ഒരു നിമിഷത്തെ മൌനത്തിനു ശേഷം ആഷിക്ക് പറഞ്ഞു.

“ഈ ചോദ്യത്തിന് ഞാനല്ല നിനക്ക് മറുപടി നല്‍കേണ്ടത് ”

“പിന്നെ?”

“ഞാനൊരു ഫോട്ടോ അയക്കാം നിന്‍റെ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരങ്ങളെല്ലാം അതിലുണ്ട് ,ഫോണ്‍ കട്ട് ആയിട്ട്വാട്സപ്പ് തുറന്ന് നോക്ക്” അവള്‍ തിരിച്ചെന്തെങ്കിലും പറയും മുന്നെ ആ കോള്‍ കട്ടായി പിന്നെ ഒട്ടുംവൈകിക്കാതെ ആഷിക്ക് പറഞ്ഞതുപോലെ വാട്സപ്പ് ഓണാക്കി.

ഫോട്ടോ ഡൌണ്‍ലോട് ചെയ്തു.

അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക് വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയാത്തത്രയും ആകാംഷയും അല്‍ഭുതവും അവളുടെ മുഖത്ത് മിന്നിമറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.­…..

……നെപ്പോളിയൻ ….