അനാമികയുടെ കഥ 7 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 325

“പിന്നെ, ഇന്ന് അച്ചുവും ഗൗതമും തമ്മിൽ കാണാൻ പോകുകയല്ലേ, അവൾ പോയിട്ട് വന്നിട്ട് തീരുമാനിക്കും ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ”

“മ്മ് ”

സംസാരം അവസാനിപ്പിച്ച് മിനി വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് പോയപ്പോഴും അയാൾ ചിന്തയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു

അച്ചുവിന്റെ ഒപ്പം അവളുടെ മുറിയിൽ എത്തിയ അനാമിക അവളെ തള്ളി ഉള്ളിൽ കയറ്റിയ ശേഷം വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടു,

“നീ എന്ത് പണിയാ കാണിച്ചത് അച്ചൂ..,എന്തിനാ ഏട്ടന്റെ കാര്യമൊക്കെ ഇപ്പൊ അവരോട് പറഞ്ഞത്”

“അനൂ…ഒരാളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വല്യ കാര്യമാണ് കല്യാണം. അപ്പൊ അങ്ങനെ ഒരു കാര്യത്തിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ നടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അവരോട് എല്ലാം മറച്ചു വയ്ക്കണം എന്നാണോ നീ പറയുന്നത്…”

അച്ചു അമ്മാവനോടും അമ്മായിയോടും എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു എന്നത് ഒരു നടുക്കത്തോടെ ആണ് അനാമിക കേട്ടത്

“അപ്പൊ നീ അവരോട് എല്ലാം പറഞ്ഞോ???”

“പറഞ്ഞു ”

“എന്നിട്ട്…”

അമ്മാവനും അമ്മായിയും എന്ത് പറഞ്ഞു എന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷ ആയിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സിൽ

“പക്ഷെ ഞാൻ പറയുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ അവർ എല്ലാം അറിഞ്ഞിരുന്നു”

അച്ചു പറയുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും അനാമികയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പിനെ വേഗത്തിൽ ആക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു

“നീ പറയുന്നതിന് മുൻപ് അവർ അറിഞ്ഞൂ എന്നോ…എങ്ങനെ !!!”

“നിന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞു,നീ എന്നെ വിളിച്ചു നിന്റെ ഏട്ടനെ ഇഷ്ടമാണോ എന്ന് ചോദിച്ച ദിവസം തന്നെ അപ്പച്ചി അച്ഛനെ വിളിച്ചു സംസാരിച്ചിരുന്നു”

അനാമികയുടെ മനസ്സിൽ ഒരേ സമയം സന്തോഷവും ഭയവും വന്നു നിറഞ്ഞു,

“അമ്മാവൻ അച്ഛനെക്കുറിച്ച് വല്ലതും പറഞ്ഞോ ”

“അമ്മയോട് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ എന്നറിയില്ല,എന്നോടൊന്നും പറഞ്ഞില്ല”

“ഏട്ടന്റെ കാര്യം…”

“ഇഷ്ടക്കേട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല”

അനാമികയുടെ മുഖത്തു ഒരാശ്വാസം വന്നു തുടങ്ങി

“അപ്പൊ നമ്മൾ ഇന്ന് ഏട്ടനെ കാണാൻ പോകുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞോ”

“ഏട്ടനെ കാണാനോ…ഇന്നോ…പോടീ ഞാൻ ഒന്നും ഇല്ല”

“അച്ചൂ…നീ കളിക്കല്ലേ…നീയല്ലേ പറഞ്ഞത് ഏട്ടനെ കാണണം പരിചയപ്പെടണം എന്നൊക്കെ.നിന്നോട് ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞത് അല്ലെ ഇന്ന് പോണം എന്ന്”

“എന്നാലും…ഇന്ന് വേണ്ട…ആകെ എന്തൊക്കെയോ പോലെ തോന്നുന്നു”

“നീ പോയെ പെണ്ണെ…എന്റെ ഏട്ടൻ നിന്നെ പിടിച്ചു തിന്നുകയൊന്നും ഇല്ല”

“എടി എന്നാലും”

“എടി ഏട്ടനോട് ഞാൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു നീ ഇന്ന് വരും എന്ന്,പാവം നിന്നെ കാണാൻ ഉള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടല്ലേ വരുന്നത്”

അങ്ങനെ ഒരു നുണ പറഞ്ഞാൽ മാത്രമേ അച്ചുവിനെ അവിടെ എത്തിക്കാൻ പറ്റൂ എന്ന് അനാമികക്ക് നല്ല ബോധ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു

അനാമിക അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അച്ചുവിന്റെ മുഖം ഒന്ന് തുടുത്തു

“ഹ്മ്മ് ശരി പോകാം.ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ്”

“ഹ്മ്മ്…ശരി ഞാൻ താഴെ അമ്മായിയുടെ ഒപ്പം ഉണ്ടാകും”

അച്ചു റെഡി ആകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അനാമിക അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു