നീലക്കടമ്പിൻ്റെ താഴ്‌വരയോളം ആഴത്തിൽ
നിൻ്റെ മുന്തിരിത്തോപ്പുകൾ
മരവിച്ചു കിടക്കുകയാണ്…
നിൻ്റെ പ്രണയത്തിൻ്റെ മുന്തിരിച്ചാറിൽ
ഞാൻ മുങ്ങീടട്ടെ..
ആ വീഞ്ഞുവീപ്പകളൊന്നിലെ
പ്രണയമധുരം
നുണഞ്ഞു കൊണ്ട്
രാത്രിയുടെ ആലസ്യത്തിൽ
വിരിഞ്ഞയങ്ങിയ നിൻ്റെ മടിത്തട്ടിൽ
ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയുടെ
ഭാവങ്ങളോടെ
മായാനിദ്രയിലേക്ക് ചേക്കേറി കൊണ്ട്…
ആ രാത്രി നീ സ്വന്തമാക്കിയിട്ടും
നാമിടങ്ങളിലെ ചൂട്
ഇന്നും കുറഞ്ഞിട്ടില്ല..
ജാലകങ്ങളിൽ തെളിഞ്ഞുയരുന്ന
മെഴുകുതിരി നാളങ്ങൾ
അവിടവിടെയായി
ചില അവ്യക്തമായ രൂപങ്ങളുടെ
മറ നീക്കുന്നു..
അതിലൊന്നിൽ
ഞാൻ നിന്നെ തിരയുന്നു!!
തണുത്തുറഞ്ഞ
ഡിസംബറിലെ ആ രാത്രി യാമങ്ങളിൽ വൈനിൻ്റെ സുഗന്ധവും പേറി
നീയെനിക്കായ്
ഒരു നദി കെട്ടിപ്പടുത്തുയർത്തുക..
അനന്തതയുടെ ആഴങ്ങളിൽ
വറ്റാത്ത ആ നദിയിൽ നിൻ്റെ പ്രണയത്തിൻ്റെ ആഴത്തേ അളന്നു കൊണ്ട്
ഞാൻ അങ്ങനെ നീന്തിത്തുടിക്കട്ടെ..
