ശിവാത്മിക IV[മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1802

ശിവക്ക് ഇപ്പോൾ നടക്കാൻ കഴിയുന്ന അവസ്ഥ ആയി. മെല്ലെ മെല്ലെ ആണെന്ന് മാത്രം. പ്ലാസ്റ്റർ അഴിച്ചിട്ടും ഇല്ല.

ഒരു ദിവസം രാവിലെ,

ശിവയും ആലീസും ഉമ്മറത്ത് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..

അപ്പോഴാണ് ഒരു ജീപ്പ് കയറി വന്നത്..

അതിൽ നിന്നും ജയൻ ഇറങ്ങിയത് കണ്ടപ്പോൾ ശിവയുടെ മുഖം മങ്ങി..

“ശിവ… ഞാൻ നിന്നെ കൊണ്ടുപോകാൻ ആണ് വന്നത്…”

അവൻ മുൻപോട്ട് വന്നു അവളുടെ മുൻപിൽ നിന്നു.. ആലീസ് അവിടെ ഇരുന്നു അവനെ നോക്കി..

“എവിടെ പോകണം എവിടെ ജീവിക്കണം എന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിക്കും ജയാ.. “

ശിവ ശാന്തമായി മറുപടി കൊടുത്തു.. അവൻ ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി നിന്നു..

“അവസാനമായി വിളിക്കുകയാണ്. ഇപ്പോൾ വാ എന്റെ ഒപ്പം. നേരെ ഒരു അമ്പലത്തിൽ പോയി താലി കെട്ടുന്നു. നിന്നെ നന്നായി നോക്കാൻ എനിക്കറിയാം..”

അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ ശിവ അവനെ പകച്ചു നോക്കി..

“താലി കെട്ടുകയോ ആരെ..?”

“നിന്നെത്തന്നെ ശിവ. നമ്മുക്ക് വിവാഹം ചെയ്യാം…”

“ഫ്ഫ്ഫ്…..!”

അത് കേട്ട് ജയൻ നോക്കി. ആലീസ് വാ പൊത്തി ചിരിച്ച ശബ്ദം ആണ് കേട്ടത്..

അവൻ പല്ലു ഞെരിച്ചു..

“ജയാ.. അതിന് നീ മാത്രം വിചാരിച്ചാൽ മതിയോ? എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമല്ല. പിന്നെയല്ലേ വിവാഹം.. തല്ക്കാലം മോൻ ചെല്ല്…കെട്ടാൻ നടക്കുന്നു.. നീയാരാ എന്റെ സമ്മതംപോലും ചോദിക്കാതെ എന്നോട് ഇതൊക്കെ പറയാൻ..?”

ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ അവന് അടി കിട്ടിയത് പോലെ ആയി..

“പിന്നെ ആരെയാടീ കോപ്പേ നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടം…? ആ നസ്രാണി പ്രിൻസിനെയോ..?”

അവൻ പല്ലു ഞെരിച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു..