ഈ ഭാഗത്തിൽ അവസാനം ചില സീനുകൾ മാറുന്നുണ്ട്, കഥയുടെ പൊക്കിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി തോനിയെകം. അതു കൊണ്ടാണ് അത്യമേ പറയുന്നത്. 

 

“ ആആആആആആആ…… “.

എന്റെ അലറൽ കേട്ടതും ആരതി ഓടി വന്നു വാതിൽ തുറന്ന് എന്നെ നോക്കി അവൾ വന്നതിനൊപ്പം തന്നെ അമ്മയും റൂമിലേക് കയറി വന്നു. ഞാൻ ഇന്നലെ കിടക്കുന്നതിന് മുൻപ് വാതിൽ കുറ്റി ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“ എന്താടാ,, എന്തിനാ നീ നിലവിളിച്ചേ “. അമ്മ കിതപ്പടക്കാൻ ആവാതെ എങ്ങനെ ഒക്കെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

“ അതെ. ചേട്ടൻ എന്തിനാ അലറിയെ “.

ഞാൻ ജോണിനെ കണ്ട സ്ഥലത്തേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി.
“ അവിടെ…. അവിടെ…. ഞാൻ ജോൺ…. ജോണിനെ കണ്ടു “. പേടി മൂലം ഞാനെങ്ങനെ ഒക്കെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

ഞാൻ ചൂണ്ടിയിടത്തേക് അവർ നോക്കി ഒപ്പം ഞാനും. പക്ഷെ ജോണിനെ അവിടെ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“ എന്ത് ജോണിനെ കണ്ടന്നോ,,, അവിടെ ആരുമില്ലല്ലോ ആരു “. ഞാൻ ചൂണ്ടിയിടത്തേക് നോക്കിയിട്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു.
“ അല്ല ഞാൻ… കണ്ടതാ അമ്മ… അവിടെ ഞാൻ ജോണിനെ കണ്ടതാ “. ഞാൻ പറഞ്ഞത് അമ്മ വിശോസിച്ചിട്ടില്ല എന്നു മനസിലായപ്പോ വീണ്ടും പറഞ്ഞു നോക്കി.

“ അവിടെ ആരുമില്ല ആരു എല്ലാം നിന്റെ തോന്നലാ “. അമ്മ എന്നെ സങ്കോചത്തോടെ നോക്കിയാണ് പറഞ്ഞത്. അത് പറയുമ്പോളും അമ്മയുടെ മുഖത്ത് വിഷമം തളം കെട്ടി നിന്നിരുന്നു.

“ പൊന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാ…. ജോൺ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു “.
“ ഏട്ടൻ… ഇങ്ങനെ എപ്പോളും ജോണേട്ടനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് കണ്ടതാ. അല്ലാതെ ഇവിടെ ജോണേട്ടൻ ഇല്ല “. ആരതിയും എന്നെ വിശോസിക്കുന്നില്ല.
അവർ രണ്ടു പേരും ഞാൻ പറഞ്ഞത് വിശോസിക്കുന്നില്ലന്ന് കണ്ടപ്പോ ഞാൻ ബെഡിൽ തന്നെ ഇരുന്ന് ജോണിനെ കണ്ട ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി.

“ ഞാൻ ഏട്ടന്റെ കൂടെ ഇരുന്നോളാം, അമ്മ പൊയ്ക്കോ “. ആരതി അമ്മയോട് പോവാൻ പറഞ്ഞിട്ട് എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.

“ എന്താ ഏട്ടാ,, ഏട്ടൻ എന്താ പറ്റിയെ “. ബെഡിൽ ഇരുന്ന് നിലതെക് നോക്കി തലയിൽ കയ്യും വച്ചിരുന്ന എന്നെ അവളുടെ നേരെ മുഖം ആക്കികൊണ്ട് എന്റെ കണ്ണിലേക് നോക്കി ചോദിച്ചു.