അറിയപ്പെടാത്ത മാവേലിമാർ [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 181

ആശ്ചര്യത്തോടെ എന്റെ  മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കിയെന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്ത അനീഷിനെ വകവെയ്ക്കാതെ അവന്റെ വണ്ടിയുമെടുത്ത് അവളെയും പിന്നിലേയ്ക്ക് കയറ്റി ഞാൻ വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു….യാത്രാ മധ്യത്തിൽ ഞങ്ങളൊരുപാട് സംസാരിച്ചു… പക്ഷേയെന്തുകൊണ്ടോ രണ്ടു പേരുടെയും ശബ്ദം പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നില്ല………!!

ഒടുവിൽ വീട്ടിനു മുന്നിൽ വണ്ടി നിർത്തിയിറങ്ങുമ്പോൾ അപ്പോഴും ഭയം വിട്ടൊഴിയാതെ കാത്തുവെച്ച അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കി ഞാനൊന്ന് സമാശ്വാസിപ്പിയ്ക്കാൻ  ശ്രെമിച്ചു……..!!

ഇതെന്റെ വീടാണെന്നും ഇവിടെ നിനക്കൊരു കുറവുമുണ്ടാകില്ലെന്നും വാഗ്ദാനങ്കൊടുക്കുന്നതിനൊപ്പം വീടിനുള്ളിലെ വിഗ്രഹങ്ങളെ  പുകഴ്ത്താനും ഞാൻ മറന്നില്ല…….!!

“””താമ്പേടിയ്ക്കണ്ടടോ….!! ഇവിടാരുന്തന്നെ പിടിച്ചു തിന്നത്തൊന്നൂല്ല… എല്ലാമ്പാവങ്ങളാ…!! എന്നെയത്രയ്ക്കിഷ്ടവുമാ… അതോണ്ടന്നെ യെന്റെ സന്തോഷാ അവർടെ സന്തോഷോം…!! ഇനി മുതലിവിടാ താൻ തങ്ങാമ്പോണേ… ബാ…!!”””

അവളെയൊന്നു കൂടി കൈയമർത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ട് പൂമുഖത്തേയ്ക്ക് കയറുമ്പോൾ ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതിനാലാവണം ലൈറ്റുകളോരോന്നായി തെളിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു…….!!

അതിനൊപ്പം പുറത്തേയ്ക്കു വന്ന അച്ഛന്റെയോ അമ്മയുടെയോ മുഖത്ത് ഞാൻ സങ്കല്പിച്ചു കൂട്ടിയ സന്തോഷം കാണാതെ വന്നപ്പോൾ എവിടെയൊക്കെയോ ഒരാശങ്കയുടലെടുത്തു…. പിന്നീടവരുടെ വായിൽ നിന്നു വീണ വാക്കുകളിൽ നിന്നും അവരുടെയൊക്കെ ചിന്താഗതിയുടെ വ്യാപ്തിയെന്നിലും ഒരുപാടാഴമേറിയതാണെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു……!!

ഈ തേവിടിശ്ശി പെണ്ണിനൊപ്പം ജീവിയ്ക്കുന്നതിലും നല്ലത് പോയി ചാവുന്നതാണെന്നുള്ള അച്ഛന്റ വെട്ടിത്തുറന്നുള്ള സംസാരം ചങ്കിലാണ് വന്നു കൊണ്ടത്….. അവളിവിടെ താമസിയ്ക്കുവാണെങ്കിൽ ഭാര്യയെയും കൂട്ടിയാനിമിഷം വീട്ടിന്നിറങ്ങുമെന്ന് അനിയനും കല്പ്പിച്ചതോടെ എന്റെ നിലയും വിട്ടുപോയി…….!!

ഈക്കാണുന്നതെല്ലാം ഞാങ്കഷ്ടപെട്ടുണ്ടാക്കി-യതാണെന്നും എനിക്കൊപ്പമിവിടെ താമസിയ്ക്കുവാൻ താല്പര്യമില്ലാത്തവർക്ക് ഈ നിമിഷമിവിടെ നിന്നിറങ്ങാമെന്നും ഞാനും തിരിച്ചടിച്ചു…….!!

“””നീ കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടാവും… അതു നിന്റെ ചുമതല…!! എന്നുകരുതി ഏതേലുന്തെരുവു പെണ്ണിനേങ്കൂട്ടി വന്നാൽ കണ്ണുമടച്ചു നോക്കി നിൽക്കാനിവിടാർക്കും പറ്റില്ല…!! പിന്നെയിവിടന്നാരോടും ഇറങ്ങിപ്പൊയ്ക്കൊള്ളാൻ പറയാൻ നിനക്കൊരവകാശോമില്ല…!! കാരണമീവീടെന്റെയാ… എന്റെ പേരിലാ ഈ വീടും സ്ഥലവുമെല്ലാം… എന്റെയിഷ്ടത്തിന് ജീവിയ്ക്കുന്നോര് മതിയിവിടെ…!! അല്ലാത്തവർക്ക് പോവാം… എങ്ങോട്ടാന്നു വെച്ചാൽ….!!”””

അച്ഛന്റെ വാക്കുകൾ നെഞ്ചിലേയ്ക്കു തറച്ചു കയറിയപ്പോൾ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞതെന്തിനാണെന്ന് എനിക്കിപ്പോഴുമറിയില്ല…….!!

“””വേണ്ടേട്ടായീ…. ആരൂല്ലാത്ത എനിക്കുവേണ്ടിയേട്ടായി വീട്ടുകാരെ വെറുപ്പിക്കണ്ട…. എന്നെയാ വീട്ടിക്കൊണ്ടോയാക്കി തന്നാ മാത്രം മതി….!!”””

അച്ഛനോട് വീണ്ടും സംസാരിക്കാൻ മുതിർന്ന തന്റെ കൈ പിടിച്ചു  വലിച്ചുകൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു….. എന്നാൽ അവൾ പറഞ്ഞതു കേൾക്കാൻ തുനിയാതെ ഞാനച്ഛനു നേരേ തിരിഞ്ഞു…..