❤️ദേവൻ ❤️part 20 [Ijasahammed] 248

ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ നടത്തം തുടർന്നു…

“മുഴോൻ കഴിക്കണ ട്ടോ..!!!””

ബേഗിലേക്കായി വച്ചു കൊടുക്കുമ്പോൾ അവളെ ഓർമിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് യൂണിഫോം ഇട്ടു ഉമ്മറത്തു കളിപ്പാട്ടങ്ങൾക്ക് നടുവിലിരുന്നു കൊണ്ടവൾ തലയാട്ടി..

അകത്തു പോയി സാരിമാറ്റി വന്നപ്പോൾ അവൾക്കരികിൽ ദേവേട്ടനുണ്ടായിരുന്നു..

“അവളെ ഇന്ന് ഞാൻ കൊണ്ടോയ് വിട്ടോളം.. “”

ആറുദിവസങ്ങൾക്കിപ്പുറം ആ ശബ്ദം എന്നിലേക്കായി ഉയർന്നു..

“വേണ്ടാ.. ഞാൻ കൊണ്ടോക്കോളം.. !!”

മുഖത്തേക്ക് നോട്ടം കൊടുക്കാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി..

കുഞ്ഞുകയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതിരുന്നിട്ടും നിരാശഊറിനിറഞ്ഞ വിളർച്ചിച്ച ആ മുഖം ഉൾ കണ്ണിൽ പതിഞ്ഞു …

അവളെയും കൊണ്ട് ഗേറ്റ്ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് വീണ്ടും ഉരുകിയൊലിക്കുവാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…

ദേവേട്ടനൊത്തുള്ള നാളുകളത്രയും സ്കൂളിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ ഒന്നൊന്നായി കണ്ണിൽ മിന്നി മാഞ്ഞു..

അടുക്കാൻ തെല്ലും ഇല്ലാത്ത വിധം ചേർന്നിരുന്ന നാളുകളും അത്രമേൽ അടുത്തുണ്ടായിട്ടും അപരിചിതരായി തീർന്ന ദിവസങ്ങളും ഒരു നാണയത്തിന്റെ ഇരുവശം കണക്കിന് ചിന്തകളിൽ കറങ്ങിതിരിഞ്ഞു..

സ്വർഗ്ഗവും നരകവും പോലുള്ള രണ്ട് യുഗങ്ങളായി അവ എനിക്ക് മുന്നിലായി അങ്ങനെ നിവർന്നു കിടന്നു..

കടന്നു പോയ ആറുദിവസങ്ങളിലും കരയാൻ മറന്ന ഒരു ദിവസം പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല..

എല്ലാം നേരെയാകുമെന്ന പതിവ് പദം ഉരുവിടാൻ അപ്പോഴും മനസ്സ് വന്നില്ല….

കടുത്ത ചിന്തകളിലേറി കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു..

ഇന്നലെ രാത്രിമുതൽ ഒന്നും കഴിക്കാഞ്ഞതിനാലാവണം കാലുകൾ മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു നിന്നു ..

ശരീരത്തിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത കുഴച്ചിൽ..