Love & War -3 [ പ്രണയരാജ] 425

എനിക്കു നേരെ ചൂടു ദേശയും ചമ്മന്തിയും അവൾ നീട്ടി, ഒരു മടിയോടെയാണെങ്കിലും ഞാനതു കഴിച്ചു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് വസ്ത്രം പാക്ക് ചെയ്യാനായി ബാഗ് നോക്കുമ്പോ… പാർവ്വതി എൻ്റെ ബ്രഷ് എടുത്തു വെക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്.
ഒക്കെ ഇന്നലെ തന്നെ പാക്ക് ചെയ്തു.
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളതു പറഞ്ഞപ്പോ ഞാനും വല്ലാണ്ടായ പോലെ , അവൾ ബാഗുമെടുത്ത് പുറത്തേക്കു നടന്നപ്പോ ഞാനും അവളെ പിന്തുടർന്നു. പുറത്തിറങ്ങിയതും അവളെനിക്കു ബാഗ് തന്നു.
All the best….
അവളത് പറഞ്ഞപ്പോ എങ്ങനെയോ ഞാൻ ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി. അവളോട് സങ്കടപ്പെടരുത് ഞാൻ വരുമെന്ന് പറയണം എന്നു മനസിൽ നിന്നും പറയുന്ന പോലെ. പറയാനായി ഞാൻ തുനിയുമ്പോയേക്കും എന്നെ നേരിടാനാവാതെ അവൾ അകത്തു കയറി വാതിലടച്ചു.
ഒരു വിഷമത്തോടെ ഞാൻ അരുണിനരികിലെത്തി. കാറിൽ കയറി യാത്രയായി.
നീണ്ട യാത്രയ്ക്കൊടുവിൽ ഞാൻ ക്ഷീണിതനായി. എന്നാൽ മരുതൻക്കുഴിലെക്കുള്ള പാതയിലേക്ക് കാറെത്തിയ നിമിഷം എന്നിൽ നിന്നും ക്ഷീണം വിട്ടു മാറിയതെങ്ങനെ എന്നെനിക്കറിയില്ല. എന്നിലെ ആകാംക്ഷയാവാം, അറിയാനുള്ള അടങ്ങാത്ത ത്വരയാവാം ഞാൻ കൂടുതൽ ഉൽസാഹത്തോടെ പുറത്തുള്ള കാഴ്ച്ചകൾ നോക്കി നിന്നു.
പച്ചപരവതാനി വിരിച്ച നെൽപ്പാടങ്ങളും , ദൂരെ തെളിയുന്ന മലനിരകളും , പല വർണ്ണത്തിൽ വഴിയിൽ പൂത്ത പൂക്കളും, കള്ളി മുണ്ടും തലേക്കെട്ടുമായി നടക്കുന്ന ആളുകൾ, പഴയ ഒരു ഗ്രാമീണതയുടെ നേർക്കാഴ്ച്ച മനസിലാക്കിയ കുളിര് അത് അവർണ്ണനീയമാണ്.
ഞാൻ കാറിൻ്റെ ഗ്ലാസ്സ് താഴ്ത്തി, ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിച്ചു. മണ്ണിൻ്റെ മണമുള്ള പ്രാണവായു ഉള്ളിലേക്കു കയറുപ്പോ പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത അനുഭൂതി . പല പുഷ്പങ്ങളുടെയും നറുമണം എന്നെ തേടിയെത്തി. അന്തരീക്ഷം കുളിരു കോരിയിടുന്ന പോലെ തണുപ്പിൽ ലയിച്ച ചൂടു പകരുന്നു.
നാഗരികതയുടെ തിരക്കും, അഴുക്കും വന്നു ചേരാത്ത പ്രകൃതി രമണീയമായ നാട്ടിൻപ്പുറം. ഒരിക്കൽ ഇവിടെ വന്നവർക്ക്, ഇവിടുത്തെ ഈ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ജീവിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ നാഗരികതയോട് വെറുപ്പു തോന്നും. പരസ്പര സ്നേഹവും, സഹജീവികളെ സഹായിക്കാനുള്ള ആത്മാർത്ഥമായ മനസ്സ് ഇത്തരം നാട്ടിൻപ്പുറത്തുക്കാർക്കു മാത്രം സ്വന്തമാണ്.
കാർ മുന്നോട്ടു നീങ്ങും തോറും എൻ്റെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ കൊട്ടുകയാണ്. ഉള്ളുരുകി ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുകയാണ് ഉണ്ണിമോളുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവണമെന്ന്. കാരണം പാർവ്വതി അവൾ അത്ര മാത്രം എന്നിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്നതാണ് സത്യം .