അനാമികയുടെ കഥ 7 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 325

“ഡോക്ടർ may i?”

“Come in”

ഉള്ളിൽ  നിന്നും ഡോക്ടറിന്റെ അനുവാദം കിട്ടിയതും അരുൺ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി

“അല്ല ഇതാര് അരുണോ, എന്താടോ വല്ലടുത്തും പോയി വീണോ”

“ഏയ്യ് ഇല്ല ഡോക്ടർ, ഞാൻ വേറൊരു കാര്യത്തിന് ഡോക്ടർ നെ കാണാനായി വന്നതാ”

“തന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ എന്നെ ഡോക്ടർ എന്ന് വിളിക്കരുത് എന്ന്,ആഹ് എന്തായാലും താൻ വന്ന കാര്യം പറ”

“ഓ..ഇനി ഡോക്ടർ എന്ന് വിളിച്ചിട്ട് ദേഷ്യപ്പെടണ്ട,എനിക്ക് ഒരാളെക്കുറിച്ചു കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ അറിയാനുണ്ട് സാമച്ചായാ”

“ആരെക്കുറിച്ചു…!!!”

“ഇവിടെ ഗൗതം എന്ന് പേരുള്ള ഒരു ഡോക്ടർ ഇല്ലേ അയാളെക്കുറിച്ച്”

“എന്താടോ വല്ല പ്രശ്നവും ഉണ്ടോ,പക്ഷെ അങ്ങനെ വരാൻ വഴി ഇല്ലല്ലോ അയാൾ ആളൊരു പാവമാണ്”

സാമിനോട് സത്യം പറയേണ്ടതില്ല എന്ന് അരുൺ മുന്നേ തന്നെ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു, ഡോക്ടർ സാം അരുണിന്റെ അച്ഛന്റെ സുഹൃത്ത് ആണെങ്കിലും വഴി വിട്ട ഒരു കാര്യങ്ങൾക്കും അയാൾ സഹായം ചെയ്യില്ല എന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു

“പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ല അച്ചായാ,.അയാളുടെ ഒരു ആലോചന വന്നിരുന്നു എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന് അപ്പൊ അയാളെക്കുറിച്ച് ഒന്നന്വേഷിക്കാം എന്ന് വച്ചു”

“ആഹാ, ഒന്നും നോക്കേണ്ട അയാൾ ആളൊരു ജന്റിൽമാൻ ആണ് ധൈര്യമായി മുന്നോട്ട് പൊയ്ക്കോളൂ”

അരുൺ അറിയാൻ ആഗ്രഹിച്ച ഉത്തരം അതായിരുന്നില്ല

“അയാൾക്ക് ഇതിന് മുൻപ്  റിലേഷൻഷിപ്സ് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ”

“എന്റെ അറിവിൽ ഇല്ല, ആഹ് പിന്നെ കുറച്ചു നാൾ മുൻപ് ഇവിടെ ഒരു കുട്ടി അഡ്മിറ്റ്‌ ആയിരുന്നു. ആത്മഹത്യാ ശ്രമം. ഗൗതം എല്ലാവരുടെ അടുത്തും മാന്യമായി മാത്രമേ പെരുമാറുകയുള്ളു പക്ഷെ ആ കുട്ടിയുടെ അടുത്ത് കുറച്ചു കൂടുതൽ ആയി അറ്റാച്ഡ് ആയിരുന്നു, ഇരിക്കൽ ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോഴും ഉത്തരം തരാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി ,അന്ന് ഞാൻ കരുതി അവർ തമ്മിൽ സ്നേഹത്തിൽ ആയിരിക്കും എന്ന് . ഇപ്പൊ ആലോചിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ തെറ്റിദ്ധരിച്ചതാണെന്നു തോന്നുന്നു അവർ തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിൽ ആണെങ്കിൽ ഗൗതം ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ ഒരു ആലോചനക്ക് പോകില്ലല്ലോ”

അനാമിക ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയിരുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോഴേ അരുൺ സംശയിച്ചിരുന്നു അവൾ ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചത് ആയിരിക്കും എന്ന് ഇപ്പൊ അവന് അതുറപ്പായി,ഗൗതമും അനാമികയും എങ്ങനെ പരിചയപ്പെട്ടു എന്നും.

“അനാമിക എന്നാണോ ആ കുട്ടിയുടെ പേര്…”

“ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.,അല്ല തനിക്കിതെങ്ങനെ അറിയാം”

“അവൾ തന്നെയാണ് എന്റെ സുഹൃത്ത്”

“ആഹാ,അപ്പൊ എന്റെ ഊഹം ശരി ആയിരുന്നു അല്ലെ…അല്ലെങ്കിലും അവർ തമ്മിൽ നല്ല ചേർച്ച ആണ്,”

“ഹ്മ്മ്”

സാം അവസാനം പറഞ്ഞത് വെളിയിൽ ചിരിയുടെയും ഉള്ളിൽ ദേഷ്യത്തോടെയും ആണ് കേട്ടത്

“എന്നാൽ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ അച്ചായാ…പിന്നെ കാണാം”

“ആഹാ താൻ പോകുവാണോ.കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പോകാടോ എനിക്കും അധികം തിരക്കൊന്നും ഇല്ലാത്ത സമയം ആണ്”

“ഏയ്യ് ഇല്ല അച്ചായാ പോയിട്ട് കുറച്ചു പണി ഉണ്ട്”

“എന്നാൽ ശരി ചെല്ല്, ഇടക്ക് വീട്ടിലേക്കൊക്കെ ഒന്ന് വാടോ”

“ഞാൻ വരാം അച്ചായാ”

അരുൺ ഡോക്ടർ സാമിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി, അവന്റെ മനസ്സിൽ പുതിയ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു

പിന്നെയുള്ള ഒരാഴ്ച മുഴുവൻ അരുൺ അനാമികയെയും ഗൗതമിനെയും പിന്തുടരുകയായിരുന്നു എന്നെങ്കിലും അവർ തമ്മിൽ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ അവർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം വ്യക്തമായാൽ തന്റെ പദ്ധതികളിൽ വരുത്തേണ്ട മാറ്റം അവൻ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു

⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️