സ്ത്രീജീവിതങ്ങൾ 19

അവിടെ ഇറങ്ങി, മുൻപോട്ട് നടക്കുവാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ചു ദൂരമെത്തിയപ്പോൾ അവൾ ക്ഷീണിച്ചു.
കൈ വരിയിൽ പിടിച്ചു നിന്നവൾ കിതച്ചു.
അവൾ എണ്ണി .. ഒന്ന്, രണ്ട് , മൂന്ന്.. ചാടണം.
അവസാനിക്കട്ടെയെല്ലാം. അവിചാരിതമായി അഖില ആത്മഹത്യാ ചെയ്ത വിവരമെല്ലാവരുമറിയട്ടെ.. തനിക്കിനി വേറെ മാർഗ്ഗങ്ങളില്ല.

പെട്ടെന്നാണ്… അവിചാരിതമായി അവളുടെ കുഞ്ഞവളുടെ വയറ്റിൽ വല്ലാതെയിളകാൻ തുടങ്ങി.
കൈമുട്ട് കുത്തി ആ കുഞ്ഞവളുടെ വയറിലേക്ക് മർദ്ദം ചെലുത്തി.. അഖില കൈവരിയിലെ പിടി വിട്ട്, നിരവയറിലേക്ക് ഒന്ന് തടവി.. കുഞ്ഞിന്റെ അനക്കം അവൾക്ക് നന്നായി അനുഭവപ്പെട്ടു… അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി… എന്തിനിതിനെ കൊല്ലണം?

വിനോദിന് തന്നെയും,ഈ കുഞ്ഞിനേയും ആവശ്യമില്ല.
മുസ്ലിമിനെ കെട്ടിയത് വീട്ടിൽ പറയാനുള്ള നട്ടെല്ലില്ലാതെ വീട്ടുകാരെ പേടിച്ചവൻ തന്നെ വിവാഹം ചെയ്തു.
അവനു വേണ്ടങ്കിൽ,തനിക്കവനെ പണ്ടേ വേണ്ട… തനിക്ക് ജീവിക്കണം. ആത്മഹത്യയിലൂടെ തനിക്ക് വിനോദിനെ ജയിക്കാൻ വിടാൻ ഉദ്ദേശമില്ല….അങ്ങനെ തന്നെ വേണ്ടാത്തവർക്ക് വേണ്ടി, താൻ തന്റെയും,കുഞ്ഞിന്റെയും ജീവിതം നശിപ്പിക്കുവാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല…

ആ കുഞ്ഞിന്റെ അവിചാരിതമായ കുതിച്ചു ചാട്ടം, അഖിലയിലെ സ്ത്രീയെ ഉണർത്തി.

അടുത്ത് വന്ന ഓട്ടോ കൈ കാണിച്ചു നിർത്തി അവൾ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് മടങ്ങി. നാട്ടിലേക്ക് നാളെ തന്നെ മടങ്ങണം, വീട്ടിലെത്തി വിവരങ്ങൾ പറയണം, വിവാഹമോചനം എന്നത് അവളുടെ തീരുമാനമായിരുന്നു. വീട്ടുകാർ സമ്മതിച്ചെന്നു വരില്ല. അവിടെ അല്ലെങ്കിൽ തനിക്കഭയം തരുന്ന എവിടെയെങ്കിലും താൻ ജീവിക്കുമെന്ന് അവളുറപ്പിച്ചു. പഠനം തുടരണം, ജോലി നേടണം, കുഞ്ഞിനൊപ്പം നന്നായി ജീവിക്കണം. ഉറച്ച തീരുമാനങ്ങളോടെ അഖില പിറ്റേന്ന് നാട്ടിലേയ്ക്ക് മടങ്ങി.

“അവിചാരിതങ്ങളുടെ ആകെ തുകയിൽ ജീവിതം തകർത്തെറിയുവാൻ ഞാനൊരു വിധിയുടെ കളിപ്പാട്ടമല്ല. ഞാനൊരു പെണ്ണാണ്, ഉരുക്കിന്റെ ഉറപ്പുള്ള പെണ്ണ് “