❣️LIFE PARTNER❣️ 9 [ᶜ͢ᴿ͢ᴬ͢ᶻ͢ᵞ A J R] 453

“പറയ്യ്‌…..”

“ഞാൻ പാത്രം കഴുകുവായിരുന്നേ, അപ്പൊ അമ്മ പറയുവാ നമ്മടെ കല്യാണം എത്രയും പെട്ടന്ന് നടത്തണം എന്ന്. അന്ന് രാത്രിയും ഇത് തന്നെയാ അമ്മ പറഞ്ഞേ. എപ്പഴും പറയുന്നുണ്ട്.”

ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല, ചുമ്മാ കേട്ടിരുന്നതല്ലാതെ….!

“അമ്മയെന്തിനാ ചേട്ടാ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയണേ…..?? ആ അമ്മയുടെ മരുമകൾ ആകാനോ ചേട്ടന്റെ ഭാര്യയാകനോ ഉള്ള യോഗ്യത എനിക്കില്ല. നമ്മളൊക്കെ ആഹാരം കഴിക്കും, എന്നാ അവസാനം അതിന്റെ എച്ചില് കഴിക്കില്ലല്ലോ…?? ഞാനൊരു എച്ചിലാ ചേട്ടാ….., ഒരുപാട് പേര് തിന്നിട്ട് ബാക്കി വന്ന എച്ചില്. അതും പോരാഞ്ഞ് ചട്ട് കാലി കൂടെ….! അമ്മയെ സങ്കടപ്പെടുത്താൻ എനിക്കാവില്ല. ചേട്ടൻ തന്നെ പറയ്യ്‌ എന്നെ വേണ്ടാന്ന്….”

“mm, ഞാൻ തന്നെ പറയാം., എത്രയും വേഗം നമ്മടെ കല്യാണം നടത്താൻ…..”

ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൾ ഞെട്ടി ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നെഴുന്നേറ്റു.

“എന്താ…, എന്താ ചേട്ടാ ഇപ്പോ പറഞ്ഞേ…??”

“ലക്ഷ്മി ഞാൻ സീരിയസാണ്. മാളൂനെ പോലെ ഞാൻ ആരേം സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ലാന്ന് കരുതി., പക്ഷെ അങ്ങനല്ല അവളോളം ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്. അമ്മക്കും ചേച്ചിക്കുമൊക്കെ നിന്നെ വല്യ ഇഷ്ട്ടാ, അത് ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ നിനക്കാറിയാലോ. നമ്മളൊന്നിക്കാൻ അവരേറെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്. നിര്ബന്ധിക്കുന്നില്ല, നിന്നെയെനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടാ. ഒന്നിച്ച് ജീവിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. നിനക്ക് ഇഷ്ടമുണ്ടേ മാത്രം. നിന്നെ ബലമായിട്ട് പിടിച്ച് താലി കെട്ടില്ല. പറഞ്ഞല്ലോ നീയൊരു എച്ചിലാണെന്ന്, എന്റെ സംബന്ധിച്ചെടുത്തോളം നീയൊരു എച്ചിലല്ല., അല്ലെ തന്നെ എനിക്ക് വേണ്ടത് നിന്റെ ശരീരമല്ല നിന്റെയാ മനസ്സ് മാത്രമാണ്. പിന്നെ ചട്ടുകാല്, ആർക്കാടാ കുറവുകള് ഇല്ലാത്തെ…..?? ഇതൊരു കുറവായിട്ടെനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. നിന്നെ ഇങ്ങനെ ആക്കിയവന്മാരെ ഒന്നിനേം ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ല. ഇനിയുള്ള കാലമത്രയും നമ്മക്ക് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാം. ഇനി പറയേണ്ടത് നീയാ. അതെന്തായാലും എനിക്ക് സന്തോഷേയുള്ളൂ…..”

എന്നാ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ എങ്ങലടിച്ച് കരഞ്ഞവൾ പുറത്തേക്കോടി. പിന്നാലെ ചെല്ലാനായി ഒരുങ്ങിയതും അമ്മ അകത്തേക്ക് കേറിവന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. അമ്മയുടെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ എല്ലാം കേട്ടൂന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി….!

“സാരല്ലടാ, മോൾക്ക് ഇഷ്ട്ടല്ലെങ്ങി പിന്നെ വെറുതെ നിര്ബന്ധിക്കണ്ട. ഒരടി അടിച്ചാൽ ആ വേദന മായും., എന്നാലതീന്നും വേദനയാ ചില വാക്കുകൾക്ക് അത് മായാതെ മനസ്സിൽ തന്നെ കിടക്കും. മോള് പറഞ്ഞതെല്ലാം എന്റെ നെഞ്ചിലിരുന്ന് അറുക്കുവാ. എന്റെ കുഞ്ഞ് ഒരുപാട് അനുഭവിച്ചു. നീ റെസ്റ്റ് എടുക്ക് ഞാനങ്ങോട്ട് ചെല്ലാം…..”

അമ്മ മുറിവിട്ട് പോകുമ്പോഴും എന്റെ ചിന്ത ഞാൻ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ചായിരുന്നു. രാഹുല് പറഞ്ഞത് പോലെ മനസ്സ് തുറന്ന് സംസാരിച്ചു. പക്ഷെ എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞ് ഒന്നും മിണ്ടാണ്ടവൾ കണ്ണീരോടെ പോകുമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയിരുന്നില്ല. അവളുടെ മനസ്സിലിപ്പോ എന്തായിരിക്കും….?? ഒന്നും അറിയില്ല, ഞാൻ കാരണം അറിയാതെ പോലും അവളുടെ മനസ്സ് പിടയാൻ പാടില്ല. …!

വൈകിട്ട് എന്നും വരാറുള്ള നേരത്ത് duty കഴിഞ്ഞ് ചേച്ചി വന്നു. നടന്ന കാര്യങ്ങളെല്ലാം ചേച്ചിയോട് പറയുമ്പോ അമ്മ പറഞ്ഞത് പോലെ ഇഷ്ട്ടല്ലെങ്ങി നിര്ബന്ധിക്കണ്ട എന്നായിരുന്നു ചേച്ചിയും പറഞ്ഞത്.

നേരം ഇരുട്ടും വരെ അവളെന്റെ മുറിയിൽ വന്നില്ലായിരുന്നു. അതെന്നെ സങ്കടപ്പെടുത്തിയതിന് കണക്കില്ല. അവളെന്നോട് പിണങ്ങി കാണൂന്ന് തന്നെ ഞാൻ കരുതി. ഇരുന്നിട്ട് ഒരു സമാധനോം കിട്ടുന്നില്ല., ഒടുക്കം എഴുന്നേൽക്കാനൊരുങ്ങവേ ഒരു നിഴലനക്കം കണ്ടു, അതേ എന്റെ ലക്ഷ്മി. അവൾ വാതിലിനടുത്ത് തന്നെ നിപ്പുണ്ട്.

“എന്താവിടെ തന്നെ നിന്നെ…..??”

“എന്നോട് ദേഷ്യണോ…..??”

ഉള്ളിലേക്ക് വരാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നവൾ ചോദിച്ചു.

“എനിക്കല്ലല്ലോ നിനക്കല്ലേ എന്നോട് ദേഷ്യം. അതുകൊണ്ടല്ലേ ഇപ്പഴും അകത്തേക്ക് വരണ്ടിരിക്കുന്നെ….!”

കേട്ടപ്പാതി അവൾ അകത്തേക്കോടി വന്നു.