മിഴികൾക്കപ്പുറം 2 [നെപ്പോളിയൻ] 55

“അതെന്താടീ”

“എന്നിട്ട് വേണം സുനാമി വന്ന് മരിക്കാന്‍ അല്ലേ”

എന്‍റെ ചോദ്യം കേട്ട് ആഷി അടക്കി ചിരിച്ചു..

.”നീ ഈ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അവിടെ വരെ ചിന്തിച്ചെത്തിയോ”

“ഇക്കാ”

“എന്താ ഹസൂ”

“ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചാല്‍ ഇക്ക സത്യം പറയോ”

ചെറിയൊരു ആകാംക്ഷയോടെ അവന്‍ എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചു…..

“അന്ന് ഇഷ്ടമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്താ അതിനെപറ്റിയൊന്നും ചോദിക്കാഞ്ഞത്”

“ഇങ്ങനെയൊരു നിമിഷം നഷ്ടമാവാതിരിക്കാന്‍”­ ഞാന്‍ ഒന്നും മനസിലാവാതെ ആഷിയെ നോക്കി.

നീയൊന്നും മനസിലാക്കേണ്ട എന്ന ഭാവത്തോടെ അവന്‍ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

ഞാന്‍ മുഖം തിരിച്ചിരുന്നു “ഹസൂ…”

ആഷി നീട്ടി വിളിച്ചു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു

“നിനക്കെന്നെങ്കിലും ഒരിക്കല്‍ എന്നോട് ഇഷ്ടം തോന്നുമെന്നെനിക്കറിയ­ാമായിരുന്നു. അതു വരെകാത്തിരാക്കാന്‍ ഞാന് റെഡിയായിരുന്നു.”

“അത്രക്കും എന്നെ ഇഷ്ടാണോ”

” ആണെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ എന്‍റെ സ്നേഹം ചെറുതായിപ്പോവും”

“അതെങ്ങനെ”

“കുന്തം”

” പോടാ”

” ഇക്കാനെ പോടാന്നോ” അതെയെന്നും പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ മണല്‍തിട്ടയിലൂടെ ഓടി പിറകില്‍ ആഷിയും,

കുറച്ചോടിയപ്പോഴേക്കു­ം ഞാന്‍ തളര്‍ന്നിരുന്നുപോയി.­ അപ്പോഴേക്കും ആഷി എന്‍റെ അടുത്തെത്തിയിരുന്നു.­അവന്‍ എന്‍റെ നേരെ കൈ നീട്ടി ഇരു കരങ്ങളും കോര്‍ത്തിണക്കി അവന്‍റെ കൂടെ ആ മണല്‍ തിട്ടയിലൂടെനടന്ന് നീങ്ങുമ്പോള്‍ ഇന്നേ വരെ അനുഭവിച്ചറിയാത്ത ഒരു സൌന്തര്യം ആ ബീച്ചില്‍ഞാനനഭവിച്ചറിയുകയായിര­ുന്നു.

സായാഹ്ന സൂര്യന്‍ കാല്‍ത്തള കിലുക്കി ഞങ്ങളെ യാത്രയയച്ചു. ഓരോ ദിവസം കഴിയുന്തോറും കൊച്ചു കൊച്ചുപരിഭവങ്ങളും,

പിണക്കങ്ങളും ,ഇണക്കങ്ങളുമായ് ജീവിതത്തിന്‍റെ ഹ്ര്ദയഭാഗത്തേക്ക് ചലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.­

4 മാസം പെട്ടെന്ന് കടന്നു പോയി,

ഓരോന്നാലോചിച്ചി­