അവിടേക്കു തന്നെ മിഴി നട്ടു നിൽക്കുന്ന തൻെറ ചുമലിൽ പിടിച്ചു അമ്മയ്ക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിച്ചപ്പോൾ ആണ് തന്റെ കലങ്ങിയ കരിമഷിക്കണ്ണുകൾ കണ്ടത് ….
“എന്തെ ആരെങ്കിലും കമന്റ് അടിച്ചോ അമ്പലത്തിൽ പോകുമ്പോൾ …?” ഇല്ലമ്മേ ഒന്ന്നുമില്ല … വെയിലത്തേക്കു നോക്കുമ്പോൾ കണ്ണിൽ നിന്നും വെള്ളം വരുന്നു അതാ അല്ലാതെ ഒന്നുമല്ല …
“ഹും, എന്നോട് പറയാതെ വച്ചോ …. ഈ പ്രായം കഴിഞ്ഞു തന്നെയാ ഞാനും ഇവിടെ വരെ എത്തിയത് ….. ഒറ്റയ്ക്ക് അമ്പലത്തിൽ പോകണ്ട എന്ന് എത്ര പറഞ്ഞാലും കേൾക്കൂല … എന്നിട്ടു ആരെങ്കിലും പറയുന്നത് കേട്ട് സങ്കടപ്പെട്ടു ഇരിക്കും …. ചോദിക്കുമ്പോൾ ഓരോ മുടന്തൻ ന്യായങ്ങളും … ഇനി ഒറ്റയ്ക്ക് വിടില്ല നോക്കിക്കോ ….”
മനസ്സ് വായിക്കാനും, കള്ളത്തരം കണ്ടു പിടിക്കാനും ‘അമ്മ കഴിഞ്ഞേ വേറെ ആളുള്ളൂ ….
” ദിയ നിന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു … ആ കൊച്ചിന് എന്തെങ്കിലും രണ്ടു വരി കവിത എഴുതി കൊടുക്കണം ന്നു ”
“ആ ഞാൻ അവളെ കണ്ടോളാം അമ്മെ …”
ദിയയെ കണ്ടിട്ട് വന്നു ഇനി ഡ്രെസ്സൊക്കെ ചേഞ്ച് ചെയ്യാം….. അത്ര വലിയ സുന്ദരി ഒന്ന്നുമല്ലെങ്കിലും, തന്റെ സൗന്ദര്യത്തെ ഇത്ര മനോഹരമായി വർണ്ണിക്കാനും, തന്റെ പൊട്ടത്തരങ്ങളെ കവിത എന്ന് പറഞ്ഞു സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കാനും, ചെറിയ വിഷമങ്ങൾ പോലും, എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു മായ്ച്ചു കളയാനും, അവൾക്കു ഒരു പ്രത്യേക കഴിവ് ആണേ …
ആ ഏഴാം ക്ലാസ്സുകാരിടെ പക്വത പോലും ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞു ‘അമ്മ വഴക്കു പറയുന്നത് പതിവാണ് ….
നിധിയേട്ടൻ കളിയാക്കിയ കാര്യം അവളോട് പറയാം …. മനസ്സിനൊരു സമാധാനം കിട്ടും …. അവൾക്കു അറിയാത്തതായി തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒന്നുമില്ല ….
ഗേറ്റ് തുറന്നപ്പോൾ തന്നെ “സ്വത്തു ചേച്ചി …. എന്ത് ഭംഗിയാ ഈ പട്ടുപാവാടയിൽ കാണാൻ …. അമ്പലത്തിൽ പോയപ്പോൾ എന്നെയും വിളിക്കായിരുന്നില്ലെ….”
ഒന്നും മിണ്ടാതെ താൻ ആ സിറ്റൗട്ടിലെ പടിമേൽ ഇരുന്നു ….
നന്നായിട്ടുണ്ട്. ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾക്കായി കാത്തിരിയ്ക്കുന്നു. ദയവായി നിർത്തരുതേ.