” ഇപ്പോൾ പതിനേഴ് പേരുണ്ട് അതിൽ പതിനൊന്ന് വിദേശികളാണ്. മൂന്ന് സ്ത്രീകളും പതിനാലു പുരുഷന്മാരും. അഞ്ച് നഴ്സുമാരും പിന്നെ റോഷൻ ഡോക്ടറും, തൊമ്മിയും “
“തൊമ്മി ?”
” കാവൽക്കാരൻ തമിഴൻ “
കയറി വരുമ്പോൾ കണ്ട തടിയനാവാം.
ഇവിടെയുള്ള എല്ലാ പെൺകുട്ടികളും രോഗികളുടെ ഇഷ്ടത്തിനു നിൽക്കണം.. റോഷന് എന്നിൽ ഒരു താൽപര്യമുള്ളതിനാൽ ഞാനവനു വേണ്ടി മാത്രമേ തുണിയൂരേണ്ടി വന്നുള്ളൂ. പ്രണയം നടിച്ച് അവനെല്ലാം നേടി. അവന്റെ യഥാർത്ഥ മുഖം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ട് മൂന്ന് ദിവസമായതേയുള്ളൂ. ജീവിക്കാൻ കൊതിയുള്ളതിനാൽ എതിർക്കാൻ ധൈര്യമില്ല.”
“ഇവിടെ വേറെ ആരെങ്കിലും വരാറുണ്ടോ? തുളസിയുടെ ഫാമിലി?”
” അതിനവർ വിവാഹിതയാണോ എന്നു പോലും അറിയില്ല. പക്ഷേ ഒരിക്കൽ കൈയിൽ Sajeev എന്ന് പച്ചകുത്തിയത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. “
“ഇവിടുത്തെ ചികിത്സാ രീതികൾ എങ്ങനെയാണ്? ഫുഡ് അടക്കം പറയണം.”
” ആദ്യമായി വരുന്ന രോഗിക്ക് ചികിത്സ തുടങ്ങുന്നതിന്റെ തലേ ദിവസം വൈകീട്ട് ഭക്ഷണം കൊടുക്കുന്നു.അതു കഴിഞ്ഞ് 12 മണിക്കൂറിനു ശേഷം ഒരു ഗ്ലാസ് തുളസിയിലയിട്ട വെള്ളത്തിൽ ഒരു തുള്ളി ഔഷധ മരുന്ന് ഇറ്റിച്ച് നൽകും അതു കഴിഞ്ഞ് ഒരു മണിക്കൂറിനു ശേഷം മാങ്ങയുടേയോ ഓറഞ്ചിന്റേയോ പപ്പായയുടേയോ ഓരോ ഗ്ലാസ് ജ്യൂസ്. ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരു കപ്പ് ചോറ് സാലഡ് മാത്രം. രാത്രി കട്ട് ചെയ്ത വെജിറ്റബിൾസും ഫ്രൂട്ട്സും.ഇത് മൂന്ന് ദിവസം ആവർത്തിക്കും. മൂന്നാം ദിവസം രാത്രി ശരീരം തളർത്താൻ ഒരു ഇൻജക്ഷൻ. നാലാം ദിവസം മുതൽ ഉഴിച്ചിൽ തുടങ്ങും, ഫുഡ് പഴയതുപോലെ.പിന്നെ കിഴി,നസ്യം, യോഗ ഇവയെല്ലാം. “
“എത്രയാണ് ചികിത്സയുടെ സമയപരിധിയും കാശും.”
“കാശിനെ പറ്റി വ്യക്തത ഇല്ല. കാലാവധി ഒരു മാസം മുതൽ മൂന്ന് മാസം വരെ “
“ഇവിടെ വന്നവർക്ക് വീടുമായി ബന്ധം?”
” ഇല്ല മേഡം.ഇവിടെ ഒരു നെറ്റ് വർക്കും കിട്ടില്ല. ആകെയുള്ളത് ആ മുറിയിലുള്ള ലാന്റ് ഫോൺ മാത്രം. അതിന്റെ കീ എപ്പോഴും റോഷന്റെ കൈയിലാണ്.”
പുറത്ത് വാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ട്
“രേഷ്മാ വാതിൽ തുറക്ക് “
റോഷന്റെ ശബ്ദവും. ഞാൻ ഒളിക്കാനായി ആ ചെറിയ മുറിയിൽ പരതി. രേഷ്മയുടെ കണ്ണുകളിൽ ഭയം കുടിയേറി.
ഇതിൻ്റെ ഭാക്കിയെപ്പോ വരും….?