അനാമികയുടെ കഥ 7 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 325

“അപ്പൂ …എന്നാൽ അമ്മ പോകുവാ പിന്നെ ഒരിക്കൽ വരാം, നിന്റെ നമ്പർ ഇവളുടെ കയ്യിൽ ഇല്ലേ,ഞാൻ വിളിക്കാം എന്നെയും വിളിക്കണം കേട്ടോ ഇടക്ക്,”

“ശരിയമ്മേ ”

സീതമ്മേ എന്ന് മാത്രം വിളിച്ചിരുന്ന ഗൗതമിന്റെ വായിൽ അപ്പൊ വന്നത് അമ്മേ എന്ന് മാത്രമായിരുന്നു ,അറിയാതെ സംഭവിച്ചതാണെങ്കിലും അവൻ അത് തിരുത്തിയില്ല

“അപ്പൊ പോയിട്ട് വരാം ലക്ഷ്മിയമ്മേ, പോയിട്ട് വരാട്ടോ ഏട്ടാ,പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യം ഒന്ന് ആലോചിക്കണം കേട്ടോ”

“എന്താ ആങ്ങളയും പെങ്ങളും തമ്മിൽ ഒരു രഹസ്യം”

“ഒന്നൂല്ല ലക്ഷ്മിയമ്മേ ,ഇപ്പൊ രഹസ്യമാണ് ,പിന്നെ അത് പരസ്യമാക്കും അല്ലെ ഏട്ടാ ”

“പോടീ പോടീ…”

ഗൗതമിന്റെ കൈ അവളുടെ കാതിനു നേരെ നീണ്ടതും അവൾ മുറ്റത്തേക്ക് ഓടിയിരുന്നു

“അനൂ …നിന്നോട് ഓടരുത് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ”

“അതിന് ഏട്ടൻ തന്നെ അല്ലെ എന്റെ ചെവിയിൽ പിടിക്കാൻ വന്നത്”

“ഒന്നൂല്ല ,നിന്നോട് പറഞ്ഞ് ജയിക്കാൻ എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റില്ല,പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഓർമയുണ്ടല്ലോ.,ഇന്ന് വണ്ടി കൊണ്ട് വച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞാൻ പറയാതെ എടുക്കരുത്”

“ഓംബ്ര …”

“ഇവളെ ഞാൻ ഇന്ന്”

ഗൗതം വീണ്ടും അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി

“ഒന്ന് നിർത്തുന്നുണ്ടോ അപ്പൂ ,നീ തന്നെ അവളോട് അടങ്ങിയിരിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് നീ തന്നെ അവളെ ഓടിക്കും ….”

“അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് കൊടുക്ക് ലക്ഷ്മിയമ്മേ,”

“നീയും മോശമല്ല , കുറുമ്പി”

അധികം വൈകാതെ തന്നെ അനാമികയും സീതയും വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു, അവർ കണ്ണിൽ നിന്നും മറയുന്നത് വരെ ഗൗതമും ലക്ഷ്മിയും അവർ പോകുന്നതും നോക്കി മുറ്റത്ത് നിന്നു

അനാമികയും സീതയും തിരിച്ചെത്തുമ്പോൾ രാഘവൻ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, വണ്ടി പോർച്ചിൽ പാർക്ക്‌ ചെയ്ത് ഇറങ്ങി വരുന്ന തന്റെ മകളുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം അയാളെയും സന്തോഷിപ്പിച്ചു എങ്കിലും പഴയ പോലെ അവൾ തന്നോട് സംസാരിക്കാത്തതും സ്നേഹം കാണിക്കാത്തതും അയാളിൽ നോവായി തുടർന്നു

“ആ, ചേട്ടൻ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ …ഇന്ന് പുറത്തേക്കൊന്നും പോയില്ലേ”

“ഇല്ലെടോ …എങ്ങും പോകാൻ തോന്നിയില്ല”

“എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചോ ,”

“ആ, കഴിച്ചു .നിങ്ങളോ ”

രാഘവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുംതോറും മദ്യത്തിന്റെ മണം സീതക്ക് വന്നു തുടങ്ങി

“നിങ്ങൾ കഴിച്ചിട്ടുണ്ടോ”

“ഏയ്യ് …ഒരു രണ്ട് പെഗ്”

“ഹ്മ്മ് …”

അനിഷ്ടത്തോടെ മൂളിക്കൊണ്ട് സീത വേഷം മാറുവാനായി തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു ,ഇതെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടും കേട്ടുകൊണ്ടും അനാമികയും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു

അച്ഛനെ നോക്കി ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രം നൽകിക്കൊണ്ട് അവൾ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു, മകളുടെ തന്നോടുള്ള അകൽച്ചയിൽ മനം നൊന്ത് അയാൾ തന്റെ മുറിയിലേക്കും

“എടൊ …താനും ഇനി എന്നോട് മിണ്ടാതെ ഇരിക്കാൻ പോകുകയാണോ… പണ്ടെങ്ങോ ചെയ്തുപോയ തെറ്റിന് എന്റെ മോൾ എന്നെ ഒരുപാട് ശിക്ഷിക്കുന്നുണ്ട് ഇനി താനും …”

ഉടുത്തിരുന്ന സാരി മാറിക്കൊണ്ടിരുന്ന സീതയുടെ മുഖത്തു നോക്കി അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അയാളുടെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു തുടങ്ങി