അപരാജിതൻ 8 [Harshan] 6880

അപ്പളേക്കും ഏവരും തളർന്നിരുന്നു മനുവിന്റെ പപ്പയുടെ കൈ പിടിച്ചു വസുന്ധര നടന്നു,

മനുവിന്റെ പെങ്ങളുടെ കൈ പിടിച്ചു അമ്മൂമ്മയും, ശോഭക്കും അനുപമയ്ക്കും ഒരുപാട് നടക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടു പോലെ,

അപ്പോൾ മനുവിനെ അമ്മ വസുന്ധര പറഞ്ഞു, മനുവിനെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു നടക്കുവാൻ ആയി അങ്ങനെ ഒരു കയ്യിൽ ശോഭയും മറുകയ്യിൽ അനുപമയ്ക്കും പിടിച്ചു,, എങ്ങനെയാണോ അപ്പുവിനെ മാലിനിയും പാറുവും പിടിച്ചത് അതുപോലെ തന്നെ

മനുവിന്റെ കയ്യിൽപി ടിച്ചപ്പോൾ അനുപമക്ക് ആകെ ഒരു കുളിരായിരുന്നു, തന്റെ ആരെല്ലാമോ പോലെ ഒരാൾ കരം പിടിക്കുന്ന പോലെ, അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ മന്ദസ്മിതം നിറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ പതുക്കെ നടന്നു പത്തം ജ്യോതിർലിംഗമായ ത്രയംബകേശ്വരനെ തൊഴുത് അതിനു ശേഷം അവിടെ ഉള്ള കൽമണ്ഡപങ്ങളിൽ അവർ ഇരുന്നു.

അപ്പു അവിടെ നോക്കി താഴെ ആയി ഒരു കൊച്ചു മണ്ഡപം അവിടെ അവൻ ചെന്ന്, അവനോടൊപ്പം അനുപമയ്ക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു, ആ മണ്ഡപത്തിൽ  പാറയിൽ കൊത്തിവെച്ച അർദ്ധനാരീശ്വരരൂപം അവൻ ആ തറയിൽ കൈകൾ അമർത്തി, അവന്റെ അകക്കണ്ണിൽ ആ മായാഴ്ച അവൻ കണ്ടു,

ഇരിക്കുന്ന അപ്പു, കല്മണ്ഡപത്തിൽ ചാരി മയങ്ങുന്ന മാലിനിയുടെ മടിയിൽ തല വെച്ച് മയങ്ങുന്ന പാറു, അവൾ കാൽപദങ്ങൾ അപ്പുവിന്റെ മടിയിൽ വെക്കുന്നതും അവൻ പാദങ്ങൾ അമര്ത്തി മസാജ്  ചെയ്യുന്നതും നിർത്തിയപ്പോ നിർത്തല്ലേടാ പെട്ടതലയ ഇനിയും ചെയ്‌തു താ എന്ന് വാശിപിടിക്കുന്ന പാറുവും ഒടുവിൽ അവളോടുള്ള സ്നേഹത്തിൽ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു അവളുടെ പാദങ്ങളിൽ ആ തുള്ളികൾ വീഴുമ്പോളും അതറിയാതെ സുഖമായി മയങ്ങുന്ന പാറുവിന്റെ നിഷകളങ്കരൂപം

അതുകണ്ടു അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു…

മനുവേട്ടൻ കരയുന്നതെന്താ ?

അനുപമ ചോദിച്ചു

അവൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി ഒരു രാജകുമാരൻ തന്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപെട്ടവളായ പ്രാണനായ രാജകുമാരിയുടെ പാദങ്ങൾ,,,, പ്രണയ൦ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിലെ കണ്ണ്നീര് കൊണ്ട് കഴുകിയ ഇടം ആണ്, സാക്ഷിയായി ആ അർധനാരീശ്വര വിഗ്രഹം മാത്രേ ഉണ്ടായിരുനുള്ളൂ

അത് പറഞ്ഞു അവൻ തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചു

എനിക്കൊന്നും മനസിലായില്ല മനുവേട്ടാ

ഹ ഹ ഹ ….അത് മനസിലാക്കേണ്ട രാജകുമാരി പോലും മനസിലാക്കിയിട്ടില്ല അനൂ ………..

അവൾ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി

അവൻ അവിടെ ഇരുന്നു അവനു സമീപം അനുപമയ്ക്കും ഇരുന്നു ,,,

ഇരുവർക്കും ഒന്നും മിണ്ടാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….

ഒടുവിൽ അവർ ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്തി

ഉള്ളിൽ പ്രവേശിച്ചു

എല്ലാവരും മഹാരുദ്രനെ തൊഴുതു

മനുവിന് സമീപം നിന്ന് അനുപമയും ഭഗവനെ തൊഴുതു.

അപ്പോള്‍ അവിടെ മൃത്യുഞ്ജയമന്ത്രം പാരായണം ചെയ്തുകൊണ്ട് ആരതി ഉഴിയുക ആയിരുന്നു,

എല്ലാവരും ആ ഭക്തിനിര്‍ഭരമായ കാഴ്ച കണ്ടു കൈകൂപ്പി പ്രണമിച്ചു.

അപ്പു മനസിൽ കാണുക ആയിരുന്നു അപ്പുവിന്റെ പേർക്ക് മാലിനി അമ്മ വഴിപാട് ചെയ്തതും  പാറുവിന്റെ ശരി ആയ പേര് പാർവതി എന്നാണ് എന്ന് അപ്പു അറിഞ്ഞതും അവന്റെ പേരിൽ അർച്ചന ചെയ്തതിനു അവൾ പിണങ്ങിയതും ഒക്കെ ,,,

അവർ പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി

അവിടെ ഒരു ഒരു ആല്മരവും തിണ്ണയും ഒക്കെ അപ്പുവിന് ചന്ദനം ചാർത്തിയതിന് അവൾ പിണങ്ങി പോയി ഇരുന്നത് അവിടെ അല്ലെ ,,,,അവൻ മനസ്സിൽ കണ്ടു

അവൻ അവിടെ നോക്കിയപ്പോ ആരും ഇല്ലാത്ത ഒരു കോൺ അവിടെ പോയി അവൻ ഇരുന്നു കണ്ണടച്ചു

അവൻ ഉൽക്കണിൽ കണ്ടു, ലക്ഷ്മി അമ്മ അപ്പുവിന്റെ ചെവിയിൽ രുദ്രാ എന്ന് വിളിക്കുന്നത് ഒക്കെ

അപ്പുവിന്റെ സാന്നിധ്യം അറിയുന്ന പോലെ അവൻ ആകെ സംശയാലു ആണ് അപ്പു സത്യമോ അതോ കഥയോ ,,,ഒന്നും തിരിച്ചറിയാൻ സാധികുന്നില്ല അപ്പോളേക്കും ബാക്കി ഉള്ളവർ ആ ആലി൯ ചോട്ടിൽ ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു, അവൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു എല്ലാരും കൂടെ പ്രകൃതി ഭംഗി ആസ്വദിച്ചു തണുത്ത കാറ്റ് ഒക്കെ കൊണ്ട് അവിടെ ഇരുന്നു പിന്നെ പടി ഇറങ്ങി.

മനു ഒരുപാട് മനസു നിറഞ്ഞാണ് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയത് അപ്പുവിനെ പാറുവിനെ ഒക്കെ നേരിട്ട് കണ്ട പ്രതീതി ,,,,,ഒരുപക്ഷെ മൃത്യുഞ്ജയ മഹാരുദ്രന് കാട്ടി കൊടുത്ത ആണെങ്കിലോ ..

ഒരു എട്ടു മണിയോടെ അവർ താഴെ എത്തി, പിന്നെ വണ്ടിയിൽ, കയറി അവിടെ നിന്നും വൈകുണ്ഠപുരി പോകുന്ന റൂട്ട് ഒരു ഹോട്ടലിൽ റൂം ഒക്കെ തയാർ ആകിയിട്ടുണ്ട്, നേരെ വണ്ടി അങ്ങോട്ടേക് വിട്ടു, ഇന്നവിടെ ഉണ്ടുറങ്ങി നാളെ വൈകുണ്ഠ പുരിയിലേക്….

അവരെയും കയറ്റി ട്രാവെലർ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി

മനു ഇരിക്കുന്ന സീറ്റിനു തൊട്ട് സൈടു സീറ്റിൽ അനുപമയും ഉണ്ടായിരുന്നു ,,,,

പിറ്റേന്ന് എല്ലാവരും രാവിലെ വൈഖരി നദി കാണുവാൻ ആയി പോയി.

കുറേകൂടി സഞ്ചരിച്ചു അവർ വൈഖരിയിലെ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനു സമീപം എത്തി. അത് കാണാൻ ആയി ഒരുപാട് പേര് വന്നിട്ടുണ്ട് .

ശാന്തമായി ഒഴുകുക ആയിരുന്നു വൈഖരി അന്ന്. എല്ലാരും അവിടെ ഉള്ള പാറ കെട്ടുകൾ നിറഞ്ഞ താഴ്‌ച പ്രദേശതോടേ നടന്നു വെള്ളചാട്ടത്തിനു സമീപത്തെക്കു .

മനുവിന് എല്ലാം ഉള്ളിൽ കാണുന്ന പോലെ അധികം താഴേക്ക് പോകല്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞു സ്നേഹം കൊണ്ടും ഭയം കൊണ്ടും പാറുവിന്റെ കൈകളിൽ പിടിക്കുമ്പോ ദേഷ്യം കൊണ്ട് അപ്പുവിന്റെ മുഖത്ത് അടിക്കുന്ന പാറുവിനെ …ആ ഉൾക്കാഴ്ച അവനേ നൊമ്പരപെടുത്തി, അവൻ ഒരു പാറക്കെട്ടിനു സമീപ൦ നിന്ന്, മനസു പറയുന്ന പോലെ ഇവിടെ ആയിരിക്കണം അന്ന് അപ്പു ഇന്ദുവുമായി ഇരുന്നത് എന്ന് ,,,ഇവിടെ വെച്ച ആയിരിക്കണം പാറു വെള്ളത്തിൽ വീണു എന്ന് ഭയന്ന് എഴുന്നേറ്റു ഓടിയപ്പോ കാൽ വഴുതി പാറയിൽ ഇടിച്ചൊക്കെ വീണത് എന്ന് ,,,അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി,

അവൻ താഴേക്കു ഇറങ്ങി ഇപ്പോൾ ശാന്ത൦ എങ്കിലും വെള്ളചാട്ടം ശക്തിയിൽ ഒഴുകുന്നു,

ഇവിടെ അല്ലെ അപ്പു ചാടിയത് പാറുവിന്റെ പ്രാണൻ രക്ഷിക്കാൻ ആയി ,

ഒടുവിൽ പാറുവിനെ കാണാതെ ആയപ്പോൾ കുതിചൊഴുകുന്ന ഈ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിൽ പാറുവിനെ തിരഞ്ഞു ചാടാൻ പോയതും നിലതെറ്റി മരണം മുന്നിൽ കണ്ടതും  ഒടുവിൽ എല്ലാരും അതുകണ്ടു ചിരിച്ചതും ഒടുവിൽ എങ്ങനെയോ പിടി കിട്ടി തിരഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ പാറു ചിരിച്ചു തുള്ളി ചാടുന്നതും പിന്നെ ഏതോ ഭാഗ്യത്തിൽ മുകളിൽ കയറി പാറുവിനെ തള്ളിയതും ഹരിയുടെ ചെവിയിൽ നുള്ളിയതും ഒക്കെ ..

അവന്റെ മുഖത്ത് ആശ്വാസവും പിന്നെ ഒരു പുഞ്ചിരിയും,,,, അവന്റെ മുഖഭാവങ്ങൾ അനുപമ സാകൂതം വീക്ഷിക്കുനുണ്ടായിരുന്നു…

അവിടെ നിന്നും എല്ലാവരും മുകളിലേക്കു കയറി ഇടയ്ക്കു അനുപമ മനുവിനോട് ചോദിച്ചു.

എന്താ മനുവേട്ടാ …ഇവിടെ നിന്നപോള്‍ ഒരു ഭാവമാറ്റം പോലെ ?

അവൻ ഒന്നു ചിരിച്ചു ,,,,ആരുമില്ലാത്ത ആ രാജകുമാരന് എല്ലാം ആയിരുന്നു ആ രാജകുമാരി, ഒരുനാൾ  ആ രാജകുമാരന്റെ ആത്മാർത്ഥമായ സ്നേഹ൦ കണ്ടു ഇവിടത്തെ പാറകൾ പോലും അലിഞ്ഞു പോയിരുന്നു വിഷമം കൊണ്ട് …….പക്ഷെ ആ രാജകുമാരിക്ക്  ചിരി  മാത്രമേ ചെയ്തു ,,,,,,,,,,,,,,,,

അനുപമക്ക് വ്യക്തമായി ഒന്നും മനസിലായില്ല

അപ്പോളേക്കും മീനാക്ഷി കൂടെ അവളുടെ അടുത്ത് വന്നു

അങ്ങനെ അവർ വണ്ടിയിൽ കയറി നേരെ വൈകുണ്ഠപുരി ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു പോകും വഴി വൈകുണ്ഠപുരിക്കുള്ള വൈഷ്ണോ ദേവിയെ ദർശിച്ചു, പുഷ്കരതീർത്ഥം കണ്ടു. അങ്ങനെ വൈകിട്ട്  നാലുമണിയോടെ  വൈകുണ്ഠപുരിയിൽ എത്തി, ലോഡ്ജ ബുക്ക് ചെയ്തിരുന്നതിനാൽ അവിടെ പോയി ബാഗ് ഒക്കെ വെച്ച് ഒന്ന് വിശ്രമിച്ചു അവിടെ പോയി മീനൂട്ട് ഒക്കെ നടത്തി, പദ്മാവതി നദിയിൽ മുങ്ങി കുളിച്ചു, അവിടെ നിന്നും നേരെ എല്ലാവരും ക്ഷേത്രത്തിലേക്…അവിടെയും മനുവിന് അപ്പുവിനെയും പാറുവിനെയും ഉള്ളിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു,

ഗരുഡ ആഴ്വരെയും ചക്രആഴ്വാരെയും ആണ്ടാൾ നെയും ഒകെ തൊഴുതു, നേരെ മുകളിൽ പോയി വൈകുണ്ഠനാഥനെ ദർശിച്ചു എല്ലാ പൂജകളും കണ്ടു, അപ്പോളേക്കും ദീപാരാധന ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു അവർ പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി, എല്ലാവര്ക്കും ആ ക്ഷേത്രം ഒക്കെ വലിയ ഒരു അനുഭവം ആയിരുന്നു.

രാത്രി ആയതോടെ ആ ക്ഷേത്രം ദീപാലംകൃതമായിരിക്കുന്നു.

പ്രസാദമായി ഉള്ള തൈര് സാദവും സാംബാർ സാദവും പുളിച്ചോറും കേസരിയും അന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു, അവർ അത് വാങ്ങി മനു ഉൾകണ്ണിൽ ആ കാഴ്ചകൾ ഒക്കെ കാണുക ആയിരുന്നു ആ മണ്ഡപത്തിൽ അപ്പു ഇരിക്കുന്നത് പാറു അവന്റെ അടുത്തു ചെന്ന് ഇരിക്കുന്നതും അവനെ കൊണ്ട് വെള്ളം എടുപ്പിക്കുന്നത് രണ്ടാമത് കേസരി എടുപ്പിക്കുന്നതു൦ ഒടുവിൽ അവനെ പിടിച്ചു താഴെ ഇറങ്ങുന്നതും ഒക്കെ.

അവൻ ആ മണ്ഡപത്തിൽ പോയി ഇരുന്നു,  അവനു ആകെ വിഷമമായി കാരണമവന് അറിയില്ല ഒരുപക്ഷെ അപൂവിന്റെ മനസ് ഓർത്തപ്പോൾ ആയിരുന്നിരിക്കാം, പാറു ശിവയെ ആണ് ഇഷ്ടപെട്ടത്  എങ്കിൽ ഇനി ശിവരഞ്ജനെ ആണ് വിവാഹം കഴിച്ചതെങ്കിലോ ,,,,,,,,,,,,,പിന്നെ അവൻ മനസിനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു

ആ ബാലു ചേട്ടൻ മെനഞ്ഞെടുത്ത കഥ അല്ലെ ,,,,,,എന്നെ നന്നാക്കാൻ വേണ്ടി ,,,,,,,,,,

എന്നാലും ,,,,,,,,,,,അവിടെ ഇരുന്നു അവൻ പ്രസാദം കഴിച്ചപ്പോൾ അനുപമയും മീനാക്ഷിയും അവനു സമീപം വന്നു, അനുപമ ആ പത്രം അവിടെ വെച്ച് പോയി വെള്ളം കൊണ്ട് വന്നു, ഒരു ഗ്ലാസ് അവനുവേണ്ടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു, അവനു ഒരു അതിശയം തോന്നി ,,ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ കഥയിൽ നടന്നതൊക്കെ യഥാർത്ഥത്തിൽ സംഭവിക്കുന്നത് പോലെ … മീനാക്ഷിയും അനുപമയ്ക്കും അവനു എതിരെ ഉള്ള ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു.

അവൻ ഒരു കൗതുകത്തോടെ അനുപമയെ നോക്കി മിടുക്കി ആണ്, കാണാനും നല്ല അഴകുണ്ട്,  നീലാദ്രിയിൽ അപ്പുവും പാറുവും ഇരുന്നിടത്തു തൻ ഇരുന്നപ്പോൾ തന്റെ കൂടെ അനുപമയും വന്നിരുന്നു, ഇപ്പോൾ ഇവിടെയും, അപ്പു മാലിനിയെയും പാറുവിനെയും കൈപിടിച്ചു കൊണ്ടുപോയ പോലെ താൻ ശോഭന്റിയെയും അനുപമയെയും കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ടുപോയി…

അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി

ഇടയ്ക്കു അവൾ അവനെ ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കുന്നുണ്ട്,

തന്നോട് കൂടുതൽ അടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു,

അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ അവൾ നാണിച്ചു തലതാഴ്ത്തി ഇരുന്നു കഴിക്കുന്നു.

ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു അവർ താമസസ്ഥലേക്കു പോയി. രാത്രി അവനു ഒരു തോന്നൽ തോന്നി അവൻ വീണ്ടും ആ ക്ഷേത്ര പരിസരത്തേക്ക് വന്നപ്പോൾ ഉള്ളിൽ കാണുന്ന പോലെ പാറു അവളുടെ  മുത്തശ്ശിയെ സഹായിക്കുന്നതും അവളോട് സംസാരിക്കുന്നതും ഒകെ പിന്നെ അവൻ പോയി കിടന്നു, രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു എല്ലാവരും കുളിച്ചു വീണ്ടും അമ്പലത്തിൽ ദർശനത്തിനായി വന്നു, അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങുമ്പോ വൈശാലിയിലെ കുടു൦ബം ഒക്കെ ആയി പാലിയം കാർ അടുക്കുന്നതും ഒകെ അവന് മനസിൽ ഒരു അനുഭവമായി

അങ്ങനെ അവർ രാവിലെ ഒരു ഒന്പത് മണിയോടെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി … മനു ഒരുപാട് ആനന്ദത്തിൽ ആയിരുന്നു കുറെ ഒകെ അപ്പുവിന്റെ സ്നേഹം അനുഭവിച്ചു കാണുവാൻ സാധിച്ച പോലെ

എന്നാലും ഒരു കഥ അല്ലെ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ഉള്ളിൽ തറഞ്ഞു പോയ കഥ അവർ വണ്ടിയിൽ കയറി, വണ്ടി അവിടെ നിന്നും എടുത്തു,

കുറെ യാത്ര ചെയ്തു ഭക്ഷണം കഴിക്കുവാൻ ആയി ഒരു രണ്ടര മണിയോടെ ഒരിടത്തു നിർത്തി അവർ അവിടെ നിന്നും ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ചു.

പിന്നെ വണ്ടിയിൽ കയറി,

വണ്ടി എടുത്തപ്പോൾ ആണ് മനു മൊബൈൽ മറന്നു വെച്ചത് ഓർത്തത്

അവൻ വണ്ടി നി൪ത്തിച്ചു വേഗം പോയി

മൊബൈൽ അന്വേഷിച്ചു, അവർ അത് ബില്‍ കൗണ്ടറിൽ വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു

അവനു അത് തിരിച്ചു കൊടുത്തു,

അവൻ താങ്ക്സ് പറഞ്ഞു പുറത്തേക് ഇറങ്ങി

പെട്ടെന്നു അവൻ തിരിഞ്ഞു ഉള്ളിൽ ഒരു സംശയം പോലെ ….ആരോ തോന്നിച്ച പോലെ

അവൻ ബില്‍ കൊണ്ടറിൽ ചെന്നു

” ചേട്ടാ ,,,,,,,,,,,,,,,,ബുദ്ധിമുട്ട് ആകുക ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരു കാര്യം അറിയണമായിരുന്നു ”

” ആ ചോദിച്ചോ മോനേ  ”

” ഇവിടെ ഈ അടുത്തെങ്ങാനും വല്ല അടി പിടി ഒക്കെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ, കുറച്ചു പെൺകുട്ടികളെ ആരോ ശല്യപെടുത്തിയതിനു അവരുടെ കൂടെ വന്ന ഒരാൾ അവരെ ഒക്കെ ഇടിച്ചു ”

“ഏയ് …………ഇവിടെ അടുത്തിടെ അങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല സാറെ

” എന്താ ജോബി ചെട്ടാ ………..അവിടെ വെയിറ്റർ ജോലി ചെയുന്ന ഒരു ചേട്ട൯ വന്നു കാര്യം തിരക്കി ”

കൗണ്ടറിൽ ഇരുന്ന ആൾ ഈ കാര്യം പറഞ്ഞു

“അയ്യോ ഇവിടെ അങ്ങനെ തല്ലുകൂടൽ ഒന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല സാറേ …”

ഓ കെ ,,,അറിയാൻ ആയി ചോദിച്ചതാ … താക്സ് ചേട്ടാ ,,,,

അവൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു

” മോനേ  ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,പുറകിൽ നിന്നും കൈ കൊട്ടി വിളിച്ചു ”

” ആ എന്താ ചേട്ടാ ….”

” ഇപ്പോളാ ഓർത്തത് ,,,,നല്ലൊരു കിടിലൻ അടി ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്,

പറഞ്ഞ പോലെ പെൺകുട്ടികളെ ശല്യം ചെയ്ത . ജീപ്പിൽ വന്ന കുറച്ചു പേരെ ………….

അതിപ്പോൾ ഒത്തിരി നാൾ ആയി കാണും ”

“അതുകേട്ടതോടെ അവിശ്വസനീയതയോടെ അദ്ഭുതത്തോടെ അവൻ അവരെ നോക്കി

“അന്ന് ഞാന്‍ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു, കുറച്ചു പെണ്‍കുട്ടികളും കൂടെ ഒരു ആണ്കുടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു, അവര്‍ ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങുന്ന സമയത്ത് മൂനാല് പേര്‍ അവരെ ഒരുപാട് ശല്യം ചെയ്തു, ഒന്ന് രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികളെ കയറി കയ്യില്‍ പിടിക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്തിരുന്നു, അവരുടെ കൂടെ വന്ന ഒരു ആളാണ്‌ എന്ന് തോന്നുന്നു, ഇവിടെ വന്നു ജീപ്പില്‍ നിന്നും വലിച്ചിറക്കി നല്ല ഇടി കൊടുത്തു, പലതിനും ബോധം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ….

“മനുവിന് വാക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ,,,,,അതിശയം മാത്രം “

അവരുടെ നേതാവ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു അവനെ വലിച്ചു ഇഴച്ചു റോഡിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി, പിന്നെ ഒരു അലര്‍ച്ച ആണ് കേട്ടത് കുറച്ചു ദൂരെ നിന്നും, അയാള്‍ റോഡില്‍ നിന്ന് കത്തുക ആയിരുന്നു, തലമുടി അപ്പാടെ കത്തിച്ചു കളഞ്ഞു,

ആണോ ,,,,,,അവന്‍ ഏറെ അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു ,,

എന്നാണ് ഇത് നടന്നത് ചേട്ടാ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ഇത് ഒത്തിരി നാള്‍ ആയി, എങ്ങനെ പോയാലും ആറോ ഏഴോ ,,,കൊല്ലം ആയിട്ടുണ്ടാകും

ആണോ ,,,,,,,,,,,,,,ഉറപ്പാണോ ചേട്ടാ

അതേ മോനേ ,,,അത്രയും കാലം ആയിട്ടുണ്ട്.

മനുവിന്റെ മുഖം ഒക്കെ ആകെ സന്തോഷം കൊണ്ട് വിങ്ങി, കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു

അവന്‍ അയാളുടെ കൈകള്‍ പിടിച്ച് ചേട്ടാ താങ്ക്സ് ,,,, അവ൯ നന്ദി പറഞ്ഞു,

അവര്‍ക്ക് കാര്യം ഒന്നും മനസിലായില്ല

മനുവിന് ആ ഒരു നിമിഷം മരിച്ചു പോയാല്‍ പോലും പ്രശ്നം ഇല്ലായിരുന്നു. അത്രക്കും സന്തോഷം

അവന്‍ ചിന്തിച്ചു.

അപ്പൊ …………..അപ്പൊ ഇത് കഥ അല്ല ….ഇത് സത്യമാണ് ,,,,,,,,,,,,,,,

അപ്പുവും ആദിയും ആദിശങ്കരനും ഒക്കെ ശെരിക്കും നടന്നത് തന്നെ ആണ്

വാസ്തവമാണ് …………………

ആറേഴു വ൪ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്പ്….

അവൻ സന്തോഷം വീർപ്പു മുട്ടി

അവൻ ഓടി ചെന്ന് വണ്ടിയിൽ കയറി ,,,,,,,,,,,,,,,

ഇനി കാത്തിരിക്കുക തന്നെ വേണം ,,,,,,ബാലു ചേട്ടനെ

അപ്പുവിനെ ആദിയെ ആദിശങ്കരനെ രുദ്രതേജനെ പാർവതിയെ അറിയുവാൻ ………………

അപ്പോളേക്കും വണ്ടി നീങ്ങി തുടങ്ങി …

അപ്പോളും അവന്‍ ചിന്തിക്കുക ആയിരുന്നു ,.,.,

ഇത് സത്യമാണ്, അപ്പോള്‍ ആദിശങ്കര൯ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ആണ് എങ്കില്‍ പിന്നെ എന്തിനു ബാലുചെട്ടന്‍ കള്ളം പറഞ്ഞു.

ഈ കഥ നടക്കുമ്പോള്‍ പാറു ഇരുപതില്‍ ആണ് , ആറോ ഏഴോ കൊല്ലം എന്ന് പറയുമ്പോ പാറുവിനു ഇരുപത്തി ആറോ ഇരുപത്തി ഏഴോ വയസു ഉണ്ടാകണം

അവളുടെ മരണം ഇരുപത്തി അഞ്ചിൽ കവിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ല ,,,

അവന്റെ നെഞ്ച് പിടഞ്ഞു ,,,പാറു ഇപ്പോൾ ജീവനോടെ ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ അവനു ഭയമായി

ജീവനോടെ ഉണ്ട് എങ്കിൽ ഇനി ആദിശങ്കരൻ ജീവനോടെ ഉണ്ടാകുമോ അതോ മരിച്ചു പോയി കാണുമോ

അവനു ഭയം ഏറി വന്നു

പാറു അപ്പുവിന്റെ മനസു തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമോ ?

അപ്പോൾ ശിവരഞ്ജൻ ,,,,,,,വികടങ്ക ഭൈരവൻ ,,,,,ശിവശൈലം ,,,,,വൈശാലി ,,,,,അപ്പുവിന്റെ അച്ഛന്റെ തിരോധാനം ,,,,,പാലിയം തറവാട് ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

എല്ലാം ചോദ്യ ചിഹ്നങ്ങൾ ആയല്ലോ മഹാദേവാ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

അവനു ഉള്ളിൽ തിങ്ങി നിറഞ്ഞു

ഭഗവാനെ ,,,,,,,,,,,,,,,,ബാലു ചേട്ടനെ വേഗം വരുത്തണെ ,,,,,,

ഭയപ്പെടുന്ന മനസോടെ അവൻ ഭഗവാനെ വിളിച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു .

അവന്റെ കണ്ണുകൾ അറിയാതെ തുളുമ്പിയിരുന്നു …

<<<<<<<<<<()>>>>>>>>>>>>