❤️ദേവൻ ❤️part 15 [Ijasahammed] 195

ദേവേട്ടനോട് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഒരോർമപ്പെടുത്തൽ എന്ന മട്ടിൽ മനസ്സിലേക്ക് പൊടുന്നനെ വന്നു വീണു…

ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും ഒരുപോലെ പറ്റിപിടിച്ച പൊടിപടലങ്ങൾ ആ തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ ഞാൻ ഒഴുക്കി കളയുവാൻ തുടങ്ങി…

മുടിയിഴകളിൽ നിന്നായി കഴുത്തിലൂടെ താഴോട്ടേക്ക് വീഴുന്ന വെള്ളതുള്ളികൾ ഓരോന്നായി താലിമാലയിലൂടെ തെന്നിയിറങ്ങി നിലംപതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…

തലതൂവർത്തി കൊണ്ട് മുടിമുന്നിലേക്കായി വിടർത്തി ഇട്ടുതെക്കേ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു…

ദേവേട്ടനിപ്പോഴും അതേ ഇരുപ്പ് തന്നെയായിരുന്നു…
കയ്യിലെ സിഗരറ്റ് അതിന്റെ അവസാനത്തിലേക്ക് എത്തിനിന്നിരുന്നു…

അലമാരയോട് ചേർന്നുള്ള ആ നീളൻ കണ്ണാടിയിലൂടെപിന്നിൽ കട്ടിലിലായി പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്ന ദേവേട്ടനെ നോക്കി….

ആ കണ്ണുകളിൽ കൂടുതൽ വിഷാദം കെട്ടി നിൽക്കുന്നതായി തോന്നി…

പതുക്കെ അടുത്തുള്ള ചുവരിലേക്ക് പൂർണമായി ചാരിനിന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ആ രൂപത്തെ നോക്കി നിന്നു…

ഒരുപാട് ഒറ്റപ്പെട്ടതായി തോന്നി… ഈ വീടും തൊടിയും മുറികളും എല്ലാം എന്നെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്നു…

എല്ലാത്തിനുമുപരി ആ മുഖം ഓരോ നിമിഷവും കൂടുതൽ കൂടുതൽ നൊമ്പരപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു…

ഞാനൊരു ഭാരമായിട്ട് തോന്നുണ് ണ്ടാകാം വേണമെങ്കിൽ…

എല്ലാം എന്റെ നിർബന്ധം കൊണ്ട് മാത്രമായിരുന്നു..

അത് കൂടുതൽ ഏട്ടനെ അസ്വസ്ഥനാക്കുന്നുവെന്നെനിക്ക് തോന്നി…

ഒരിക്കെ പോലും എന്നിലേക്കൊന്ന് കണ്ണ്പായിക്കാതെ ആ സിഗരറ്റിന്റെ അവസാനപുകയും വലിച്ചുതീർക്കുന്നത് കണ്ടു നിൽക്കുമ്പോൾ എന്നിലും പലതും കത്തിയമർന്നു തീരുകയാണെന്ന് തോന്നിപോയി…

എങ്കിലും സാരല്ല…
കണ്ണുനിറയെ കണ്ടോണ്ട് നിക്കാലോ എപ്പഴും..

ഒഴുകിതുടങ്ങാൻ വെമ്പിനിൽക്കുന്ന കണ്ണുകളെ തുടച്ചുമാറ്റി കൊണ്ട് ചിന്തകൾ മുറിച്ചു കൊണ്ട് മുറിയുടെ വാതിൽക്കലേക്കായി നടന്നു…

“ശിവാ… “”