അനാമികയുടെ കഥ 7 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 325

“എന്താടാ…വീട്ടു ജോലി പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ ചെയ്യാൻ പറ്റൂ എന്നുണ്ടോ.നിനക്കും ചെയ്യാം അത്യാവശ്യം അടുക്കളപ്പണിയും പഠിച്ചോ ആവശ്യം വരും”

ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞ അവസാന വാചകത്തിൽ ഒരു ദുസ്സൂചന ഇല്ലേ എന്ന് ഗൗതമിന് സംശയം തോന്നി

“അമ്മയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ വീട്ടിൽ സഹായത്തിനു ആരെയെങ്കിലും വയ്ക്കാം എന്ന്”

“അപ്പൂ…”

ലക്ഷ്മിയുടെ ആ വിളിയുടെ അർഥം മനസ്സിലായതും ഗൗതം പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മാറാല അടിക്കുവാനായി തയ്യാറായി

ഗൗതം ഒരു കുഞ്ഞ് കുട്ടിയെപ്പോലെ ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് പോകുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് ലക്ഷ്മി ഉള്ളിൽ ചിരിക്കുകയായിരുന്നു,

‘അവന് വീട്ടുജോലി നിസ്സാരം ആണെന്ന് ഒരു തോന്നൽ ഉണ്ട്,തെറ്റ് എന്റെ ഭാഗത്തും ഉണ്ട് പഠനം ഉഴപ്പണ്ട എന്ന് കരുതി വീട്ടിലെ ഒരു ജോലിയും അവനെക്കൊണ്ട് ചെയ്യിക്കാതെ ആണ് വളർത്തിയത്.ഇനിയും ഇങ്ങനെ ആയാൽ ശരിയാകില്ല ഈ വീട്ടിൽ ഒരു പെൺകുട്ടി വന്ന്‌ കയറിയാൽ അവൾ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ചെറിയ ചില കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടാകും അതിന് അവൻ വീട്ടുജോലി പഠിച്ചിരിക്കേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്”

⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️

“അമ്മാവാ…”

ഗൗതമിനെ കാണാൻ പോകുന്നതിന് അച്ചുവിനെ കൂട്ടാൻ അവളുടെ വീട്ടിൽ എത്തിയതായിരുന്നു അനാമിക

“ഇതാര്…കൊച്ചു തമ്പ്രാട്ടിയോ, എന്താണ് ഈ വഴിക്കൊക്കെ”

“നിങ്ങൾക്കിതെന്താ, അവൾ വന്നിങ്ങു കയറിയതല്ലേ ഉള്ളു അതിന് മുൻപ് തുടങ്ങിയോ”

അനാമിക കുറച്ചു നാളുകൾക്കു ശേഷമായിരുന്നു അച്ചുവിന്റെ വീട്ടിൽ എത്തുന്നത് അതിന്റെ കളിയാക്കൽ ആണ് അമ്മാവന്റെ പക്കൽ നിന്നും ആദ്യം കിട്ടിയത്, ഇനി തനിക്കുള്ള ഏക ആശ്രയം അമ്മായി ആണെന്നറിഞ്ഞതും അവൾ അമ്മായിയോട് ചേർന്ന് നിന്നു

“അവൾക്കിപ്പോ നമ്മളെ ഒന്നും വേണ്ട അച്ഛാ, പുതിയ ആളുകളെ ഒക്കെ കിട്ടിയപ്പോൾ നമ്മളെ ഒന്നും കണ്ണിൽ പിടിക്കാതെ ആയി”

അമ്മാവന്റെ വാദങ്ങൾക്ക് പിന്തുണയുമായി അച്ചുകൂടി എത്തി

“അതാരാപ്പാ പുതിയ ആളുകൾ”

അമ്മാവന്റെ ആ ചോദ്യത്തിൽ എന്ത് മറുപടി പറയണം എന്നറിയാതെ അനാമിക കുഴങ്ങി, എല്ലാം അച്ഛൻ പറയും എന്നുള്ളതിനാൽ നുണ പറയാനും പറ്റുമായിരുന്നില്ല

“അമ്മാവാ..അത് പറയാൻ കുറച്ചുണ്ട് പക്ഷെ പറയേണ്ട ആൾ ഞാൻ അല്ല അച്ഛൻ ആണ്, എല്ലാം അച്ഛൻ അമ്മാവനോട് പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്”

സീത നടന്ന കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിലും രാഘവൻ എല്ലാം പറയുന്നതിനായി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു അമ്മാവൻ,ഇപ്പൊ അനാമികയോട് ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചത് പോലും അവളുടെ മറുപടി എന്താണ് എന്നറിയാൻ മാത്രം ആയിരുന്നു

“അച്ചൂ…നീ അനുവിനെയും കൂട്ടി ഉള്ളിലേക്ക് പൊയ്ക്കോ”

അമ്മായി പറഞ്ഞതും അച്ചുവും അനാമികയും കൂടി വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു

“നിങ്ങൾ എന്ത് തീരുമാനിച്ചു”

അച്ചുവും അനാമികയും പോയതും അമ്മായിയും അമ്മാവനും മാത്രമായി ഉമ്മറത്ത്

“ഒന്നും തീരുമാനിച്ചിട്ടില്ല, ആദ്യം രാഘവൻ എല്ലാം പറയട്ടെ, പക്ഷെ അച്ചുവിന് ഗൗതം പറ്റിയ ആൾ ആയിരിക്കും എന്ന് തോന്നുന്നു.ഞാൻ അയാളെക്കുറിച്ചു അന്വേഷിച്ചിരുന്നു എല്ലാവർക്കും അയാളെക്കുറിച്ച് നല്ല അഭിപ്രായം മാതമേ ഉള്ളു”

“പക്ഷെ അവന്റെ അച്ഛനെക്കുറിച്ച് ആരെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ നമ്മൾ എന്ത് പറയും…”

“എന്റെ മിനീ…നീ നാട്ടുകാരുടെ കാര്യം വിട്,നമ്മുടെ മോളുടെ കാര്യം മാത്രം ചിന്തിക്കു,ഗൗതമിന്റെ കാര്യം നമ്മളോട് പറഞ്ഞത് സീത ആണ്, ഇങ്ങനെ ഒരു കാര്യം അറിയുമ്പോൾ നമ്മളെക്കാൾ കൂടുതൽ ദേഷ്യം ഉണ്ടാവേണ്ടത് അവൾക്കാണ് പക്ഷെ അവൾക്ക് അവരോട് യാതൊരു ദേഷ്യവും ഇല്ല എന്ന് മാത്രമല്ല അവരെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ നൂറു നാവാണ് അത് മാത്രം പോരെ അവരെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കാൻ”

അയാളുടെ ആ ചോദ്യങ്ങൾ മിനിയുടെ മനസ്സിലെ സംശയങ്ങൾ ഒരു പരിധിവരെ ഇല്ലാതാക്കി