Lucifer : The Fallen Angel [ 1 ] 276

ഉറക്കപ്പിച്ചയോടെ അവൾ അത് പറഞ്ഞു.

നന്ദിനി എന്താണ് നടക്കുന്നതെന്നു അറിയാതെ ആദത്തിനെ നോക്കി.

“നീ വാ അകത്തേക്ക് പോകാം…”

അവളെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു ആദം വീടിനുള്ളിലേക്ക് കടന്നു.

നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ഒക്കെ ഓർത്തു അവർ ഇരുവരും നഥിയെ തങ്ങളുടെ ഒപ്പമായിരുന്നു കിടത്തിയത്.

“ആദം എന്തൊക്കെയോ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ട്…

നഥി ജനിച്ച അന്ന് മുതൽ ഒരുപാട് തവണ അപകടങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്.”

ആദത്തിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നുകൊണ്ട് നന്ദിനി പറഞ്ഞു.

“ഹ്മ്മ്‌…”

അയ്യാൾ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.

അയ്യാളുടെ മനസ്സിലും നടന്നിരുന്ന സംഭവങ്ങൾ ഒക്കെ ഓർമ്മ വന്നു.

“ആദം…

നമുക്ക് നാളെ ചർച്ച് വരെ ഒന്ന് പോയാലോ…

ഫാദറിനെ കണ്ടു ഒന്ന് പ്രാർത്ഥിപ്പിക്കാം…”

അവൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ഹ്മ്മ്‌…”

അതിനും അയ്യാൾ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.

നന്ദിനി നഥിയുടെ അരികിലേക്ക് ചേർന്ന് കിടന്നുകൊണ്ട് അവളെ കെട്ടിപ്പിച്ചു.

നഥിയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അപ്പോൾ ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

ചിലപ്പോൾ എല്ലാ അപകടത്തിൽ നിന്നും അവളെ പൊതിഞ്ഞു സംരക്ഷിക്കുന്ന ആ മാലാഖയെ ആയിരിക്കും അവൾ സ്വപ്നം കാണുന്നത്.

സ്വർഗത്തിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെട്ട മാലാഖയെ.

***

അല്പം അകലെ ഉള്ള ഒരു ചെറിയ കുന്നിനുമുകളിൽ കറുത്ത വസ്ത്രം കൊണ്ട് ശരീരം മുഴവൻ മറച്ച ഒരു സ്ത്രീ രൂപം അവരുടെ വീടിനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

പൂർണ ചന്ദ്രൻ ഉദിച്ചു നിന്ന ആ രാത്രിയുടെ നനുത്ത കാറ്റിൽ അവളുടെ മുടിയിഴകൾ മെല്ലെ പാറിപ്പറന്നു.

ആരൊക്കെ വന്നാലും എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും നഥേലയ്ക്ക് ഒരു പോറൽ പോലും ഏൽക്കില്ല എന്ന ദൃഡനിശ്ചയത്തോടെ നിൽക്കുന്ന മെസക്കീന്റെ രൂപം.

തുടരും…