അപരാജിതൻ 6 [Harshan] 6858

മാലിനി പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ നിന്നില്ല. പറയാന്‍ വാക്കുകള്‍ ഇല്ല എന്നതാണ് സത്യം , നേരെ നടന്നു പൂമുഖത്തേക്കു കയറി ,ഇടക്കൊന്നു മാലിനി തിരിഞ്ഞു നോക്കി അപ്പുവിനെ അവൾ കണ്ടു . കൈ കൊണ്ട് നിറയുന്ന കണ്ണുകൾ തുടക്കുന്ന അപ്പുവിനെ,

ആ കാഴ്ച കണ്ടതോടെ മാലിനിയുടെ ഉള്ളു അങ്ങ് വിങ്ങി പൊട്ടി, അപ്പോളേക്കും കുട്ടികൾ അങ്ങോട്ടു  വന്നു അതോടെ ആ ഉള്ളിലെ സങ്കടം പെട്ടെന്നു തന്നെ ഒളിച്ചു വച്ച് സന്തോഷം അഭിനയിച്ചു.

ഉള്ളില്‍ അറിയാതെ തന്നെ ചിന്തിച്ചു പോയി , ഇവരൊന്നും ആരും ഇല്ലാതിരുന്ന സമയത്തും ഒരു കൂട്ടും സമാധാനവും ഒക്കെ ആയി അപ്പു ഉണ്ടായിരുന്നു , ഒരു കാവല് പോലെ ,,, ഇപ്പൊ എല്ലാരേം കിട്ടിയപ്പോ അതൊക്കെ തന്‍ മറന്നു പോയ പോലെ ,, അത് തന്നെ ആണ് മാലിനിയുടെ ഹൃദയത്തെ ഒരുപാടു നോവിപ്പിച്ചതും.

<<<<<<<<<<<<<<O>>>>>>>>>>>>>>

ആ ഒരു സമയം ആണ് അപ്പു ശരിക്കും ആലോചിച്ചത്

വിശ്വനാഥൻ സർ പറഞ്ഞ ആ കാര്യം ഇവിടെ നിന്നും മാറുന്ന ആ കാര്യം.

എപ്പോളും ഇങ്ങനെ തല കുനിഞ്ഞു പോകില്ലല്ലോ.

കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഈ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ കൊച്ചമ്മ എന്തൊക്കെയാ പറഞ്ഞത്

എന്നെ ഒന്ന് കാണണം എന്ന് തോന്നിയാൽ എങ്ങനെ കാണും എന്നല്ലേ, ഞാൻ

ഇവിടെ ഉള്ള ബന്ധു ആണെന്നല്ലേ ,,എന്നിട്ടെന്തായി , വീട്ടുകാർ ആരാണെന്നു ചോദിച്ചപ്പോ

ഒരു മറുപടി പറയാ൯ സാധിക്കാതെ വെറും ജോലിക്ക് നിക്കണ പയ്യന്‍ മനഃപൂര്വമല്ലെങ്കിലും പറഞ്ഞു പോയപ്പോ .. പിന്നെ മുന്നേ പറഞ്ഞത് ഒക്കെ വെള്ളത്തിൽ വരച്ച വര പോലെ ആയില്ലേ

എല്ലാരും ഇപ്പൊ അകൽച്ചയിലായി, രാജശേഖരന്‍  സാർ പണ്ടേ അങ്ങനെ ആയിരുന്നു , ഇപ്പോ ശ്യാമും അതും സഹിക്കാം

പക്ഷെ പാറു കൂടി ഇങ്ങനെ …. ,ഇനി മാറുമോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല , ഇവിടെ നിന്നാൽ ഒരു സ്വസ്ഥത ഉണ്ടാവില്ല  പോകണം എന്തായാലും പോകണം ,,,അല്ലാതെ വേറെ വഴി ഇല്ല

അവൻ ചിന്തിച്ചു.

<<<<<<<<<<<<<O>>>>>>>>>>>>>>>

കുറെ കഴിഞ്ഞു മാലിനി അവിടെ അവന്നു അപ്പോളേക്കും പണി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു അപ്പു പോയിരുന്നു, മാലിനി ആ തിണ്ണയില്‍ നോക്കിയപോ ആ പൊതി അവിടെ തന്നെ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ഒരുപക്ഷെ അപ്പു മറന്നത് ആയിരിക്കും, അല്ലെങ്കില്‍ മനപൂര്‍വം തന്നെ ആയിരിക്കും, കൊടുക്കുമ്പോ താന്‍ പറഞ്ഞത് തന്റെ പാവം അപ്പു അല്ലെ എന്നാണ്, ഇടയ്ക്കു അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയത് ജോലി എടുക്കാന്‍ പയ്യന്‍ ആണ് എന്നും, അത് ഒരുപാട് നോവിച്ചു  അവനെ ,,അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആയിരിക്കും

മാലിനി ആ പൊതി കയില്‍ എടുത്തു, കണ്ണൊക്കെ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു, കണ്ണ് തുടച്ചു വീടിനുള്ളിലേക്ക് പോയി.

<<<<<<<<<<<<()>>>>>>>>>>>>

ഉച്ചക്കു രാജിയും പ്രതാപനും ഒക്കെ വന്നിരുന്നു , മാലിനിയുടെ വീട്ടുകാരെ ഒക്കെ കാണാൻ ആയി.

ഉച്ചക്ക് അപ്പു അവിട നിന്നും ഇറങ്ങി പുറത്തേക്ക്.

പിന്നെ ഒരു നാല് മണി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞാണ് വന്നത്.

അളിയന്മാർ മൂവരും പുതിയ പ്രൊജക്റ്റ് ന്റെ സ്ഥലം ഒക്കെ  കാണുവാൻ ആയി പോയിരിക്കുക ആണ്,

അവിടെ പൂമുഖത്തു കുട്ടികളും സ്ത്രീകളും ഇരിക്കുന്നു വലിയ പൂമുഖം ആണ്.

അവിടെ കുട്ടികളുടെ ഡാൻസും പാട്ടും ഒക്കെ ആണ്.

ശ്യാം നന്നായി മൃദഗം വായിക്കും, അവൻ കൊട്ടുന്ന ശബ്ദം ഒക്കെ നന്നായി കേൾക്കുന്നുണ്ട്, താളത്തിന്റെ ചൊല്ലുകൾ ഒക്കെ കൈകളിൽ അതിമനോഹരമായി ഒഴുകുക ആണ് അതിനൊപ്പം പാറുവും വൈഷ്ണവിയും കൃഷ്ണവേണിയും ഇന്ദുലേഖയും ആടുന്നുമുണ്ട്, അതിമനോഹരമായി അവർ നൃത്തമാടുന്നു, എല്ലാവരും അതൊക്കെ കണ്ടു രസിച്ചു താളമടിച്ചു ഇരിക്കുക ആണ്.

മൃദങ്ക താളം മുറുകുന്നതിനനുസരിച്ചു അവരുടെ ചുവടുകളും മുറുകുന്നു, അവൻറെ നയനാനന്ദകരമായ കാഴ്ച തന്നെ. ഒടുവിൽ തളർന്നു അവർ ഇരുന്നു.

അപ്പോളേക്കും ഗേറ്റ് ഒക്കെ കടന്നു അപ്പു അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു, എല്ലാരും പൂമുഖത്തു കൂടി ഇരിക്കുന്ന കണ്ടു , അവൻ അതിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങി

ആരാ അത് ?

അവനെ കണ്ടു ഭുവനേശ്വരി ദേവി ചോദിച്ചു.

Pages 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34