ധാമിനി [Rahul RK] 517

എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഏകദേശം രണ്ടര മണിക്കൂർ യാത്ര മാത്രമേ അങ്ങോട്ട് ഒള്ളു.. പക്ഷേ ട്രയിനിൽ ആണ് പോകുന്നത് എങ്കിൽ അതിലും നേരത്തെ എത്താം… എന്റെ അച്ഛൻ അവിടെ ആണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്…

പകൽ സമയങ്ങളിൽ ഒന്നും അവൾ ഓൺലൈനിൽ വരാറോ മെസ്സേജ് ചെയ്യറോ ഇല്ലായിരുന്നു…

പലപ്പോഴും രാത്രി എട്ട് മണിക്ക് ശേഷം ആകും അവൾ ഓൺലൈനിൽ വരുന്നതും ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ സംസാരിക്കുന്നതും…

ചുരുങ്ങിയ ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ മെസ്സേജുകളിലൂടെ ആണെങ്കിൽ പോലും ഞങ്ങൾ അടുത്ത കൂട്ടുകാർ ആയി..
സത്യത്തിൽ ഞാൻ ഇത്രമാത്രം സംസാരിക്കാൻ കഴിവുള്ള ആളാണ് എന്ന് ഞാൻ അവളുടെ ആണ് തിരിച്ചറിഞ്ഞത്..

പക്ഷേ ഇത്ര സ്മാർട്ട് ആയ അവൾക്ക് എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇത് വരെ സുഹൃത്തുക്കൾ ഒന്നും ഇല്ലാത്തത് എന്ന ചിന്ത എന്നെ വല്ലാതെ അൽഭുതപ്പെടുത്തി…

അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി.. പതിവ് പോലെ ഞാൻ പുസ്തകം വായിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് ഫോണിൽ മെസ്സേജ് വന്നത്… അവള് തന്നെ ആയിരുന്നു….

“ഹലോ സാർ…?? ?”

“ഹായ് മേടം…?”

“എന്താ പരിപാടി…??”

“വായന തന്നെ….?,”

“ഏത് നേരത്തും പുസ്തകം നോക്കി ഇരുന്നിട്ട് തനിക്ക് ബോർ അടിക്കുന്നില്ലെ..??”

“ബോറഡിക്കുമ്പോൾ അത് മാറ്റാൻ താൻ അപ്പപ്പോ മെസ്സേജ് അയക്കുന്നുണ്ടല്ലോ…?”

“ഓഹോ… അങ്ങനെ….?”

“അല്ല താൻ എന്താ പകൽ ഒന്നും ഓൺലൈനിൽ വരാത്തത്‌..?? രാത്രി മാത്രേ ചാറ്റ് ചെയ്യാൻ പാടു..??”

“താൻ കേട്ടിട്ടില്ലേ.. രാത്രി നമ്മുടെ ഫീലിങ്സ് ഇരട്ടി ആകും.. സോ.. നമ്മൾ നോർമൽ സംസാരിക്കുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ സംസാരിക്കും…?,”

“ആണോ…?? എന്നിട്ട് ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ലല്ലോ..?”

“എപ്പോഴും ഈ കണ്ണിൽ കണ്ട നോവൽ വായിക്കുന്നതിനു പകരം വല്ല സൈക്കോളജി ബുക്കും വായിക്കാൻ നോക്ക്…?”

“ഓ.. ശരി മേടം…”

“പിന്നെ.. മെയിൻ കാര്യം മറന്നു.. ഞാൻ നാളെ അങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട്… ഇനി ഇപ്പൊ അടുത്ത് ഒന്നും പോവുന്നില്ല… നാളെ സൺഡേ അല്ലേ.. ഞാൻ തനിക്ക് ഒരു സർപ്രൈസ് ഒരുക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്…”

“എന്ത് സർപ്രൈസ്…?”

“അതൊക്കെ വഴിയേ അറിയാം…”

“ശരി.. ശരി…”

“അപ്പോ നാളെ രാവിലെ പത്ത് മണിക്ക് റെഡിയായി ടൗൺ സ്ക്വയറിൽ വരണം.. ഓകെ…??”

“ഓകെ മേടം….”

“അപ്പോ പോയി ഉറങ്ങിക്കോ.. നാളെ ഒരുപാട് പരിപാടികൾ ഉള്ളതാ…”

“കർത്താവേ.. പരിപാടിയോ..?? നോക്ക് ധാമിനി.. ഞാൻ അത്രക്ക് അത്‌ലറ്റിക്ക്‌ ഒന്നും അല്ല കേട്ടോ.. അദ്വാനിക്കാൻ ഒന്നും വയ്യ…?”