ശ്രീ നാഗരുദ്ര ? ???? പതിനൊന്നാം ഭാഗം – [Santhosh Nair] 1116

അവൾ ഒരു മഞ്ഞ സഞ്ചി അവന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു. അതിൽ ദക്ഷിണകൊടുക്കാനും മറ്റുമുള്ള പണം ഉണ്ട്. ഏകദേശം ഒരു ലക്ഷം രൂപയോളം അതിലുണ്ടെന്നു മനസ്സിലായി.

അവൻ കാറിൽ കയറി അമ്പലത്തിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. വഴിയിൽ പണ്ട് മുസ്ലിം അവധൂതനെ കണ്ട സ്ഥലത്തു എത്തിയപ്പോൾ അവൻ വണ്ടി നിർത്തി വെളിയിൽ ഇറങ്ങി. അവിടെ ചുറ്റും നോക്കി. ആ നേരിയ വെളിച്ചത്തിലൂടെ ഒരു പച്ച വസ്ത്രവും കാവിവസ്ത്രവും അവനു അവ്യക്തമായി ദൃശ്യമായി. ആ രൂപങ്ങൾക്ക് നേരെ നമസ്കരിച്ച ശേഷം വണ്ടിയിൽ കരുതിവെച്ചിരുന്ന മഞ്ഞ തുണിസഞ്ചി അവൻ അവിടെ വെച്ചു. അതിൽ വാഴപ്പഴങ്ങളും പേരക്കയും പപ്പായയും ഒക്കെ അവൻ കരുതിയിരുന്നു.

വീണ്ടും കാറിൽ കയറി അവൻ പുറപ്പെട്ടു. അഞ്ചുമണിക്കുതന്നെ അമ്പലത്തിലെത്തി. അവിടെമെല്ലാം മനോഹരമായി അലങ്കരിയ്ക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. കോലമിട്ട പരിസരങ്ങൾ, മാവിലത്തോരണങ്ങളും വാഴത്തോരണങ്ങളും അവിടവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

വഴിയിൽ മനോഹരമായ ഒരു കവാടം തന്നെ ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു, രണ്ടു വശത്തും കുലവാഴകൾ കെട്ടപ്പെട്ടിരുന്ന ആ വാതിൽ പൂമാലകളാൽ അലങ്കരിയ്ക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. അതു കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവനു വളരെ സന്തോഷം തോന്നി.

കുറഞ്ഞത് അൻപതോളം പേർ അമ്പലത്തിന്റെ പരിസരത്തു ഉണ്ട്. രാവിലെ തന്നെ അമ്പലത്തിന്റെ ചുറ്റു പരിസരം കഴുകുന്ന ജോലിയിലാണ് ചിലർ. ഹോമകുണ്ഡം തയാറായിക്കഴിഞ്ഞു. വൃത്തിയാക്കൽ കഴിഞ്ഞയുടനെ ഹോമം തുടങ്ങും.

ചില ബാലന്മാർ പന്തലിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ ഇരുന്നു ഭക്തിപുരസ്സരം വിഷ്ണുസഹസ്രനാമം ചൊല്ലുന്നുണ്ട്. ചിലർ ധ്യാനത്തിലാണ്.

അവനെ കണ്ടയുടനെ നാരായണൻ അയ്യരും മറ്റു ചില മുതിർന്ന മാന്യവ്യക്തികളും മുൻപോട്ടു വന്നു. അവൻ എല്ലാവരെയും നമസ്കരിച്ചു. കാറിൽ നിന്നും പൂജ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി കൊണ്ടുവന്ന വസ്ത്രങ്ങളും മറ്റും അവൻ അദ്ദേഹത്തിനെ ഏൽപ്പിച്ചു. അവയെല്ലാം അദ്ദേഹം ചില ചെറുപ്പക്കാരെ വിളിച്ചു തത്സ്ഥാനങ്ങളിലേയ്ക്ക് വെയ്പ്പിച്ചു.

അദ്ദേഹം അവനെ മറ്റുള്ളവർക് പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തു. തറവാട്ടിലെ സന്താനമാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവരുടെയെല്ലാം മുഖത്തുണ്ടായ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും ബഹുമാനവും അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. എല്ലാവര്ക്കും ബഹുമാനത്തോടെ തന്നെ അവൻ നമസ്കാരങ്ങൾ അർപ്പിച്ചു. അവന്റെ ആ വിനയം ആ മുതിർന്ന മാന്യവ്യക്തികൾക്കു അവന്റെ മേൽ മതിപ്പു വർദ്ധിപ്പിച്ചു.