⚔️ദേവാസുരൻ 6⚒️ [Demon king-DK] 2205

അവൻ പറഞ്ഞു….. . . എന്തിനാ…. എന്തിനാ ഇങ്ങനെ എല്ലാരേയും കൊല്ലുന്നത്…..

അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു… അവളുടെ ചോദ്യങ്ങൾ തികച്ചും യാന്ത്രികമായവ ആയിരുന്നു…യഥാർത്ഥ പാറു ചോദിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ചോദ്യങ്ങൾ…അവൾ പോലും അറിയാത്ത ചോദ്യങ്ങൾ…

. . . അറിയില്ല….. എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല….
എന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ആരോ പറയുന്നു….
എല്ലാരേയും കൊല്ലാൻ…
എല്ലാരേയും നശിപ്പിക്കാൻ…..
എനിക്കറിയില്ല പാറു ഞാനാരാണെന്ന്…..
എന്നെ വിട്ട് നീ പോവരുത്….

അവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

. . . ഞാൻ ഉണ്ടാവും……
ഞാനുണ്ടാവും കൂടെ… എന്നും….എപ്പോഴും…

. . . ഒരുപക്ഷേ……..
ഒരുപക്ഷേ…. ഞാനൊരു അസുരൻ ആണെങ്കിലോ….
എന്റെ ലക്ഷ്യം വിനാശം ആണെങ്കിലോ…..

അവൻ വിതുമ്പി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….

. . . എന്ന ആ വിനാശത്തിലും എന്റെ പങ്ക് ഉണ്ടാവും….

അവൾ യാന്ത്രികമായി ഉത്തരം നൽകി….
അവൻ അവളെ ചേർത്തു നിർത്തി ആ മുടിയിഴകളിലേക്ക് ചുണ്ടമർത്തി ചുംബിച്ചു…

പാറു അവന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി നിന്ന് അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു….

അപ്പോഴാണ് അവളാ കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്….
അവന്റെ ദേഹം നീലിക്കുന്നു…. മൂക്കിലേക്ക് എന്തോ വിഷത്തിന്റെ മണം അടിച്ചു കയറുന്നു…. ആ കഴുത്തിൽ നിന്നും മുഖം പൊക്കി നോക്കിയപ്പോൾ അവളാ കാഴ്ച കണ്ടു….

തന്നെ കൊത്തുവാനായി വന്ന ആ സർപ്പം അയാളുടെ കഴുത്തിൽ പല്ലിറക്കി കടിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു…

പാറു ഞെട്ടി പിന്നാക്കം വലിഞ്ഞു….
തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അയാളുടെ ശരീരം മുഴുവനായും നീലിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു….
ആ പാമ്പിന്റെ വിഷം അവനെ വിഴുങ്ങുകയായിരുന്നു…
ഒരു ഞെട്ടലോടെയും അത്ഭുതത്തോടെയും അവളവനെ നോക്കി…

ആ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു…. അത് കാണുമ്പോൾ അവളിലെ സങ്കടത്തിന്റെ അളവ് ക്രമാദീതമായി വർധിച്ചിവന്നു…..

അവസാനമായി അവനിൽ നിന്നും ചില വർക്കുകൾ വന്നു….