തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങുന്ന അലമുറകൾക്കു ഒരു സ്കൂൾ കാലഘട്ടത്തിന്റെ നീളം ഉണ്ടായിരുന്നു…
മഷിത്തണ്ടുകൾക്കും, മണമുള്ള റബ്ബറിനും, ഓടിയാത്ത സ്ലേറ്റ് പെൻസിലിനും ഒക്കെ മുന്നിൽ ഏറ്റവും നിഷ്കളങ്കമായ പുഞ്ചിരി വിരിയുന്ന വയസ്സിൽ … സ്ലേറ്റ് പെന്സില് പൊട്ടിച്ചത് താനാണെന്ന് പറഞ്ഞു ശ്രീലക്ഷ്മി കരഞ്ഞത്, ഇപ്പോഴും കണ്മുന്നിൽ കാണുന്ന പോലെ …..
തന്റെ കയ്യിലെ ഒടിയാത്ത പെൻസിൽ കൊടുക്കണമത്രേ.. ഇല്ലെങ്കിൽ ഉച്ചയ്ക്ക് ഏട്ടന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് വരും , ഏട്ടൻ ഇടിക്കും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും പെൻസിൽ കൊടുക്കാതെ ഇരുന്നപ്പോൾ അവളുടെ ദേഷ്യം കൂടി….
അന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് പറഞ്ഞതുപോലെ , അവളുടെ ഏട്ടനും , കൂട്ടുകാരും വന്നു …
“നിധിയേട്ടാ, ഈ കൊച്ചാണ് എന്റെ പെൻസിൽ ഒടിച്ചത്..” എന്നെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചാണ് ശ്രീലക്ഷ്മി പറഞ്ഞത് …. “ഇവിടെ എന്നെ നല്ലോണം പിച്ചിട്ടും ഉണ്ട്,” കൈ കാണിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ കള്ളം പറഞ്ഞപ്പോൾ, കൂട്ടുകാരെല്ലാം അവൾ പറഞ്ഞതുപോലെ തന്നെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി, ഇടി വേണോ നിനക്ക് എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ നേരെ വന്നപ്പോൾ, പേടിച്ചു കരഞ്ഞ എന്ന്നെ നോക്കി , വേണ്ടടാ വിട്ടേക്കടാ അവരെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് നിധിയേട്ടൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു …
“കരയണ്ട, ഇനി എന്റെ അനിയത്തിയെ പിച്ചിയാൽ ഇവരെല്ലാം നല്ല ഇടി തരും, വെള്ളം ഉണ്ടെങ്കിൽ എടുക്കു …”
പേടിച്ചു ഞാൻ നീട്ടിയ വെള്ളം മുഴുവൻ തീർത്തു , അവർ പോയതയോടെ ശ്രീലക്ഷ്മി ഇതൊരു പതിവാക്കി….
പിച്ചി,മാന്തി, തല്ലി, പെൻസിൽ ഒടിച്ചു ഓരോ കാരണം പറഞ്ഞു ശ്രീലക്ഷ്മി ഏട്ടനെ വിളിച്ചോണ്ട് വരാൻ തുടങ്ങിയതോടെ, ഒരു മുഴുവൻ പെൻസിൽ കൊണ്ട് എഴുതണം എന്നുള്ളത് എന്റെ നടക്കാത്ത ആഗ്രഹം മാത്രം ആയി …..
ഒന്നാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന ഞങ്ങൾക്ക്, ആറാം ക്‌ളാസിൽ പഠിക്കുന്ന നിധിയും കൂട്ടുകാരും ഒരു പേടി സ്വപ്നം യി മാറാൻ അധിക സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല …. അവരെ അകലെ നിന്ന് കാണുമ്പോൾ തന്നെ ശ്രീലക്ഷ്മിക്ക് മുന്നിൽ, പെൻസിലും മഷിത്തണ്ടും ഒക്കെ പലരും അടിയറവു വച്ച് തുടങ്ങി …..
ദിവസവും ഉള്ള കേട്ടെഴുത്തു കലാപരിപാടിയിൽ, ടീച്ചറോടൊപ്പം തന്നെ സ്ലേറ്റ് നോക്കുന്ന ലീഡർ, ശ്രീലെക്ഷ്മിക്ക് പതിവായി പത്തിൽ പത്തു കൊടുത്തു തുടങ്ങിയതോടെ, എല്ലാവരും അവളെ അസൂയയോടെ നോക്കി …
നന്നായിട്ടുണ്ട്. ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾക്കായി കാത്തിരിയ്ക്കുന്നു. ദയവായി നിർത്തരുതേ.