ശിവാത്മിക IV[മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1796

അതോടെ ശിവക്ക് എന്തോപോലെ ആയി. അവൾ അറിയാത്ത എന്തോ കാര്യം പ്രിൻസിനെ ചുറ്റി ഉണ്ടെന്നു അവൾക്ക് മനസിലായി..

“അറിയും ഞാൻ..”

അവൾ മെല്ലെ പറഞ്ഞു..

“എന്താ…??”

അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവൾ ഇത്രനേരം അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ആയിരുന്നു നോക്കിയത് എന്ന് മനസിലായത്.. അവൾ ചമ്മലോടെ മുഖം മാറ്റി..

ആലീസ് ചിരിയോടെ ഇരുന്നു..

***

കൊച്ചി.

“എല്ലാം പോയി.. അവൾ.. ഛെ.. അന്തസ് മൊത്തം കളഞ്ഞു കുളിച്ചു.. അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതല്ലേടാ ഇത് വേണ്ട എന്ന്..? ഇപ്പൊ എന്തായി..?”

ഗൗരിയോട് അപ്പ ശങ്കർ അലറി.. അവൻ ജാമ്യത്തിൽ ഇറങ്ങിയത് ആയിരുന്നു.

അവൻ തല താഴ്ത്തി ഇരുന്നു..

“അപ്പ.. എല്ലാം പ്ലാൻഡ് ആയിരുന്നു.. വിവാഹം തീരുമാനിച്ചു എന്ന് ശിവയോട് പറയണം വേറെ ഒന്നും ചോദിക്കരുത് എന്ന് വാക്ക് പറഞ്ഞതല്ലേ? അവൾ അറിഞ്ഞതാണ് എല്ലാം പാളിയത്.. ഛെ..”

അവൻ ഗ്ലാസിലെ മദ്യം മുഴുവൻ ഒറ്റ വീർപ്പിന് കുടിച്ചു.

“വിടില്ല അപ്പ.. ഗൗരി ആരാണെന്നു അവൾ അറിയും.. ഇനി എനിക്കൊന്നും നോക്കാനില്ല..”

അവൻ എഴുന്നേറ്റു.

“ജയിലിൽ കിടന്നപ്പോൾ പൊന്നുമോന്റെ ബുദ്ധിയും പോയോ..?
നിന്നെ ഇറക്കാൻ എത്ര പൈസ ഇറക്കി അറിയുമോ? ഇപ്പോൾ അവൾക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ നീ വീണ്ടും അകത്താകും.. “

അപ്പ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ അവൻ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു തലക്ക് കൈകൊണ്ടു അടിച്ചു.

“മോനെ..”

അയാൾ അവന്റെ ഒപ്പം ഇരുന്നു..

“തൽക്കാലം ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക്.. എന്നിട്ട് നമുക്ക് കൊടുക്കാം. പലിശ സഹിതം.. നിനക്ക് അവളെ കിട്ടിയാൽ പോരെ ? എനിക്ക് അവരുടെ കമ്പനിയും.. എങ്ങനെ ഉണ്ട്..? സമ്മതിച്ചോ..?”