?ബാല്യകാലസഖി 3? [കുട്ടപ്പൻ] 1232

അത് കേട്ടപ്പോ അവൾക്കും ചെറുതായി ചിരി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒപ്പം എന്തെന്നില്ലാതെ അവൾക്ക് ആശ്വാസവും.
അവർ പയ്യെ നടന്നു തുടങ്ങി

” ന്നെ.. ന്നെ പറ്റിക്കുവായിരുന്നല്ലേ… പോ… ഞാങ്കൂട്ടില്ല… ”
അവൾ പിണക്കം നടിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

” അയ്യോ… പിണങ്ങല്ലേ… ഞാഞ്ചുമ്മാ ചെയ്തയല്ലേ… ”
അവൻ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞു.

അവന്റെ മറുപടിയൊക്കെ കേട്ട് അവൾക്ക് നല്ലപോലെ ചിരി വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൾ അത് കടിച്ചമർത്തി

“മ്മ്… ഇത്തവണത്തെക്ക് ക്ഷമിച്ചേക്കാ… ഇനി ആവർത്തിച്ചാ കണ്ണനാണെ സത്യം.. ഞാങ്കൂട്ടുവെട്ടും.” അവൾ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

” ഇനി ആവർത്തിക്കൂല ദേവൂ… അത് പോട്ടെ… ആരാ കണ്ണൻ..? ”

അവൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

” അയ്യേ… കണ്ണനെ അറിഞ്ഞൂടെ.. ”

അവൾ അവനെ കളിയാക്കി

അവൻ ഇല്ല എന്ന് തലയാട്ടി.

” അയ്യേ ശ്രീകൃഷ്ണനെ അറിയാത്തൊരൊക്കെ ഉണ്ടോ.. ”

പെട്ടന്ന് ചോദിച്ചു

” ഓ… ആ കണ്ണൻ ആയിരുന്നോ… ഞാങ്കരുതി ദേവൂന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ആണെന്ന്”

” അതേല്ലോ…. കണ്ണനാ എന്റെ കൂട്ട്. സ്കൂളീന്ന് വന്നാ ഞാന്തനിച്ചല്ലേ. അപ്പൊ കണ്ണനാ എന്റെ കൂട്ട്. ”

അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

അപ്പോളേക്കും അവർ സ്കൂളിനടുത്തു എത്തിയിരുന്നു. വൈകീട്ട് കാത്ത് നിൽക്കാം എന്ന് ഓർമിപ്പിച് ദേവു ക്ലാസിലേക്ക് പോയി.
അപ്പുവും ക്ലാസിലേക്ക് പോയി.

*****************

വൈകുന്നേരം ക്ലാസ്സ്‌ വിട്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോ ദേവു വന്നിട്ടുണ്ടായില്ല. അവൻ അടുത്തുള്ള കടയിൽ പോയി 2 സിപ്പപ്പ് വാങ്ങി. അവൻ തിരിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും ദേവു അവിടെ എത്തിയിരുന്നു.

സ്കൂളിലെ വിശേഷവും കൂട്ടുകാരെയും ഒക്കെ പറ്റി ദേവു വാതോരാതെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അങ്ങനെ കളിയും ചിരിയുമൊക്കെയായി അവർ വീട്ടിലേക്കെത്തി. അവർ കളിച് ചിരിച്ച് വയലിലൂടെ നടന്നു വരുന്നത് കുറച്ച് ദൂരെനിന്നേ രണ്ടുപേർ കണ്ടിരുന്നു.

അതേ ലക്ഷ്മിയമ്മയും സരസ്വതിയമ്മയും.
അത് കണ്ട് രണ്ടുപേരുടെയും ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. അവർ പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു.

*********************************************

കാലങ്ങൾ കടന്നുപോയി. പാവാടക്കാരിയിൽ നിന്നും ധാവണിയിലേക്ക് ദേവു വളർന്നു.