അപൂർണ്ണം [ജീനാപ്പു] 108

ഫ്രെഷായി ,  ബാത്ത് റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ റെഡിയായി ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കുന്ന അവളെയാണ് കണ്ടത് ,,,,

ആഹാ !!!!! താൻ കഴിച്ചു തുടങ്ങിയോ ….?

ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്ന് അവൾക്കരികിൽ ഇരുന്നു എന്റെ ആഹാരം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ,

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൾ എന്റെ അരികിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു റൂമിന്റെ എതിർ സൈഡിൽ പോയി നിന്ന് കഴിക്കാൻ

തുടങ്ങി ,,,,

അവളുടെ ഈ പ്രവർത്തി എന്നെ വല്ലാതെയാക്കി, കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി , പിന്നെ ഒന്നും കഴിക്കാൻ തോന്നിയില്ല ,,,,

ആ ആഹാരം അതുപോലെതന്നെ അവിടെ അടച്ചു വെച്ച്, ഹോട്ടലിൽ നിന്നും ചെക്ക് ഔട്ട് ചെയ്ത് ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.

അവൾ ഭാര്യയുടെ സീറ്റിൽ കയറാതെ പിറകിലാണ് ഇരുന്നത് ,,,,

ഞാൻ മീറർ ഗ്ലാസിലൂടെ അവളെ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ പുറത്തേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്. ഒരക്ഷരം പോലും മിണ്ടുന്നില്ല ,,,,,

അവൾ എനിക്കറിയാത്ത ഏതോ ഒരു പെൺകുട്ടിയായി തോന്നി ,,,,,

ഇവൾ ഒരിക്കലും എന്റെ പഴയ അഞ്ജലി ആയിരുന്നില്ല ,,,,,

കുട്ടി ആയിരുന്നപ്പോൾ എന്നോട് സംസാരിച്ചു കൊണ്ട്  ഇരുപ്പത്തിനാല് മണിക്കൂറും പിന്നാലെ നടന്നവളാണ് ,,,,

ഇപ്പോൾ തീർത്തും ഒരു നികൃഷ്ടനായ അപരിചിതനോട് എന്നപോലെയാണ് അവൾ തന്നോട് പെരുമാറുന്നത് ,,,,

എന്ന ബോധം അവന് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു ,,,,,

ശരിക്കും അവന് കരച്ചിൽ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു ,,,, അവളുടെ പെരുമാറ്റം കണ്ടിട്ട് ,,,,

ഇനി വീട്ടിലേക്ക് കഷ്ടിച്ച് ഒരു രണ്ട് കിലോമീറ്റർ മാത്രമേ ദൂരമുള്ളു ,,,,,

കാർ ഞാൻ ആള് കുറഞ്ഞ ഒരു ഭാഗത്ത് നിർത്തി ,,,,,  എന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു ,,,,

അഞ്ജലി ,,

‘എന്താണ് നിന്റെ പ്രശ്നം….

നിന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്…..? ‘

ഇത്രയും നേരം പുറത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന അഞ്ജലി അങ്ങനെ തന്നെ തുടർന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ….

” ഡിവോഴ്സ് ”

എനിക്ക് ഡിവോഴ്സ് വേണം ,,,,

അവളുടെ ,,,, വാക്കുകൾ കേട്ട് ഞെട്ടി പോയി ഞാൻ ,,,,

വിശ്വാസം വരാതെ ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിപ്പോയി ,,,,,

കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഇരുപത്തി നാല് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല  ,,,, അതിന് മുമ്പേ തന്നെ തന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായ  അഞ്ചു തന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത് ,,,,,?

കുറച്ചു നേരം മൗനമായി ആലോചിച്ചിട്ട് ഞാൻ പതിയെ പറഞ്ഞു ,,,,,

ശരി തരാം ,,,,,

പക്ഷെ ,,,,,

വീട്ടിൽ ആരും അറിയരുത് ,,,,