അപൂർണ്ണം [ജീനാപ്പു] 108

ഡിവോഴ്സ് നടക്കും വരെ ,,,,,

ഇതു കേട്ടതും ആദ്യമായി അവൾ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി ,,,,,

ഹും ,,,,, സമ്മതം അവൾ മൂളി ,,,,

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു കാർ മുന്നോട്ടു

എടുത്തു ,,,,

പിന്നീട് വീട് എത്തുന്നത് വരെ ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല ,,,,,

കാർ ഗേറ്റ് കടന്നതും എന്റെ മാതാപിതാക്കൾ സ്നേഹത്തോടെ ഞങ്ങളെ സ്വീകരിച്ചു ,,,,

അവർ രണ്ടുപേരൊടും അവൾ സ്നേഹത്തോടെ പെരുമാറി ,,,,

അഞ്ജലി അവരോടെല്ലാം സ്നേഹത്തോടെയാണ് പെരുമാറുന്നത് ,,,

അത് ശരിക്കും എനിക്കൊരു ആശ്വാസം തന്നെ ആയിരുന്നു ,,,,

അവൾക്ക് ദേഷ്യം മുഴുവൻ എന്നോട് മാത്രമാണ് ,,,,

അതിന്റെ അർത്ഥം ….

ഞാൻ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് അവളോട് ചെയ്തോ ….?

അതൊ ,,,,,,

അവൾക്ക് എന്നെ ഭർത്താവായി കാണാൻ കഴിയില്ല എന്നത് കൊണ്ടാണോ …..?

അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിന് അവൾ ഈ വിവാഹത്തിന് തയ്യാറായി ,,,,

ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടു തന്നെ ഞാൻ അവളെ നോക്കി ഇരുന്നു ,,,,

എന്റെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ  അവൾ  ദേഷ്യത്തോടെ ഞങ്ങളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി ,,,,

അവൾ പോയി കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനും മുറിയിലേക്ക്

ചെന്നു ,,,,

ഞാൻ അകത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ,,,,

അവൾ ഫോണിലൂടെ അവളുടെ ഏതോ ഒരു വക്കീൽ ഫ്രെണ്ട്സിനെ വിളിച്ചു ഡിവോഴ്സിനെപ്പറ്റി സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു ,,,,

ദൈവമേ ,,,,

ഇവൾ അപ്പോൾ എല്ലാം കരുതിക്കൂട്ടി തന്നെ ആയിരുന്നു അല്ലെ ,,,,,

അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചുപോയി ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ,,,,,

അവളുടെ ടെലിഫോൺ സംഭാഷണങ്ങൾ കേട്ട് ഞാൻ തളർന്നു ഞങ്ങളുടെ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു പോയി ,,,,,

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്നു ,,,

അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച എന്നെ വല്ലാതെ അസൂയാലുവാക്കി അമ്മയും അച്ഛനും വാർദ്ധക്യത്തിൽ എത്തിയ അവരുടെ റൊമാൻസും പരസ്പര സ്നേഹവും  സന്തോഷം നിറച്ചെങ്കിലും ,,,,

തന്റെ ജീവിതത്തെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ,,,,

നെഞ്ചിലേക്ക് നെരിപ്പോട് വച്ച പ്രതീതി ആയിരുന്നു ,,,,

വക്കീലുമായി സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞ് അവൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു ,,,,

ഞാൻ അച്ഛൻ_അമ്മമാരുടെ  സ്നേഹം കൊതിയോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് അവളും കണ്ടിരുന്നു ഴ ,,,,

അവൾ അടുത്ത് നിൽക്കുന്നത്  എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി ,,,,