🐆MISSION JUNGLE🐾 1 [Nikila] 2391

ഈ കഥ നടക്കുന്നത് കാട്ടുമൂക്ക് എന്ന സങ്കൽപ്പിക ഗ്രാമത്തിലാണ്. സോറി…. തെറ്റിപ്പോയി, ഗ്രാമമല്ല ഒരു കാട്ടിലാണ് ഒരു കഥ നടക്കുന്നത്. കാട്ടുമൂക്ക് എന്നു കേൾക്കുമ്പോൾ ഇതൊരു ഓണം കേറാ മൂല പോലത്തെ വല്ല സ്ഥലവുമാണോ എന്നൊരു സംശയം തോന്നിയേക്കാം. എന്നാൽ അങ്ങനെയല്ല, ആ കാട്ടിൽ ഓണം മാത്രമല്ല വിഷുവും ക്രിസ്തുമസ്സും ബക്രീദും വരെ നല്ല പോലെ ആഘോഷമായി നടക്കാറുണ്ട്. പക്ഷെ ഇതൊക്കെ ആഘോഷിക്കുന്നത് മനുഷ്യരല്ല പകരം മൃഗങ്ങളാണെന്ന് മാത്രം. അതും അവരുടേതായ രീതിയിൽ.

കാട്ടുമൂക്കിലെ അന്തേവാസികളായ മൃഗങ്ങൾ തുടക്കക്കാലത്തൊക്കെ പരമ്പരാഗത രീതിയനുസരിച്ച് പുറം ലോകവുമായി യാതൊരു വിധ ബന്ധമില്ലാതെ എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും കാട്ടുമൃഗങ്ങളായിത്തന്നെ കഴിഞ്ഞവരായിരുന്നു. അന്നൊക്കെ ആ കാട്ടിലെ നിയമമെന്ന് പറയുന്നത് “കയ്യൂക്കുള്ളവൻ നേതാവ്” എന്നതു തന്നെയായിരുന്നു. എന്നാൽ പിന്നീട് കാലം മാറുന്നതോടൊപ്പമുള്ള അനിവാര്യമായ മാറ്റങ്ങൾ കാട്ടുമുക്കിലും സംഭവിച്ചു. ആ മാറ്റങ്ങൾക്കെല്ലാം തുടക്കമായത് ഒരുപാട് നാളുകൾക്ക് മുൻപ് കാട് വിട്ടു പറന്നകന്ന ദേശാടനക്കിളികളുടെ തിരിച്ചു വരവോടെയാണ്. മനുഷ്യർ താമസിക്കുന്ന നാടിനു മുകളിലൂടെ വട്ടമിട്ടു പറന്ന് തിരിച്ചു കാട്ടുമുക്കിലേക്ക് തന്നെ മടങ്ങിയെത്തിയ ദേശാടനക്കിളികളിൽ നിന്നും കേട്ട യാത്രവിവരണത്തിലൂടെ കാട്ടുമുക്കിലെ മൃഗങ്ങൾ നാടിനെ പറ്റിയും അവിടെ വസിക്കുന്ന മനുഷ്യരെപ്പറ്റിയും അറിയാൻ തുടങ്ങി. അതിനു ശേഷം ആ നാടിനകത്തെ വിശേഷങ്ങളും അവിടുത്തെ മനുഷ്യരെപ്പറ്റിയും കൂടുതലറിയുവനായി കാട്ടുമുക്കിലെ മൃഗങ്ങൾക്ക് കൗതുകം കൂടി. ഈ കൗതുകം മൂലം പല മൃഗങ്ങളും അതായത് പട്ടി, പൂച്ച, ആന, എലി തുടങ്ങിയവരെല്ലാം കാട്ടിൽ നിന്നുമിറങ്ങി നാടു ചുറ്റിക്കാണാൻ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ നാട്ടിലോട്ടു ടൂറ് പോയ മൃഗങ്ങളിൽ ചിലരൊക്കെ തിരിച്ചു കാട്ടിലേക്ക് തന്നെ വന്നു. വേറെ ചിലർ നാട്ടിലെ ജീവിതരീതികളിലോടുള്ള ഇഷ്ടക്കൂടുതൽ കാരണമായിരിക്കാം അവിടെ തന്നെ സ്ഥിരമായി താമസമുറപ്പിച്ചു.

എന്നാൽ കാട് വിട്ടു നാട്ടിലേക്കുള്ള മൃഗങ്ങളുടെ പാലയാനം അവിടുത്തെ രാജാവായ സിംഹരാജാനിൽ നീരസമുണ്ടാക്കി. തുടർച്ചയായുള്ള മൃഗങ്ങളുടെ ഈ കൊഴിഞ്ഞുപോക്ക് ആ കാടിന്റെ ആവാസവ്യവസ്ഥയെ തന്നെ ബാധിക്കുമോ എന്ന് സിംഹരാജൻ ഭയന്നു. ഈ പ്രശ്നത്തിനൊരു പരിഹാരം കാണാൻ അദ്ദേഹം തന്റെ മന്ത്രിയായ പുലിയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ പുലി ഇക്കാര്യത്തിൽ ഒരു ഗഹനമായ അന്വേഷണം നടത്തി. ആ ദൗത്യത്തിൽ പുലി ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നില്ല. എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും ഈ കാട് വിട്ടു പുറത്തേക്ക് പോകില്ല എന്ന് ഉറച്ച നിലപാടെടുത്ത പഴഞ്ചൻ തലമുറയിലെ മൃഗങ്ങളും ഇക്കാര്യത്തിൽ പുലിയെ സഹായിക്കാൻ കൂടെ കൂടിയിരുന്നു. നാട്ടിൽ നിന്നും തിരിച്ചു കാട്ടുമുക്കിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തിയ ചില മൃഗങ്ങളിലൂടെ നടത്തിയ വിവരശേഖരണം വഴി പുലിയും സംഘവും കൂടുതൽ മുന്നേറി.

അങ്ങനെ വിശദമായ അന്വേഷണത്തിനൊടുവിൽ ആ പുലി ഒരു സുപ്രധാന വിവരം കണ്ടെത്തി. കാടു വിട്ടു നാട്ടിലേക്ക് കുടിയേറിപ്പാർക്കുന്നവരിൽ ഭൂരിഭാഗം മൃഗങ്ങളും സസ്യബുക്കുകാളാണ്. അവരുടെ ഈ പാലയനത്തിനുള്ള കാരണമാണെങ്കിലോ കാട്ടിലെ ‘കയ്യൂക്കുള്ളവൻ കാര്യക്കാരൻ’ എന്ന നിയമവുമായിരുന്നു. ശക്തർ പലപ്പോഴും ദുർബലരെ കീഴ്പ്പെടുത്താൻ മുതിരുമ്പോൾ ഈ ദുർബലർ നിർവഹമില്ലാതെ സ്ഥലം മാറുന്നത് ഒരു പതിവുസംഭവമാണെന്ന് സിംഹരാജൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. കൂടാതെ നാട്ടിലാണെങ്കിൽ ഇത്തരം മൃഗങ്ങളെ മനുഷ്യർ സന്തോഷപൂർവ്വം സ്വീകരിക്കുന്നതാണ് പലർക്കും നാട്ടിലേക്ക് ഇത്തരമൊരു ചായവ് വരാൻ കാരണമെന്ന് സിംഹരാജൻ മനസിലാക്കി. അതോടെ സിംഹരാജൻ ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തി. ഇനി നാട്ടിലെ ജീവിതരീതി തന്നെ ഈ കാട്ടുമുക്ക് എന്ന കാട്ടിലും നടപ്പാക്കണമെന്നതായിരുന്നു ആ തീരുമാനം.

ഇതിന്റെ ആദ്യ ചുവട് എന്ന രീതിയിൽ നാട്ടിൽ നിന്നും തിരിച്ചു കാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തിയവർ വഴി നാട്ടിലെ ജീവിതരീതികളെക്കുറിച്ച് മനസിലാക്കി. അവിടുത്തെ സംസ്കാരവും നിയമങ്ങളും സിംഹരാജനും സംഘവും കൂടുതൽ അന്വേഷിച്ചറിഞ്ഞു. അതു കൂടാതെ നാട്ടിലെ ജീവിതരീതിയെക്കുറിച്ചു പഠിക്കുവാൻ വേണ്ടി പ്രാവ്, പരുന്ത് തുടങ്ങിയ പക്ഷികളുടെ ഒരു സ്പെഷ്യൽ ടീമിനെ സിംഹരാജൻ കാട്ടിൽ നിന്നും നാട്ടിലേക്കയച്ചു. എന്നിട്ട് ഇവരിൽ നിന്നും അറിഞ്ഞു വച്ച വിവരങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് നാടിനു സമാനമായ ജീവിതരീതി കാട്ടുമുക്കിലും നടപ്പിലാക്കി തുടങ്ങി. അതിന്റെ ആദ്യപടിയെന്നോണം കരുത്തുക്കൊണ്ട് ദുർബലരെ കീഴടക്കുന്ന പരമ്പരാഗത നിയമം ആ കാട്ടിൽ നിന്നും എടുത്തു കളഞ്ഞു. പകരം എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും അവരുടെ ജീവിതം അവരുടെ സ്വന്തം അവകാശമാണ് എന്ന പുത്തൻ ചിന്താഗതിക്ക് ആഹാന്വം കൊടുത്തു. ആഹാരത്തിനു വേണ്ടിയാണെങ്കിൽ പോലും മറ്റുള്ള ജീവികളെ വേട്ടയാടി കൊല്ലുന്നത് കുറ്റകരമാണെന്ന നിയമം കാട്ടുമുക്കിൽ കൊണ്ടുവന്നു. ഈയൊരു ചെറിയ വിപ്ലവ തീരുമാനത്തോടെ ആ കാട്ടിലെ സസ്യബുക്കുകളായ മൃഗങ്ങൾ നാട്ടിലേക്ക് കുടിയേറി പാർക്കുന്നത് അവസാനിപ്പിച്ചു. മൃഗമാംസങ്ങൾക്ക് പകരമായുള്ള ആഹാരത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള അന്വേഷണം അതോടെ കൂടുതൽ ഊർജിതമായി. ഈയൊരു കാര്യത്തിൽ എല്ലാവരും ഒറ്റക്കെട്ടായിരുന്നു. കാരണം മാംസം കഴിക്കാതെ പട്ടിണി കിടക്കാൻ ആഗ്രഹമില്ലാത്ത ഇരപിടിയൻ ജന്തുക്കളും ഇനി ഇരപ്പിടിയൻ ജന്തുക്കളെങ്ങാനും പട്ടിണി കിടന്നാൽ വീണ്ടും അത്‌ തങ്ങൾക്ക് ജീവഹാനിയായേക്കാമെന്ന പേടി വന്നപ്പോൾ സസ്യബുക്കുകളും കൂടി ഈയൊരു കാര്യത്തിന് ഒരുമിച്ചു രംഗത്തേക്കിറങ്ങി. അതായിരുന്നു കാട്ടിലെ രണ്ടു വിഭാഗങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള പരസ്പരസഹകരണത്തിന്റെ ആദ്യ ആരംഭം.

അങ്ങനെ നിരന്തരമായ അന്വേഷണങ്ങളിലൂടെ മൃഗമാംസത്തിനു പകരമായുള്ള ബദൽ ഭക്ഷണസാധനങ്ങളും അവർ കണ്ടു പിടിച്ചു. അങ്ങനെ കാലങ്ങൾ കടന്നുപോയി. ഇത്തരമൊരു വിപ്ലവത്തിനു തുടക്കം കുറിച്ചവരുടെ പരമ്പരയിൽപ്പെട്ട പുതിയ തലമുറയിലുള്ള മൃഗങ്ങളും കൂടുതൽ നവീനമായി ചിന്തിച്ചുത്തുടങ്ങി. അവരും ഈ മാറ്റങ്ങളുടെയൊപ്പം മനുഷ്യരെപ്പോലെ ബുദ്ധിപരമായി ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതോടെ കാട്ടുമുക്ക് എന്ന കാട്ടിൽ കൂടുതൽ മാറ്റങ്ങളുണ്ടായി. കാട്ടുമുക്കിൽ വിദ്യാഭ്യാസസ്ഥാപനങ്ങളുണ്ടായി, ആതുരാലയങ്ങളുണ്ടായി കൂടാതെ അവിടുത്തെ കച്ചവടസാധ്യതകൾ കൂടുതൽ വിപുലമായി. അവിടെ നിയമപാലകരും വൈദ്യന്മാരും രൂപപ്പെട്ടു. അവിടെ വളർന്നുവരുന്ന പുതുതലമുറയും ബുദ്ധിപരമായി ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതോടെ ആ കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങൾ നാട്ടിലെ മനുഷ്യരുടെ അതേ തലത്തിൽ കൂടുതൽ ബുദ്ധിപരമായി ചിന്തിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു.